Eerder verschenen er in de Gal*Gun-serie delen op de Nintendo Switch. Dat ging om Gal*Gun 2 en Gal*Gun: Returns. Recent is daar een nieuw deel aan toegevoegd, genaamd Gal*Gun: Double Peace. Het is dan wel nieuw voor de Switch, maar deze game verscheen in 2016 al op PlayStation 4 en PlayStation Vita. Is deze beruchte rail-shooter nog een groot succes te noemen of maakt het zijn naam niet waar? Je leest het in onze review.
Help! Meisjes vallen me aan!
Het verhaal in Gal*Gun: Double Peace draait om de student Houdai. Je mag zelf kiezen wat voor soort persoon hij is, bijvoorbeeld een boekenworm of een sporter. Hij heeft niet veel met meisjes, maar daar komt snel verandering in. Op een dag schiet een Cupid, genaamd Ekoro, namelijk maar liefst 32 liefdespijlen op hem af. Hierdoor wordt hij woest aantrekkelijk en trekt hij daarom voor een dag lang elk meisje aan. Iedereen is verliefd op hem en wil hem daarom overladen met brieven, kussen, knuffels en geschreeuwde kanji. Aan jou de taak om als Houdai iedereen van je af te houden door pheromone shots af te vuren. Door dat op het juiste gebied van het lichaam te doen, vallen de meisjes in ecstasy op de grond. Tussen al die hordes meisjes door moet je wel nog op zoek naar de ware liefde, want die moet je ook binnen die 24 uur gevonden hebben.
Tijdens het spelen van het verhaal krijg je ook de keuze voor wie je wil gaan in de hoop dat ze jouw ware liefde zal worden. Dus om alle verschillende liefdes te ervaren zal je het verhaal meerdere keren moeten spelen. Dit is echter geen probleem, want een route speel je in zo’n 4 uur uit. Daarentegen is het wel zonde als je slechts één route wil spelen, dat is dan niet de volle prijs van €39,99 waard. Daarom is het in dit spel absoluut de bedoeling om meerdere keren door de story te gaan.
Het verhaal klinkt nogal raar, maar wanneer je er het komische van in kan zien, is het zeer vermakelijk. Zelf heb ik ook om meerdere scènes enorm moeten lachen, maar ik begrijp dat dit niet voor iedereen weggelegd is. Natuurlijk zitten er ook soms wat meer expliciete scènes in, waaronder het gluren onder de rokjes van meisjes. Ik kan daarom dit spel niet aan iedereen aanraden, dus weet waar je aan begint als je dit gaat spelen.
Houd jouw pheromone shot gereed
Je kijkt door Houdai’s ogen terwijl hij door een gebied loopt, rent en kruipt. Het is dus overduidelijk een rail-shooter, maar dan in een hele aparte setting. Er duiken constant vele meisjes op en die moet je goed bekijken om ze te kunnen raken met jouw pheromone shot. Elk meisje heeft namelijk een zwakke plek: hoofd, borst, heupen of benen. Wanneer je haar op die zwakke plek raakt, zal ze in euphoria ineen zakken. Alleen niet altijd is die zwakke plek onmiddellijk zichtbaar. Dit kan door twee dingen komen: ze staat achter een voorwerp of er zit een duiveltje op haar lichaam. In het eerste geval moet je inzoomen om zo door het voorwerp heen te kijken en dan de feromonen af te vuren. Alleen in het tweede geval is het van belang dat je zo snel mogelijk het duiveltje van haar lichaam afschiet, want dan kan je pas haar zwakke plek ontdekken. Dit zorgt ervoor dat er wat meer variatie is dan alleen het schieten op de meisjes.
Maar vergis je niet, de meisjes doen er wel alles aan om jou te overtuigen van hun liefde voor jou. Ze willen je kussen of overladen met brieven of zelfs naar jou schreeuwen. Al deze dingen zorgen voor schade als ze jou raken. Het is dus zaak om zo snel mogelijk al die meisjes uit te schakelen. Ik vond het hilarisch om te zien hoe veel moeite de meisjes doen om jouw aandacht te trekken. Een minpuntje vind ik wel het richten wanneer Houdai om zich heen aan het kijken is. Dat gaat soms zo snel dat je amper tijd hebt om de meisjes af te schieten.
