[Hands-on] Nintendo Labo

Bouwen

Zelf mochten we de modelauto maken. Dit was vrij simpel aangezien je op de Switch zelf alle stappen kan meevolgen. Echter was ik wel bang om het karton stuk te maken bij het plooien en tijdens het uitdrukken. Het leek veel dunner dan verwacht. Ondanks dit is het bij iedereen gelukt om zijn auto in elkaar te steken zonder problemen. Op de kartonnen uitdrukplaat zit niet enkel de Toy-Con zelf, maar ook attributen om hem te versieren. Zo heb ik van mijn auto een olifant gemaakt. Hierna mochten we deze ook verder versieren met stickers en tape en dergelijke. Wel had ik het idee dat de tape niet overal even goed bleef zitten, maar er zijn zoveel meer manieren om iets unieks te maken van je Toy-Con dat dit maar een klein minpuntje is.

Spelen

Bij het uittesten van de verschillende Toy-Cons merkte ik dat het karton bij de grotere Toy-Cons wel veel steviger is dan dit van de auto. Hier voelde het helemaal niet aan alsof iets stuk kon gaan. Deze lijken dan ook wel iets moeilijker om in elkaar te zetten omdat hier meer bij komt kijken dan enkel karton. De robot zal je dan ook zo’n vier uur tijd kosten om in elkaar te zetten.

Mijn persoonlijke favorieten waren de motor en het huis. De motor omdat dit me iets lijkt wat bij verschillende spellen gecombineerd kan worden en het inlevingsvermogen hier heel groot is. Het huis aan de andere kant heeft zo veel opties en verschillende combinaties dat je er heel lang mee bezig kan zijn en er telkens wel iets nieuws te ontdekken valt.

Het mixpakket lijkt me dan ook wel interessanter dan het robotpakket. Dit omdat het mixpakket veel meer variatie bevat. De robot op zich is een erg leuke Toy-Con, maar dit lijkt mij persoonlijk niet iets waar je uren mee bezig kan zijn. Helaas hebben we echter niet de mogelijkheid gehad om de robot uit te testen omdat er zo veel te beleven was op zo’n korte tijd.

Ontdekken

Het ontdekken is iets waarmee op lange termijn het meest gedaan kan worden op vlak van Nintendo Labo. Zo zullen verschillende Toy-Cons op zichzelf na een tijdje misschien minder interessant zijn, welk gevoel ik had bij de piano, maar door zelf nieuwe manieren van spelen te ontdekken kan je van alles iets nieuws maken. Zo kan je met de piano nieuwe vissen ontwerpen die je dan later kan vangen met de hengel. Dit is niet het enige waar het ontdekken aspect om draait. Je kan bijvoorbeeld ook leren hoe elke Toy-Con nu juist werkt en wat je er nog meer mee kan doen dan op het eerste zicht mogelijk lijkt.

Nog een extra troef is de Toy-Con Werkplaats. Als je creatief genoeg bent kan je hier zelf je eigen Toy-Con ontwerpen. Je kan dit doen op een simpele manier, zodat je op een knop duwt op het scherm en daardoor de Joy-Con iets doet, maar je kan het ook veel ingewikkelder maken. Het beste is dat dit helemaal van jezelf afhangt, je maakt het zo simpel of ingewikkeld als je zelf wil!

Bouwen

We begonnen met het bouwen, waar we het modelautootje gingen bouwen. Hier kregen we dan ook meteen goed de kans om het karton te inspecteren. Persoonlijk was ik namelijk best skeptisch geweest over het hele karton idee. Het kon A: of veel te stevig zijn waardoor het bijna niet te vouwen was, of B: zo zacht dat je het bij het minste of geringste scheurde. Ik was dan ook blij verast toen bleek dat Nintendo blijkbaar het perfecte balans had gevonden hiertussen.  Niet alleen kwam het makkelijk los van de bouwplaten, maar het was makkelijk te vouwen, en toch stevig genoeg dat je er ruig mee kan omgaan. Sterker nog, in de educatieve filmpjes waarin uitgelegd wordt hoe je het moet bouwen (waarin ze het zeer helder uitleggen overigens) wordt zelfs vermeld dat je het stevig moet vouwen, zodat je er later meer plezier van hebt. En op het moment dat het gebouwd is staat het toch verdraaid stevig. Ook een positieve verassing was dat de bouwplaten overigens niet alleen met de benodigde blauwdrukken komen. Er zitten leuke extra stukjes bij, waarmee je de modelauto bijvoorbeeld kan omtoveren tot olifant of schepwagen. Lekker creatief dus!

