Culdcept Revolt viert dit jaar zijn twintigste verjaardag. Als dat enigszins vreemd op je overkomt omdat je nog nooit van Culdcept gehoord hebt, geen zorgen, dat had ik ook. En waarschijnlijk ieder ander persoon dat in Europa woont. De game is hier namelijk nog nooit uitgebracht. Dus gefeliciteerd Culdcept, en welkom!
Laten we dan ook maar even bij het begin beginnen. In Culdcept draait het om mensen die Cepters genoemd worden. Een Cepter is in deze wereld iemand die de kracht heeft om magische kaarten te spelen om monsters op te roepen, spreuken af te vuren en andere magische krachten te gebruiken. Dit doen ze echter niet in de gewone wereld, maar in een pocketdimensie die daar speciaal voor gemaakt is. En hoewel het idee van “tovenaar met magische krachten die tot leven komen door het hart van de kaarten!” erg tof klinkt ben je, vanaf het moment dat je de pocketdimensie betreed, eigenlijk monopoly aan het spelen. Dus iets minder “Ontwijk alle toverspreuken” en iets meer “Ik hoop dat ik niet op de Kalverstraat terecht komt. “
Het verhaal
Maar goed, eerst het verhaal. Het verhaal draait om Allen, een jongeman die op een dag wakker wordt in de straten van de stad. Hij is (natuurlijk) zijn geheugen kwijt, al komt hij er aardig snel achter dat hij A. Een cepter is, en B. Zich in die ene van-de-buitenwereld-afgesloten stad bevind waar Cepters worden opgejaagd en vermoord. Gelukkig wordt hij al snel opgepikt door The Free Bats, een rebelse organisatie die de tirannie probeert om te gooien. Samen proberen jullie de stad te bevrijden, terwijl je er gaandeweg achter komt dat er meer aan de hand is, en de verschrikkelijke geheimen van de stad worden blootgelegd. Want waarom is die eigenlijk zo afgesloten? Waarom komen er geen mensen van buitenaf? Hoewel het antwoordt op al die vragen best interessant is, is het verhaal in werkelijkheid te verwaarlozen. De meeste karakters zijn vrij oppervlakkig en krijgen niet meer dan één of twee karakter trekken mee om hun personage kleur te geven. En hoewel het totaalplaatje van het verhaal best leuk is breekt het idee van een pocketdimensie wel de immersie. Het is namelijk leuk dat je daar monsters, spreuken en andere kaarten kan gebruiken, maar wat zorgt ervoor dat de verliezende partij je niet gewoon neersteekt? Een groot nadeel is dat de game nooit uitlegd of er consequenties zitten aan het vechten in een pocketdimensie. En aangezien je het gevechten daar wint wanneer je genoeg toverkracht+land hebt verzameld kan het daarom al snel lijken dat je vijanden gewoon opgeven wanneer jij wint. Of dat jij vrijwillig meeloopt om geëxecuteerd te worden als je verliest.
Met de gameplay zit het wel snor
Maar goed, een “kaart en bordspellen” game draait natuurlijk om de gameplay. En gelukkig zit die wel snor, al zal je er even aan moeten wennen als je nog nooit een game als “Fortune street” gespeeld hebt.
Zoals je misschien al verwacht had valt de game namelijk op te delen in een “kaart” gedeelte en een “bordspel”gedeelte. Het bordspel is, zoals eerder aangegeven, is in essentie monopoly, alhoewel deze wel wat meer elementen heeft om het interessant te houden. Je rolt dobbelstenen, rent rond op een bord en koopt lege plekken die nog niemand anders heeft gekocht. Het veld is verdeeld in meerdere kleuren, en hoe meer plekken van dezelfde kleur je hebt, hoe meer tol vijanden moeten betalen als ze op jou plek terecht komen. In plaats van geld
betaal je hier echter in Mana, en waar je natuurlijk ook even wat extra van krijgt als je langs “gates” (start, dus) komt, en de eerste speler die een bepaalde land+mana waarde heeft verzamelt wint.
Aardig recht door zee niet waar? Gelukkig wordt het wat ingewikkelder door het “kaartspel” gedeelte. Elk gevecht heb je namelijk ook een deck van vijftig kaarten bij je. Uit dat deck kun je bijvoorbeeld monsters halen, die je op je “gekochte”plaatsen zet. Je betaald namelijk niet de plekken direct, maar de prijs van de kaart die je erop zet. Ditzelfde geld voor het overnemen van plekken. Je kunt in dit spel daadwerkelijk plekken van iemand afpakken, als je simpelweg besluit niet de tol te betalen. Je begint dan een gevecht met het monster dat al op de plek staat, en win je daarvan, dan krijg je die plek. Je kunt je monsters daarnaast sterker maken door ze uitrusting te geven of bezweringen toe te voegen. Je zult dan ook merken dat hoe verder je in de game komt, hoe meer het deckbuilding gedeelte van de game de overhand gaat spelen. De combo’s en strategieën die je bedenkt met je kaarten worden steeds belangrijker, vooral omdat er geen één “beste deck” bestaat. De kaarten hebben een hoog “steen-papier-schaar” gehalte, waar je zult zien dat de ene strategie goed werkt tegen een ander, maar gaten oplevert voor een ander. Gelukkig doet de game er alles aan om je zo goed mogelijk aan het hele concept van deckbuilding te introduceren. Het gaat daarbij zelfs zo ver dat op de kaarten tips staan op welke manier je kaarten kan gebruiken. Natuurlijk hoef je daar niets mee te doen, maar het is een zegen voor mensen die niet gewend zijn aan dit soort mechanieken.