Daarnaast is er ook de mogelijkheid om een sterkere aanval uit te voeren: Doki-Doki Mode. Dit houdt in dat je de meisjes moet aanraken en wrijven op de fijne plekjes. Aan het aantal hartjes zie je hoe prettig ze het vindt. Hoe beter je het doet, hoe sneller je de Doki-Doki Gauge vult en hoe meer Mote-Mote points je verdient. Deze Mote-Mote points kan je dan weer in de winkel besteden voor upgrades of nieuwe cameraperspectieven. Tijdens het verhaal kom je tevens action events en bosses tegen. Deze combineren de gameplay van de normale levels met de Doki-Doki Mode. Ik heb zelf wel moeite gehad met de eerste boss, omdat het mij totaal niet duidelijk was wat ik moest doen. Maar door verschillende dingen te proberen, leer je uiteindelijk wel hoe je dat het beste kan aanpakken.
Naast de verhaalmodus kan je ook nog aan de slag met Score attack. Hierin kan je de levels die je hebt gehaald opnieuw spelen. De bedoeling is om steeds jouw highscore te verbeteren. Verder is er ook de optie om te lezen wie al die meisjes zijn en de outfit van ze te veranderen. Op deze manier kan je het wat persoonlijker maken. Leuk dat het erbij zit, maar ik vind dit eerder iets voor de fans.
Wazig en mist details
De artstijl van Gal*Gun: Double Peace is typisch anime, maar dan op sommige momenten vrij kaal. Dit is niet verwonderlijk aangezien het van oorsprong een oudere game is. Maar ik had zeker van de omgevingen tijdens de levels wel meer details verwacht. De momenten waarin de personages praten, zien er gelikt uit en hebben voldoende details. Er lijkt haast wel een lichte wazigheid over de beelden te zitten, maar ik heb het niet als hinderlijk ervaren. Gelukkig heb ik geen problemen opgemerkt met betrekking tot de framerate. Zeker voor een rail-shooter is het van belang dat dat soepel werkt. Al met al is het op grafisch vlak niet geheel van deze tijd, maar de framerate is goed genoeg.
Conclusie
Gal*Gun: Double Peace is een simpele rail-shooter die je vooral moet spelen vanwege de geinige setting. Het verhaal is dermate raar met alle verliefde meisjes die op je af komen rennen dat het niet voor iedereen geschikt zal zijn. Dus ik raad iedereen aan voordat je dit spel koopt om eerst te bekijken of je er wel het komische van in kan zien. Tevens is het wel noodzakelijk om door meerdere verhaallijnen te spelen als je waar voor je geld wil. De prijs van €39,99 is namelijk wel wat aan de hoge kant. De gameplay bestaat voornamelijk uit het schieten op meisjes afgewisseld met Doki-Doki Mode, action events en bosses. Hierdoor blijft het vermakelijk. Daarnaast is het wel soms lastig om te richten wanneer het beeld te snel draait. Gelukkig zijn er geen drops in de framerate te merken, maar had het er grafisch wel wat gedetailleerder uit mogen zijn. Al met al is Gal*Gun: Double Peace vooral een aanrader voor de mensen die van dit aparte verhaal houden. Houd je daarvan, dan kan je gerust een punt bij de score optellen.
+ Komisch verhaal
+ Leuke afwisselende gameplay
+ Meerdere verhaallijnen
– Verhaal is niet voor iedereen geschikt
– Prijs is wat aan de hoge kant als je maar één verhaallijn speelt
– Omgevingen missen detaillering en zijn wat wazig
DN-Score: 6,8
er zal vast een markt voor zijn maar dit sla ik toch echt over. Zonde van je geld naar mijn mening