WiiWare Review: Magnetis WiiWare

Ik word vaak niet verzot op puzzelspellen, maar toch voel ik me ik altijd aangetrokken door vallende blokken. Veel van deze spellen zijn gewoon harde ripoffs van Tetris, maar met een ander stijltje. Alhoewel Magnetis er ook veel op lijkt zijn er erg grote verschillen. Zo probeer je niet een rij vol te krijgen met vormen van 4 blokjes, maar probeer je zo veel mogelijk magnetische verbindingen te maken. Dit doe je door twee magneten (Die naar elkaar toe staan) aan elkaar te krijgen. Er zijn 4 verschillende soorten blokken: Gele magneten, blauwe magneten, groene magneten en verbindingen. De gele, groene en de blauwe zijn er voor de basis: Zet twee magneten van verschillende kleuren bij elkaar en je blokjes krijgen kruisjes. Maak je verbindingen van twee dezelfde kleuren? Dan word je beloond met wat punten. Hoe grotere verbindingen je maakt, hoe meer punten je krijgt. Natuurlijk is het niet handig om de hele tijd kleine stukjes weg te werken.

Dan kom ik op het volgende en laatste blokje: de verbinding. Deze kun je tussen de twee magneten zetten om veel blokjes weg te werken. Heb je een kleine verbinding? Dan krijg je 20 punten. Een grote? Die kan soms wel 80 punten waard zijn.

Natuurlijk zijn er ook dingen om het je moeilijker te maken. Zo wordt na het wegspelen van een paar blokken "Level Up!" weergegeven. De blokken worden hierdoor steeds sneller. Ook komen er langzamerhand nieuwe kleuren in. Je begint namelijk met gele blokken en verbindingen en krijgt pas later de blauwe en de groene blokken.

Natuurlijk zijn er nog andere speelopties dan de normale modus! De Single Player betreft namelijk ook een mode om zoveel mogelijk punten te behalen met 100 blokken en een mode waarin je zoveel mogelijk punten in een bepaald tijdslimiet moet halen. Jammer genoeg is dat het dan ook wel. Bij Tetris Party (eveneens voor WiiWare) had je allerlei gave Single Player spellen. zoals een mode waarin je een poppetje door blokken te laten vallen naar boven laat klimmen. Dit spel heeft dat jammer genoeg niet. Dit snoept wat van het replay-gehalte af. Wat een misser!

Natuurlijk is er dan ook nog de Multi Player! Deze bestaat uit 3 modes: Co-op mode, Team mode en de free-for-all mode. De Co-op mode en de Team mode zijn erg interessante modes. Je kan namelijk samenwerken aan éen spel. Bij de Co-op mode doe je dit echter met 2 spelers en bij de Team mode met vier (twee tegen twee). Met wat bier erbij is dat natuurlijk het perfecte avondje!

De free-for-all mode is gewoon de andere verslaan in de originele mode. Net als Tetris komt er zogenaamde ‘garbage’ van onderen als je wat rijen wegspeelt. Beter goed gejat dan slecht bedacht!

Om het fabrieksthema hoog te houden zijn de makers erin geslaagd zowel een goede artistieke stijl erin te gooien als een fantastische muzikale bijdrage. Het spel geeft namelijk een herkenbare visueele sfeer vrij die je doet denken aan… een fabriek. Alhoewel ze o zo simpel zijn, vormen ze toch een mooi, bewegend schilderijtje.

De muziek is super. Je hoort meteen dat het geïnspireerd is door de 8-bit periode. Ook het schare aantal jazz liefhebbers in Nederland zal tevreden zijn. Alhoewel er maar ongeveer 3 tracks in zitten zijn ze allemaal fenomenaal. Het leukste is dat de tracks niet zo snel worden ‘gelooped’ in tegenstelling tot Tetris, ze worden soms wel voor 10 minuten afgespeeld.