Voldoende content
De game heeft daarnaast genoeg content om je bezig te houden. Door te spelen verdien je niet alleen geld om boosters met nieuwe kaarten te kopen, maar unlock je ook nieuwe tegenstanders, decks, speelborden en andere extra’s (zoals speciale kaarten die je zelf kunt bouwen). Daarnaast heeft elke tegenstander ook meerdere decks, waardoor het spel zelfs tegen de computer erg leuk blijft. Maar mocht je dat toch zat worden is er zelfs een online multiplayer modus, waarbij je tegen mensen over de hele wereld kan spelen. Ik kan dit zeker aanraden, omdat het ontzettend interessant is om te zien wat voor strategieën je menselijke tegenstanders bedacht hadden. Zo kwam ik een paar combinaties van kaarten tegen waar ik nog nooit aan gedacht had, en die me nu al een paar keer geholpen hebben de eindstreep te halen. De borden waar je op speelt veranderd daarnaast elke paar uur, waardoor het ook leuk blijft om online nieuwe strategieën uit te proberen.
Niet alles is positief
Hoewel ik over het algemeen erg positief ben over de game zitten er toch ook een aantal nadelen aan. Zo zijn er niet eens zoveel kaarten beschikbaar. Het zijn er meer dan 400, maar aangezien een deck al zo’n 50 kaarten bevat had ik persoonlijk op wat meer gehoopt. Daarnaast is de game af en toe iets te willekeurig. Het feit dat het een kaart spel betreft betekent al dat je niet altijd de juiste kaarten op hand hebt, en de toevoeging van dobbelstenen maakt het alleen nog maar erger. Niets is zo vervelend als telkens lage ogen gooien op het moment dat je toch echt de Mana nodig hebt, terwijl je tegenstander dubbel 6 gooit en alle plekken inneemt. Of je wint of verliest kan aan de omstandigheden van één enkele beurt liggen, terwijl de games zelf af en toe erg lang duren. Nu is dat niet zo vervelend als je aan de winnende hand bent, maar als je binnen één beurt plotseling zover achter staat dat je dat potje van twee uur net zo goed opnieuw kan beginnen? Hoooe boy.
Daarnaast vind ik persoonlijk dat de game zich ietwat verkeerd verkoopt. Met de woorden “strategisch kaart-en bordspel” denk ik toch aan iets anders dan een game die eigenlijk “monopoly met extra stappen” is. Ik zeg niet dat het niet leuk is, maar als je bijvoorbeeld cardgames als Magic The Gathering gewend bent kun je nog best bedrogen uitkomen. Het is dan ook zeker geen overbodige luxe om van te voren even een gameplay video op te zoeken, zodat je weet hoe de game precies in elkaar zit.
Al met al maakt Culdcept Revolt een goede eerste indruk in Europa. Hoewel het verhaal te verwaarlozen valt is het leuk genoeg om je een eerste playthrough te bieden, en zorgt het voor een goede introductie van het deckbuilding gedeelte dat je zeker nodig zult hebben. Het is verder de gameplay die Culdcept Revolt echt interessant maakt, waar je veel tijd bezig zult zijn met het zoeken, bedenken en uitvoeren van mogelijke strategieën. De unlockables en online multiplayer modussen zorgen er verder voor dat de game een lange tijd nieuwe dingen blijft bieden. Het enige vervelende is dat je behoorlijk wat geduld moet kunnen opbrengen voor de willekeurige onzin die de game af en toe jou kant opgooit, vooral in de latere levels. Het is jammer dat de game af en toe meer geluk dan strategie lijkt te bieden, en als je daar niet goed tegen kan moet ik je toch aanraden om voorzichtig te zijn als je Culdcept Revolt een kans wilt geven.
+ Interessante en uitdagende gameplay.
+ Verschillende modussen, waardoor de game niet snel verveelt.
+ Goede uitleg en opbouw, waardoor de game toegankelijk wordt voor iedereen.
Verhaal had veel beter uitgewerkt kunnen worden
Net iets te vaak te willekeurig.
De potjes duren te lang, vooral als je met meerdere spelers speelt of verliest.
Cijfer: 7
