Wat krijg je als je een high-school anime combineert met Battle Royale en Ace Attorney? Nou, Danganronpa natuurlijk! Meer dan tien jaar geleden kwam de eerste game uit in Japan. Het spel verkreeg al snel een cultstatus over de hele wereld, zelfs nog voordat het een Engelse vertaling had. Toen het spel drie jaar later naar het Westen kwam, hadden fans allang een fanvertaling gemaakt. Danganronpa wist onmiddellijk de harten te grijpen van zijn spelers en tien jaar later is de serie dan ook een heus fenomeen geworden. Om het tienjarige jubileum te vieren is de Danganronpa-trilogie eindelijk beschikbaar gemaakt op de Nintendo Switch in de vorm van Danganronpa Decadence. Daarbovenop is er een gloednieuw spel gemaakt voor deze collectie: Danganronpa S: Ultimate Summer Camp. Maar hoe hebben deze heruitgaves de overgang naar Nintendo’s console overleefd? Dat vertel ik je in deze review.
Hoop tegen wanhoop
Het concept van Danganronpa is simpel. Zestien studenten worden opgesloten in een school en zijn verdoemd om hier de rest van hun leven te blijven. Er is slechts één uitweg: vermoord een van je medestudenten en zorg ervoor dat de rest niet ontdekt dat jij de dader bent. Gezien ongeluk in een klein hoekje ligt, is het aan jou om keer op keer de dader te ontmaskeren in rechtszaal-achtige debatten: de Class Trials. Het zogenoemde schoolhoofd, de voorzitter van de Class Trials en de aanjager van alle moorden heet Monokuma. Hij is een soort onverwoestbare robotbeer die de studenten het hele spel lang het leven zuur probeert te maken. Je uiteindelijke doel is om het meesterbrein achter de gruwelijke ‘Killing Game’ te ontmaskeren en samen uit de school te ontsnappen. Simpel, toch?
We kunnen natuurlijk maar weinig meer vertellen over het verhaal, want met spellen als deze zijn spoilers echt funest. De thema’s van hoop, wanhoop en leugens zijn in ieder geval erg interessant en zetten je aan het denken. De opbouw en oplossing van het moordmysterie is in ieder hoofdstuk ook altijd geweldig in elkaar gepuzzeld. Verder ligt de focus van de spellen eigenlijk meer op het oplossen van het mysterie dan op het choqueren van de speler. Zo heeft al het bloed altijd een felle roze kleur, dus zien de slachtoffers er nooit al te afgrijselijk uit. De spellen hebben ook veel humor en nemen zichzelf nooit volledig serieus, waardoor het nooit te deprimerend wordt. Tegelijkertijd heeft het verhaal nog steeds te maken met gruwelijke moorden, dus kunnen we deze spellen niet aanraden voor kinderen.
Ace Attorney, maar dan gekker
Danganronpa is grotendeels een visual novel, wat betekent dat er enorm veel wordt gepraat in de games. Gelukkig hebben ze alle drie grotendeels hele leuke, grappige en diepzinnige personages. Ze houden je constant geïnteresseerd in het verhaal en je zit altijd op het puntje van je stoel, hopend dat een van je favorieten niet het volgende slachtoffer zal worden. Daarnaast zijn de grafische stijl en de muziek in alle games ook fantastisch. Het is zo uniek en charmant allemaal, omdat Danganronpa simpelweg een hele iconische stijl heeft. Het stemmenwerk in de spellen is ook fantastisch en geeft de personages enorm veel leven. Voor ieder spel heb je de keuze uit zowel Engelse als Japanse stemmen, dus kies vooral wat je fijner vindt.
De gameplay is opgedeeld in drie blokken: Daily Life, Deadly Life en Class Trial. Tijdens de Daily Life verken je de school en onderhoud je vriendschappen met je klasgenoten. Dat verandert allemaal op het onvermijdelijke moment dat een van je klasgenoten het volgende slachtoffer wordt. Dan is het tijd om de plaats delict en andere relevantie locaties te onderzoeken voor aanwijzingen en om verdachten te ondervragen. Vervolgens neem je deze informatie mee naar de Class Trial. Daar debatteren alle overlevenden in een letterlijke strijd om leven en dood. Je moet het bewijs dat je hebt verzameld gebruiken om de foutieve argumenten van je tegenstanders kapot te schieten. Soms moet je ook kleine minigames spelen om een tegenstander te overtuigen of om tot een nieuwe realisatie achter de moord te komen. De Class Trials zijn zonder twijfel de hoogtepunten van de hele trilogie.
