Wii U Review: Chariot

Wanneer je Chariot voor het eerst opstart, word je vrijwel direct naast een kar in een grot gedumpt. Uit instinct duw je deze vooruit, om hem zo met je mee te nemen. Zo begint het spel dus en zo zal het voor de rest ook blijven gaan. Dat is wat Chariot uniek maakt onder alle andere platformers.

Het idee is simpel. Je speelt als de dochter van een overleden koning. Deze koning rust nu in een kist op wielen, de Chariot. Samen met een ridder, je verloofde, breng je deze naar zijn tombe. Dit alles klinkt erg droevig, maar niets is minder waar. Terwijl je de kist door de levels heen duwt en trekt, kom je langs mooie gebieden, vijandelijke monsters, ‘loot’ (in de vorm van edelstenen), collectibles (skulls) en lastige puzzels, waarmee je ook weer edelstenen kunt verdienen. Deze edelstenen kun je dan tussen levels door inleveren bij de winkel van een levend skelet, om bijvoorbeeld je Chariot te upgraden, of voorwerpen te kopen. Daarnaast is de overleden koning zeker niet op zijn mond gevallen. Regelmatig komt hij even uit zijn kist om commentaar te leveren op jullie manier van handelen. Dit alles op een leuke, grappige manier, wat de gameplay nog leuker maakt dan het al is.

“I was told there would be a bright light! Where’s my bright light?!”

Trailer

https://www.youtube.com/watch?v=8M-mNbs5mR0

De besturing

Er zijn verschillende dingen die je kunt doen om de kist te vervoeren. Je kunt de kist natuurlijk duwen, maar daar blijft het niet bij. Het spel wordt pas echt uitdagend wanneer je erachter komt hoe je een touw kunt spannen, om zo de kist vooruit te trekken. Dit touw kun je dan korter of langer maken, om hem zo in de juiste positie te krijgen als je bijvoorbeeld bezig bent met een puzzel. Daarnaast kun je ook verschillende voorwerpen gebruiken. Om een voorbeeld te nemen: een voorwerp wat je vrij snel krijgt is een haring. Deze kun je in de grond steken om zo het touw vast te maken op deze plek, zodat je de Chariot bijvoorbeeld op kunt hangen om zo een puzzel te halen. Als laatste ben je ook nog bewapend. Het vrouwelijke personage heeft een zwaard, terwijl de ridder een soort katapult gebruikt om je vijanden juist op afstand te houden.

Co-op

Sommige games zijn op z’n best als je ze samen speelt en Chariot is er daar zeker een van. Hoewel het spel in je eentje te spelen is, kom je regelmatig bordjes tegen die aangeven dat er een puzzel aankomt die je alleen met z’n tweeën kunt doen. Deze puzzels zijn vaak erg goed gemaakt. Zo heb ik bijvoorbeeld als een soort Tarzan aan de Chariot geslingerd, terwijl mijn co-op partner deze vasthield zodat ik op die manier bij wat edelstenen kon komen. Het zou dan ook zonde zijn als je het spel in je eentje speelt, want dan mis je deze puzzels. Daarnaast, als je met z’n tweeën speelt, moet je soms een tactiek bedenken om elkaar niet in de weg te lopen, of om samen de Chariot te verplaatsen. Dit zorgt vaak voor grappige situaties en het spel scoort dan ook veel punten op het co-op gedeelte.

De levels

Wat mij meteen al opviel was hoe groot de levels waren. In Chariot is er geen sprake van één vaste route om een level te halen. Nee, je wordt in een groot gangenstelsel ‘gedropt’ om daar vervolgens de uitgang in te vinden. Gelukkig zijn er checkpoints en pijlen die je de weg wijzen naar de uitgang. Er zijn zelfs extra deuren die je kunt ontgrendelen om zo op verschillende plekken in het level te beginnen, stel dat je een collectible hebt gemist. Hoewel de levels erg groot en soms een beetje verwarrend zijn is het erg vermakelijk om ze te verkennen. Ze zien er daadwerkelijk prachtig uit. Van kleurrijke planten tot lichtgevende paddenstoelen: er is altijd wat moois te zien. Daarnaast kom je op je weg naar de uitgang vaak leuke stukken tegen.  Zo zijn er in een aantal levels bijvoorbeeld hoge hellingen te vinden die je eigenlijk wel kunt vergelijken met een soort achtbaan. Het is erg vermakelijk om dan plaats te nemen op de kist en te kijken hoe hij grote sprongen maakt en ondertussen edelstenen pakt. Je bent echter niet de enige die dit leuk zal vinden, want ook de koning kan zijn mond niet dichthouden… “Joehoeee!” en “Yeeeeee!” zijn slechts voorbeelden van hetgeen dat hij roept in deze situaties

Naast al deze leuke dingen zijn er ook monsters te vinden in het spel. Deze komen uit hun grotten wanneer je veel geluid maakt. Als je Chariot ergens tegenaan botst zie je namelijk geluidsgolven, die deze monsters wakker kunnen maken. Als je van hoog valt zullen deze golven dan ook een groter bereik hebben. De kunst is vaak dan ook om de Chariot zo rustig mogelijk te vervoeren, hoewel dit meestal niet héél veel uitmaakt. Als je dan toch wat monsters hebt gewekt zullen deze proberen de Chariot te ‘looten’ en je edelstenen af te pakken. Gelukkig ben je bewapend en kun je deze beesten uit de lucht slaan, als je er op tijd bij bent… 

Hoewel al deze dingen tot nu toe erg leuk klinken viel het me wel op dat het spel op een gegeven moment wel eentonig werd. De hellingen werden na een paar keer wat minder interessant en sommige puzzels sloeg ik over. Dit komt omdat het soms lang duurt voor er nieuwe foefjes bijkomen waardoor het minder leuk wordt om de levels volledig te doorzoeken. Ik deed over de meeste levels gemiddeld ongeveer een kwartier.

Conclusie

Chariot is een spel wat het beste te spelen is met z’n tweeën. De puzzels zijn leuk en origineel, hoewel het op een gegeven moment wel eentonig kan worden. Het spel bevat veel collectibles en heeft wel een hoge replay-value als je alles wilt verzamelen.

+ Prachtige graphics
+ Leuke humor en de kwaliteit van de voice acting is echt heel goed
+ Leuke co-op

– Op een gegeven moment wordt het eentonig
– Maakt geen gebruik van de gamepad en kopieert enkel de televisie naar de gamepad

Cijfer: 7,1