Hades is een rogue-like dungeon crawler gemaakt door Supergiant Games. Deze studio heeft eerder al titels als Pyre, Transistor en Bastion ontwikkeld. In het spel Hades zul je de Griekse mythologie verkennen. Ben je benieuwd hoe Supergiant Games deze mythologie combineert met de rogue-like gameplay? Lees dan deze review.
Welkom in de onderwereld
In het spel speel je als de zoon van onderwereldbaas Hades, Zagreus. Hij wil graag de onderwereld, ook wel het schimmenrijk, verlaten; hij wil graag naar de andere helft van zijn familie op de berg Olympus. Natuurlijk gaat dit niet gemakkelijk, het dodenrijk is namelijk zo ontworpen dat je het niet kan verlaten. Toch zul je het keer op keer proberen, maar elke keer dat je dood gaat zul je weer terug belanden in de House of Hades, welke dient als een soort main-hub. In deze hoofdplek zul je als je verstand hebt van de Griekse mythologie een aantal figuren herkennen. Ook als je niet bekend bent met deze volksverhalen is het toch leuk om met iedereen te praten. Je hebt bijvoorbeeld opperbaas Hades, maar ook zul je de hellehond Ceberus (welke je trouwens kan aaien!) tegen komen, evenals godin Nyx en held Achilles.
Zoals ik al zei keer je na elke spannende ontsnappingspoging terug in de House of Hades. Zodra je uit de poel vol bloed stapt, zul je met de personages kunnen praten. Elk personage in het spel heeft stemacteerwerk. Keer op keer zijn er nieuwe dialogen te horen, soms leer je de relaties tussen personages beter, en op een ander moment krijg je een grappige sneer te horen over hoe je deze keer bent overleden. De wereld voelt levendig en continu groeiend. Iets dat ik zelden tot nooit in een rogue-like heb gezien. Bij de House Contractor kun je het huis upgraden. Zo kan je bijvoorbeeld een eetzaal kopen, waar je iemand hebt om voorwerpen te ruilen, of renoveer je het huis omdat Ceberus wat spullen stuk heeft gemaakt. Je kunt daarnaast upgrades kopen voor in de kerkers. Zo kun je een upgrade kopen welke soms geld verstopt in urnen, of dat schatkisten meer inhoud bevatten.
In je kamer staat een spiegel, de Mirror of Night, waar je jezelf permanent kan upgraden. Je kunt hier darkness spenderen, een soort valuta, om extraatjes vrij te spelen. Voorbeelden hiervan zijn een extra dash-mogelijkheid, een extra leven, of aanvalsbonussen. Mocht je toch spijt krijgen van een bepaalde keuze of wil je toch meer uitdaging, dan kun je het heel gemakkelijk resetten. Tijdens je pogingen kun je ook het Nectar-artefact verkrijgen. Als je dit aan een personage geeft, dan groeit je band en zul je een Keepsake ontvangen. Dit zijn ook upgrades waar je er slechts één van per keer kan dragen.
Boons
Als je helemaal klaar bent in de House of Hades kun je een wapen kiezen. Er zijn in totaal zes verschillende wapens, dus er zit er gegarandeerd wel eentje tussen die je prettig vindt. Kies dus een wapen, oefen eventueel nog met de moveset en stap de hel Tartarus in. Je zult in deze kerkers verschillende kamers doorlopen om zo de baas van de gebieden te verslaan. Elke keer als je een kamer compleet hebt krijg je een beloning. Daarna kan je kiezen tussen meerdere kamers met boven elke deur de beloning die je daar kan krijgen. Er zijn een aantal soorten beloningen. Je hebt de valuta-beloningen waar de eerder beschreven darkness onder valt, maar ook heb je edelstenen en sleutels. Je hebt ook aparte kamers zoals de winkel waar je gevonden goud kan spenderen aan upgrades, valuta of levens.