Mislukte zomervakantie
Alles wat tot dusver is besproken geldt voor de drie spellen in de Danganronpa-trilogie. Dit zijn Danganronpa: Trigger Happy Havoc, Danganronpa 2: Goodbye Despair, en Danganronpa V3: Killing Harmony. Hoewel de verhaallijnen volledig anders zijn, is de algemene gameplay en visuele presentatie in essentie hetzelfde tussen ieder spel. De grote uitzondering hier is de nieuwe Danganronpa S: Ultimate Summer Camp. Dit spel kan ik het beste omschrijven als een gachapon-bordspel met lichte RPG-elementen. Je verzamelt personages uit de drie trilogiespellen, plus uit de spin-off game Danganronpa Another Episode: Ultra Despair Girls, die helaas geen onderdeel is van deze collectie. Het grote verschil met de rest van de serie is dat er helemaal geen moorden zijn. Je gaat simpelweg op zomerkamp met je favoriete Danganronpa-personages.
De personages die je vrijspeelt gebruik je vervolgens om een bordspel mee te spelen en om simpele RPG-gevechten te houden. Je krijgt 50 beurten om over het bord te lopen. Het doel is om zo ver mogelijk te komen en je personage zo sterk mogelijk te maken binnen die tijd. Je kunt die gegevens vervolgens opslaan om dit personage te gebruiken in een soort gevechtsarena. In principe ga je dus steeds heen en weer tussen het bordspel en de gevechtsarena. Je speelt nieuwe spullen en vaardigheden vrij in de één om vervolgens weer ietsje verder te komen in de ander. Het grote probleem is hoe tergend langzaam je vooruitgang maakt en hoe weinig variatie er is. Binnen de kortste keren heb je alles al gezien wat het spel je te bieden heeft. Daarna zit je je alleen nog af te vragen hoe lang je moet blijven spelen voordat je eindelijk weer iets nieuws te zien krijgt.
Het spel is geeneens heel slecht, maar gewoon enorm eentonig. Het is heel leuk om nieuwe interacties tussen alle personages te zien. Zeker tussen personages uit verschillende games die elkaar nooit eerder hebben ontmoet. Maar tussen die leuke momenten door zit zo veel nietszeggende tijdverspilling dat je al snel de motivatie kwijtraakt om door te blijven spelen. Als je Danganronpa Decadence koopt krijgt je alle vier de spellen fysiek op een cartridge. Anders kan je de spellen individueel kopen in de Nintendo eShop. De trilogie digitaal kost samen evenveel als Decadence fysiek, dus met een aankoop van Decadence krijg je Danganropa S in principe als gratis bonus. Het kan daarom geen kwaad om het spel op z’n minst uit te proberen. Verwacht echter niet om er veel waarde uit te halen.
Conclusie
Danganronpa Decadence is een fantastische heruitgave van een geweldige trilogie. Trigger Happy Havoc, Goodbye Despair en Killing Harmony zijn stuk voor stuk spannende moordmysteries met vermakelijke personages, een iconische grafische stijl en heerlijke muziek. Omdat dit de Anniversary Editions zijn, krijg je ook een paar extraatjes zoals een Event Gallery, Sound Gallery en Artwork Gallery. Helaas kan Ultimate Summer Camp niet opboksen tegen de kwaliteit van de rest. Op z’n meest is het een grappige afleiding voor een uurtje of twee. Als je enkel geïnteresseerd bent in Danganronpa S, dan kan je deze collectie waarschijnlijk beter overslaan. Maar als je nog nooit eerder Danganronpa hebt gespeeld, is dit een uitstekende manier om aan de serie te beginnen.
+ Fantastische verhalen en memorabele personages
+ Geweldige grafische stijl en mooie muziek
+ De gehele trilogie samen in één collectie
– Danganronpa S is een teleurstellende tijdverspilling
DN-Score: 8,8
