Home Reviews OneShot: World Machine Edition – spel zonder poespas

[Review] OneShot: World Machine Edition – spel zonder poespas

OneShot: World Machine Edition is recentelijk op de Nintendo Switch verschenen. De game verscheen origineel al acht jaar geleden als een gratis spel. Je mocht het spel echter maar één keer uitspelen, daarna kon je het niet meer openen. In 2016 verscheen het spel ook op Steam met een aantal toevoegingen én je mocht het spel vaker spelen en deze keer ook afsluiten. Nu is er een nieuwe versie, de World Machine Edition, en deze is speelbaar op Nintendo’s Hybride Console.

In het spel speel je niet als een heldhaftig personage dat de wereld moet redden, of de detective in een moordverhaal. Nee, in OneShot: World Machine Edition speel je als niemand minder dan jezelf. En dan bedoel ik ook niet een avatar die je moet aankleden; nee echt jezelf. Jij hebt namelijk de opdracht gekregen om Niko te begeleiden naar haar eigen wereld. Hoe dat in elkaar zit lees je in deze review.

Ja, je wordt aangesproken door Niko!

PC op je Switch

Zodra je OneShot opstart krijg je een soort computer op je Switch te zien. Op het bureaublad staan een aantal pictogrammen. Met deze applicaties kun je bijvoorbeeld een leuke achtergrond kiezen, maar ook kan je hier de instellingen van het spel wijzigen en vind je hier de helpknop. Daarnaast is er ook een hele belangrijke map met jouw spellen, en een van die spellen is het spelletje OneShot. Zodra je deze opstart, verschijnt er een window en kan jij Niko besturen. Zij is per abuis in een andere wereld terecht gekomen. Deze wereld is erg duister en in het begin is het ook zó donker, dat je geeneens een boek kan lezen. Aan Niko en jou de taak om weer licht te brengen in deze wereld.

Klein beetje magie verloren

Verdere details over het verhaal ga ik niet verklappen. Bij sommige spellen, waaronder Zero Escape: Nine Hours, Nine Persons, Nine Doors is het naar mijn mening het beste om slechts enkele details te weten en dan zelf erachter te komen waarom het fantastisch is. Dat is bij OneShot: World Machine Edition precies hetzelfde. Er zijn in het spel twee type besturingen: jij die controle hebt over het bureaublad en jij die controle hebt over Niko. Op het bureaublad kan je applicaties en mappen slepen en openen. Op de televisie werkt dit een beetje tegen je gevoel in. Met de ZR-knop kan je spulletjes verplaatsen en met een dubbele klik op de ZR-knop open of sluit je een bestand. Je merkt op dit soort momenten dat het spel eigenlijk echt gemaakt is voor de computer en dat een port naar andere platformen wat ‘magie’ doet verliezen. Gelukkig kan je de Nintendo Switch ook uit het dock halen en in handheld spelen. Het spel bevat namelijk touchscreen support en dat voelt toch wat vertrouwder aan, al is het dan nog net niet het gevoel van een toetsenbord met muis.

Wil je dat de muziek op deze snelheid draait of toch een tikkeltje sneller of langzamer?

Tijdens je avontuur kom je allerlei voorwerpen tegen die je kan combineren om puzzels op te lossen. Daarnaast kom je ook andere mensen tegen in het spel en deze ontvangen een kleine bio in de “Friends”-applicatie. De combinatie van Niko besturen en je ‘muis’ is erg uniek en zorgt voor leuke, creatieve puzzels. Het spel is niet erg lang en kan je in een dag uitspelen. Normaal gesproken vind ik €14,99 aan de wat duurdere kant vergeleken met hoe snel je het uit hebt gespeeld. OneShot daarentegen is zo uniek en blijft je bij dat het toch dubbel en dwars de prijs waard is. De muziek is ook nog eens erg prachtig en met de toevoeging van een muziekspeler kan je zelfs nog de muziek mixen naar jouw keuze.

Conclusie

OneShot: World Machine Edition is een spel dat ik graag aan andere mensen wil aanraden. Toch wil ik daar ook weer niet te veel over vertellen. Voor puzzel- en mysterie-fans is dit spel puur genieten. Het bijzondere aan OneShot is dat het eigenlijk een soort raamvertelling is, maar dan dat je een spel speelt in een spel. Alhoewel ik toch van mening blijf dat het spel het beste te spelen is op een computer, komt de Switch-versie met touchscreen-support aardig in de buurt. Natuurlijk is het spel ook geen ramp om docked te spelen, maar dan verlies je wel een klein beetje wat het spel zo uniek maakt. Dit is zo’n type game waarvan je denkt: wauw, sommige ervaringen werken echt alleen in game-vorm.

+ Uniek concept dat goed uitpakt
+ Leuke toevoegingen ten opzichte van het origineel
+ Puzzels kunnen je wel zoet houden
+ Touchscreen support is dé ervaring op consoles…

– …maar toch speelt computer net wat fijner
Docked-gameplay voelt tegen je gevoel in

DN-Score: 8,5