Spelen

Bij het volgende onderdeel, spelen, viel het vooral weer op hoe stevig de kartonnen creaties eigenlijk waren.  Dat viel me vooral op tijdens het vissen, waar ik af en toe het idee had best ruig met de hengel om te gaan. Toch voelde het nooit aan alsof iets niet goed werkte of op het punt stond om te breken. De spellen zelf waren daarnaast leuk, maar wel enigzings oppervlakkig.  Er zit namelijk niet echt een soort vooruitgang in, je bent vooral bezig jezelf te verbeteren.  Bij het vissen bijvoorbeeld zitten er geen eisen aan welke vis je zou kunnen vangen. Je kunt als je wilt makkelijk beginnen door net onder het wateroppervlakte kleine visjes te gaan vangen, maar niets houd je tegen meteen het diepe in te duiken om een haai aan de haak te slaan.  Het piano spelen is ook erg leuk, maar doet verder dan ook weer niets. Het meest uitgedacht (van de variaties) leek op het eerste gezicht het huisje, waar je door middel van verschillende knoppen minigames kon spelen en je huisdier van kleur kon laten veranderen om deze vervolgens weer te verzamelen. Geen idee of dat verder nog iets doet, maar daar kun je in ieder geval je verzamellust op los laten.

Alle games draaien volledig op motion controls, en zoals ik heb ondervonden zijn deze praktisch feilloos. Het vissen en racen registreerde hij perfect, en alleen tijdens het piano spelen herkende hij af en toe 1 bepaalde toets niet.

Ontdekken

Als laatste was er dan het ontdekken, en hier ligt volgens mij de kracht van Nintendo Labo. In deze modus kun je ontdekken hoe de samenwerking tussen karton en de Switch nu eigenlijk werkt, en deze wetenschap gebruiken om nieuwe spellen te verzinnen. En die techniek is nog verdraaid geavanceerd. Wist jij bijvoorbeeld dat er in de Joycons een camera zit? Dat niet alleen, een camera met Night vision en infrarood? Verschillende zelf bedachte spellen maakten daar gebruik van, zo was er iemand die had bedacht dat je met je modelauto in een afgesloten doos een beroemd Mario personage moest zoeken. Een anders spel gebruikte de piano, maar in plaats van Muziek te spelen gebruikte deze de camera van je Joycon om zelf uitgeknipt papier te “scannen”  en daar vissen van te maken. Weer een ander gebruikte drie elastiekjes om de Switch om te toveren in een simpele gitaar. Hoe dat precies werkt zul je moeten uitzoeken wanneer de game uitkomt. 😉

Al met al heb ik een zeer positief beeld gekregen van Nintendo Labo. Ik was bang dat het karton vooral een leuke gimmick was met een paar simpele spelletjes, en alhoewel ik nog steeds twijfel over hoe lang de games daadwerkelijk leuk blijven ( diepgang zit er niet echt in) ben ik zwaar onder de indruk over de kwaliteit van het karton en de mogelijkheden om hier creatief nieuwe dingen mee te doen.  Nintendo heeft niet alleen iets nieuws verzonnen, ze hebben ook meteen de grenzen van wat ze hiermee kunnen doen opgezocht. Dat niet alleen, ze geven ons ook de mogelijkheden om die grenzen op te zoeken en deze weer verder te leggen

Persoonlijk denk ik dan ook dat de kracht van Nintendo Labo komt te liggen in het “ontdekken” gedeelte. Ik voorspel dat mensen binnen no-time nieuwe creaties gaan maken en delen op het internet, en dat ze games gaan verzinnen waar niemand ooit aan gedacht heeft. En stiekem ben ik daar dan ook het meest enthousiast over.