A-set, you bet!
AI: The Somnium Files is het nieuwste spel van Kotaro Uchikoshi. Uchikoshi is onder andere bekend van de geprezen Zero Escape-trilogie (999, Virtue’s Last Reward, Zero Time Dilemma). Net zoals Zero Escape draait AI: The Somnium Files om moorden oplossen. Natuurlijk is het spel makkelijk te spoilen en zal daar ook rekening mee houden in mijn review. In dit avontuurlijke spel zul je voornamelijk schermteksten lezen, maar je gaat ook somniums (Latijn voor dromen) verkennen. Wat houdt dit allemaal in? Je leest het in deze review.
A body has been discovered!
In AI: The Somnium Files kruip je in de huid van Kaname Date. Date is een detective en werkt voor ABIS (Advanced Brain Investigation Squad). Zijn linkeroog, tevens ook zijn partner, is een computer gestuurd programma. Deze AI-ball, ook wel Aiba genoemd, gebruik je tijdens het onderzoeken. Het spel begint met een moord op Shoko Nadami, een oude vriendin van Date. Shoko Nadami is namelijk tentoongesteld in een verlaten pretpark. Ze is vastgebonden aan een paard van een carrousel en haar linkeroog ontbreekt. Dit is het begin van seriemoordenaar de New Cyclops Serial Killing. Waarom wordt deze moordenaar Cyclops genoemd? Deze seriemoordenaar kerft namelijk het linkeroog uit zijn (dan nog levende) slachtoffers. Ogen staan namelijk centraal in de game. In de titel spreek je AI namelijk ook uit als het Engelse ‘eye’, wat oog betekent.
Tijdens het onderzoeken en ondervragen ben je constant bezig met lezen en objecten aan te klikken. Je kan met de joy-sticks voorwerpen en personen selecteren, maar in handheld kun je ook het touchscreen gebruiken.
Somnium Scan: Activate!
Een compleet nieuwe ervaring zijn de somniums. In deze droomwerelden kruip je in het brein van je doelpersoon en beleef je de herinneringen mee. In deze droomwerelden bestuur je Aiba in menselijke vorm. Daarnaast heb je maar zes minuten de tijd, want anders zal je voor altijd in het brein blijven van de doelpersoon. De tijdslimiet zorgt voor spanning, maar ook stress. Acties kosten namelijk tijd, maar je kan er wel voor zorgen dat ze minder tijd gaan kosten. Bij sommige acties krijg je namelijk een voorwerp waarmee je actie bijvoorbeeld 1/3 keer zo lang duurt, maar je kan soms ook negatieve voorwerpen krijgen. Deze moet je dan bij de volgende beurt verplicht gebruiken, waardoor een actie twee of zelfs drie keer zo lang duurt. Je moet dus handig en strategisch denken.
De puzzels vereisen een out-of-the-box denkwijze; dromen zijn namelijk niet logisch. Soms is het een kwestie van gewoon uitproberen, maar een andere keer is de logica toch wel een beetje te zien. Je hebt zes minuten de tijd en dat is af en toe best vervelend. Je kan niet op je gemak acties uittesten en de omgeving verkennen. Je kan wel terug naar checkpoints welke je krijgt als je een ‘Mental Lock’ openbreekt. Ik heb gemengde gevoelens over deze puzzels, maar over het algemeen vind ik ze wel erg leuk. Ze zijn uniek, maar soms best frusterend.
Upset, Regret, A-set!
De personages van AI: The Somnium Files zijn erg leuk en geven een goede sfeer aan het spel. De personages kennen elkaar natuurlijk en de relaties tussen iedereen is erg goed geschreven. De humor tussen deze karakters voelt echt. Kaname Date en Mizuki hebben een vriendschappelijke, maar ook een plagende relatie. Ota is weer een grote fanboy van popster Iris (nog een verwijzing naar ‘ogen’). Natuurlijk zit er veel meer achter de personages, maar dat houd ik geheim.
Uchikoshi maakt weer gebruik van een flowchart en deze bestaat uit verschillende takken. Netzoals in Zero Escape leer je verschillende informatie in de takken. Zo blijft het spel erg leuk en interessant. Zodra je één einde hebt gehaald, weet je dus al wat, maar lang niet alles. Je komt nieuwe personages tegen en er zijn ook andere slachtoffers. In het begin splitst het spel zich al op in een linker- en rechterhelft. Ik begon zelf aan de linkerhelft en toen ik alles had gespeeld wat ik kon spelen, begon ik aan de rechterhelft. De twee kanten lijken qua gameplay natuurlijk op elkaar, maar het verhaal is net wat anders. Deze splitsingen zijn gaaf en worden goed toegepast in het verhaal. Geen enkele keer kom je veel dezelfde dialogen tegen. Je eerste einde haal je zo rond de 7-8 uur; de true ending rond 25 uur.
Audiovisueel
De artstyle is erg leuk en oogt erg mooi op de Switch. Zowel TV-modus als handheld biedt prachtige schermen aan. Helaas kent de game af en toe wat frame dips en ook is soms een personage onscherp wanneer Aiba een flashback toont. Dit komt waarschijnlijk omdat scènes uit voorgaande stukken geladen moeten worden. Ik zelf heb geen irritaties gehad aan deze problemen en kan er makkelijk overheen kijken. Gelukkig is het grootste gedeelte van het spel speelbaar zonder enige problemen.
De muziek van AI: The Somnium Files is ook een genot voor je oren. De deuntjes passen bij elke locatie en weten een goede indruk te maken. Bij een bepaalde route, het spel kent namelijk verschillende routes door middel van de flowchart, zorgt de muziek voor een emotionele sfeer. Het gehele spel is ingesproken, je kan zelf kiezen tussen Japans en Engels. De Engelse dub is erg prettig om naar te luisteren; je merkt dat de stemacteurs goed in hun rollen zitten. De voice acting zorgt voor een complete ervaring.
Conclusie
AI: The Somnium Files is het kindje van Zero Escape, Danganronpa en Ace Attorney. Het spel is in een bizarre, grappige stijl geschreven. Het grootste gedeelte van de tijd schotelt de game een visual novel gecombineerd met point-and-click-gameplay voor. De somniums zijn erg leuk en vereisen een andere denkwijze dan normaal; in dromen bestaat logica namelijk niet. Je hebt echter maar zes minuten de tijd en dat kan soms voor onnodige frustratie leiden. Het spel maakt gebruik van een flowchart, waarbij je terug kan gaan naar verschillende plekken in het verhaal. Het spel kent een ongelofelijk goed verhaal, netzoals de eerdere spellen die Uchikoshi heeft geschreven. Hiermee heeft Uchikoshi een nieuw meesterwerk gecreeërd. Naast de Zero Escape-serie biedt Uchikoshi een nieuw meesterwerk aan, AI: The Somnium Files.
Klinkt als een toffe game om samen te spelen met iemand die niet van gamen houdt.
Na het lezen van de review dacht ik ongeveer hetzelfde.
Net ook nog wat filmpjes gekeken en ben positief verrast!