Als laatste en ook belangrijkste heb je de Boons. Dit zijn giften van goden welke je een upgrade geven in de kerkers. Je aanvallen kunnen sterker worden, maar ook je specials. Het is daarnaast van belang dat je goed oplet met welke god of godin je te maken hebt. Oppergod Zeus zal bijvoorbeeld een elektrisch tintje aan je aanvallen geven en zal Dionysus, de god van wijn, een zogenaamde hangover-vloek gebruiken. Deze vloek zorgt ervoor dat vijanden een paar seconden lang levens verliezen. Doordat de beloningen keer op keer verschillen blijft het spel leuk. De ene keer kun je super krachtig zijn, maar de andere keer kan je veel levenspunten hebben.
De game heeft vier verschillende gebieden beginnend in Tartarus en eindigend in rivier de Styx. Rivier de Styx is tevens het omslagpunt tussen de boven- en onderwereld. Aan het einde van een gebied kom je een baas tegen welke je moet proberen te verslaan. Wat ik een zeer leuk detail vond, was dat je na je poging de gedode bazen terug zal zien in de House of Hades. Je kunt dan met ze chatten voordat ze hun baan weer moeten uitoefenen. Mocht je tot het einde zijn gekomen van Styx, dan staat er natuurlijk de eindbaas op je te wachten. Na het uitspelen van het spel is er nog veel meer te doen, maar wat, dat verklap ik niet. Het spel heeft in ieder geval genoeg content om uren mee zoet te zijn.
Audiovisueel
Hades heeft een unieke artstyle welke erg mooi op de Nintendo Switch oogt. Op zowel de televisie als in handheld-mode spatten de kleuren van de duistere game van je scherm. Het spel kent vrijwel altijd een framerate van 60 beeldjes per seconde. Af en toe kan deze iets dippen als er veel vijanden op je scherm zijn, maar je zal hier kort last van hebben. Immers zul je snel moeten vechten, omdat je anders weer terug moet naar de House of Hades. De framedips zijn ook niet erg storend, ik heb ze ook nauwelijks ervaren.
De muziek van het spel is sterk en weet een goede sfeer neer te zetten. Zoals ik al zei is elk personage voorzien van stemacteerwerk. Elke dialoog is ingesproken en de cast weet een hele goede prestatie neer te zetten. Het spel is ook erg goed geschreven; je wilt door spelen omdat het zo verslavend is en je bent benieuwd naar de nieuwe gesprekken. De kleinste details in de dialogen laten zien met wat voor passie dit spel is gemaakt.
Naast alle leuke opmerkingen en gesprekken bestaat er ook de Codex of the Underworld. Dit is een soort encyclopedie waar je van alle goden en godinnen, vijanden, voorwerpen en locaties informatie kan lezen. Dit boek vult zich steeds aan met nieuwe informatie door bijvoorbeeld te praten met de personages. Wil je meer leren over de achtergrond van wapens, dan moet je een hoeveelheid vijanden verslaan. Als je meer wilt weten over voorwerpen, dan moet je die verzamelen. De wereld bereidt zich dus constant uit met nieuwe informatie
Conclusie
Hades is een geweldige rogue-like. Het spel is goed verzorgd en er is een main hub, wat je normaal niet ziet in dit genre. Ook de wereld en de personages voelen levendiger dan ooit in het dodenrijk. De game biedt naast soepele gameplay en een prettige framerate ook een groots verhaal. Al heb je meer dan vijftig verschillende ontsnappingspogingen gedaan, de gesprekken blijven vers. Het stemacteerwerk doet hier nog een schepje bovenop. Mocht je nou echt een kwaliteitsgame zoeken waar je lang mee bezig bent? Dan is Hades de perfecte game voor jou!
Eindcijfer: 10
Oke. Dit klinkt mij als muziek in de oren dit spel. Staat op verlanglijst!
Wow, ik heb veel positiefs over Hades gehoord, maar een clean-sheet met tienen? Dat is wel heel erg hoog. Ik ben benieuwd!