Seid ihr das Essen? Nein, wir sind der Jäger!
Nu de populaire anime Attack on Titan – gebaseerd op de manga met dezelfde naam – zijn derde seizoen heeft afgesloten, heeft Koei Tecmo tegelijkertijd een behoorlijke uitbreiding gelanceerd voor A.O.T. 2. Deze game verscheen vorig jaar al voor onder andere Nintendo Switch en vertelde het hele verhaal van de anime tot en met het tweede seizoen. De Final Battle-uitbreiding voegt hier nog eens het derde seizoen aan toe, waarmee de volledige anime tot nu toe in de game beleefd kan worden.
Een held op de achtergrond
Ondanks dat de game het verhaal van de anime en manga in grote lijnen vertelt, neem jij niet de rol aan van een hoofdrolspeler als Eren, Mikasa of Armin. In de verhaalmodus speel je een eigen avatar, die je volledig kan aanpassen. Je kiest een geslacht en vervolgens kan je het personage creëren met verschillen haarstijlen, ogen, monden en nog veel meer. Dit personage wordt vervolgens een beetje in het verhaal geforceerd, maar het voelt nooit aan alsof de ontwikkelaars te veel met de originele visie van mangaka Hajime Isayama hebben moeten schuiven.
Ik zal niks van het verhaal verklappen voor de mensen die het origineel nooit hebben gelezen/gekeken, maar de game weet het verhaal goed over te brengen. Alles wordt wel wat sneller verteld, waardoor het geheel soms wat gehaast aanvoelt. Sommige gebeurtenissen hebben hierdoor een minder grote impact dan dat ze in het originele verhaal hadden. Wel moet nagegeven worden dat veel moeite is gestoken om de personages en omgevingen zoveel mogelijk op het bronmateriaal te laten lijken. De meeste tekst is volledig ingesproken door de originele Japanse stemacteurs, wat het geheel nog levendiger maakt.
Op titanenjacht
A.O.T. 2 laat duidelijk zien dat het een titel van Koei Tecmo is. Het doet namelijk erg denken aan de verschillende Warriors-titels waar het bedrijf om bekend staat. In plaats van hordes vijanden in mootjes te hakken, neem je het hier op tegen de titanen die de wereld terroriseren. In elk hoofdstuk krijg je andere missies voorgeschoteld, zoals het verslaan van specifieke titanen, het beschermen van personen of bouwwerken of het bouwen van basissen. Deze hoofdstukken kunnen behoorlijk lang duren en voelen daarom vaak aan als heuse veldslagen.
In gevechten maak je gebruik van de bekende omni-directional mobility gear: speciale apparatuur die de gebruiker meer mobiliteit geeft in gevechten met titanen. Met deze uitrusting kan je à la Spider-Man door de uitgestrekte gebieden slingeren en titanen aanvallen. Je verslaat titanen door de achterkant van hun nek open te snijden. Je kan daarnaast ook andere ledematen afsnijden om de titanen minder mobiel te maken, zodat ze jou minder makkelijk kunnen grijpen. Dit doe je allemaal in teamverband met nadere bekende AoT-personages. Hoewel je ze niet direct bestuurd, kun je wel hun speciale vaardigheden gebruiken om je uit lastige situaties te helpen.
Tijdens gevechten heb je ook de mogelijkheid om basissen te bouwen, waar je nieuwe zwaarden, gasflessen en andere voorwerpen kan aanvullen tijdens gevechten. Je moet namelijk constant letten op je gasvoorraad en de scherpte van je zwaarden. Dit degradeert na veel gebruik en zal dan vervangen moeten worden. Je wilt namelijk niet in gevecht zijn met vier titanen en zonder gas of zwaarden zitten.
En wat nog meer?
De Final Battle-DLC is niet zomaar een kleine uitbreiding voor de hoofdgame. Het is eigenlijk bijna een volledig vervolg, verpakt als uitbreiding. Final Battle staat in het teken van het derde seizoen van de anime en voegt daarom locaties, personages en zelfs wapens uit dit deel van het verhaal toe. Een ontzettend fijne toevoeging voor mensen die niet zo’n grote fans zijn van het maken van je eigen personage die in het verhaal wordt gestopt, zijn de nieuwe Character Episodes. Hier kun je momenten uit het laatste seizoen van de anime beleven vanuit het oogpunt van verschillende bekende personages, zoals Armin, Mikasa en Levi. Voor fans van deze personages is het ontzettend leuk om eindelijk verhaalmissies te spelen als iemand anders dan je eigengemaakt – en soms wat emotieloze – personage.
Een ander nieuwe modus die volledig gebruik maakt van de enorme cast aan personages is Territory Recovery-modus. Hier kun je een eigen team samenstellen om verschillende delen van het land terug te veroveren van de titanen. Daarna geef je jouw team een naam en een embleem en je kan beginnen. Net als in de verhaalmodus bestaat Territory Recovery uit twee onderdelen: je leven in de basis en de gevechten daarbuiten. Zodra je buiten de veilige muren van je basis bent, is de gameplay vergelijkbaar met die van het hoofdspel, maar met nog meer item management. Als je echt het uiterste uit deze modus gaat halen, kun je heel wat uren bij je speeltijd optellen.
Hoewel de game ontzettend veel verschillende gamemodi biedt, komt het vaak op hetzelfde neer. Als je een beetje bekend met de Warriors-achtige games, weet je dat er qua gameplay vaak niet veel variatie is. A.O.T. 2 pakt dit wel goed aan, maar toch slaat de verveling redelijk vaak toe.
Attack on Pop-ins
A.O.T. 2 Final Battle ziet er redelijk goed uit op Nintendo Switch. Redelijk, want in vergelijking met de game op andere consoles is de Switch-versie duidelijk de minst mooie. Hoewel de cutscenes er ontzettend mooi uitzien, wordt het grafisch niveau behoorlijk naar beneden gesteld tijdens gameplay. Toegegeven, dit lijkt verbeterd te zijn sinds de originele release van A.O.T. 2 vorig jaar, maar is nog steeds niet optimaal. Er is nog behoorlijk wat pop-in van objecten, titanen, gebouwen en soms zelfs grond. Ook kan de framerate – die over het algemeen de 30 fps wel haalt – behoorlijk dalen als er een aantal titanen en personages in beeld zijn.
De game komt er wel mee weg, want er was geen moment dat de grafische kwaliteit en prestaties de gameplay in de weg stonden. In zowel docked- als handheld-stijl is de game goed te spelen.
Conclusie
A.O.T. 2 was al een behoorlijk grote game en de Final Battle-DLC weet dit goed uit te breiden. Met een aantal nieuwe modi en personages wordt het derde seizoen van de anime helemaal tot leven gewekt. De gameplay is erg leuk, al kan het zo nu en dan wel gaan vervelen door de herhaling. Grafisch is dit zeker niet een van de mooiere Switch-titels, behalve in de cutscenes. De framerate kan ook behoorlijk dalen in intense gevechten, maar het is nooit zo erg dat het de gameplay echt beïnvloed. Ben je fan van de Attack on Titan-franchise? Dan zou ik de game zeker een kans geven.
