The Last Faith werd inmiddels alweer enkele jaren terug aangekondigd voor verschillende platformen, waaronder de Nintendo Switch. De game staat momenteel op de planning om ergens in november dit jaar te verschijnen. Tijdens Gamescom konden wij de game alvast uitproberen. Toen de game werd aangekondigd maakte de game, onder andere door de stijl, al direct indruk. Is dit inderdaad een titel om in de gaten te houden?
Een duistere metroidvania
The Last Faith is het beste te omschrijven als een 2D-metroidvania welke ook nog best wel wat weg heeft van spellen als Castlevania. Je betreedt in de game verschillende gebieden vol met vijanden en baasgevechten. Gaandeweg zul je sterker worden en nieuwe krachten krijgen, om zo steeds verder te komen in de veelal gotische omgevingen. Dat klinkt allemaal best herkenbaar voor een metroidvania, toch weet The Last Faith na een speelsessie van een half uur behoorlijk te overtuigen. Dat komt allereerst door de mooie gepixelde kunststijl van The Last Faith. Deze oogt erg overtuigend, veelal gotisch en duister wat perfect bij de game past. De game doet veel denken aan titels als Castlevania maar ook aan spellen als Bloodborne, wat je ook in de gameplay merkt. Bij de prachtige artstijl van de game behoort overigens ook een mooie, opnieuw gotisch-achtige, soundtrack. Al met al maakt de game op audiovisueel gebied een sterke indruk
Gameplay voelt gevarieerd en soepeltjes
Ook qua gameplay lijkt het wel goed te zitten. The Last Faith speelt vloeiend, en de gevechten in de game voelen soepel aan. Ondanks dat we de game niet op een Nintendo Switch-controller konden spelen, zou deze qua knoppen wél dezelfde soepele ervaring moeten kunnen bieden. De game geeft je tijdens jouw avontuur beschikking over velen brute wapens en magische spreuken. Denk daarbij aan kruizen, zwepen, zwaarden, geweren en elektriciteit. Ook zijn er speciale krachtige aanvallen en ‘finishers’ om vijanden die bijna nood zijn op een brute manier af te maken. Die heb je overigens ook hard nodig, het spel zal zeker in latere levels knap lastig worden. Een zeer gevarieerd aanbod aan wapens en spreken lijken de game lekker gevarieerd te laten worden. Dat laatstgenoemde geldt overigens ook voor de wereld waarin de game zich afspeelt. Deze bestaat uit sneeuwbergen, duistere bossen, crypten en steden, die je op non-lineaire wijze verkent. In de gebieden kun je ook voorwerpen die er staan gebruiken om vijanden te verslaan, denk aan het gooien van kisten.
The Last Faith is met zijn prachtige artstijl, duistere soundtrack en nu al erg gepolijste gameplay écht een game om in de gaten te houden voor fans van het metroidvania- of souls-genre. Nog enkele maanden wachten en dan kunnen Switch-bezitters met The Last Faith aan de slag!
