Home Reviews Duck Detective: The Secret Salami – Duistere complotten en (fake?) eendentrivia

[Review] Duck Detective: The Secret Salami – Duistere complotten en (fake?) eendentrivia

Eugene McQuacklin is geen huis-tuin-en-keuken-eend zoals je die in je lokale park tegen kan komen. Verre van zelfs: deze door de wol geverfde ex-agent zit nu in de bikkelharde detectivebusiness. En nu de datum voor het betalen van de huur steeds dichterbij komt, kan hij maar beter snel aan het werk! In dit nieuwe spel van indiestudio Happy Broccoli volg je McQuacklin tijdens zijn nieuwste zaak. Hij is namelijk gevraagd een reeks diefstallen op te lossen bij busbedrijf BearBus. De diefstal van lunches om precies te zijn. En uiteraard, zoals het een goed detectiveverhaal betaamt, is niets wat het lijkt. Lees erover in onze review!

Salamidrama

Als de Duck Detective is het jouw taak om dit mysterie (of eigenlijk de mysteries) op te lossen. Dit doe je door observaties aan elkaar te knopen tot een samenhangend verhaal. Je kunt op verschillende manieren aanwijzingen vinden. Door bijvoorbeeld de dieren in je omgeving te bestuderen, krijg je belangrijke informatie over hun persoon. Ook kun je je omgeving vragen stellen over personen en voorwerpen die je tegenkomt. Maar gewoon rondneuzen in je omgeving levert ook genoeg op!

Door goed onderzoek te doen, kun je de mysteries binnen en buiten de vier muren van BearBus oplossen. Hierbij wordt je gelukkig wel een beetje de goede richting in gewezen. McQuacklin heeft namelijk een notitieboekje waar hij zijn overpeinzingen bijhoudt. Door te speuren krijg je niet alleen een idee van wat er is gebeurd, maar verzamel je ook sleutelwoorden. Wanneer je de juiste sleutelwoorden in het boekje plaatst, ontwikkelt het verhaal verder. En als je het bij het verkeerde eind hebt, weet je dat je nog even goed de feiten op een rijtje moet zetten. Je krijgt dan wel een indicatie van het aantal sleutelwoorden dat niet klopt.

Misdaad is geen kinderspel

Ik had van tevoren geen trailer van Duck Detective gezien. Mijn verwachting was een schattig, misschien ietwat kinderlijk spel. Maar het moment dat de lage voice-over van McQuacklin begon, wist ik dat ik fout zat. Het spel neemt zichzelf niet te serieus en de Duck Detective is een prachtige, broodverslaafde parodie op het crime noir-genre. En naast de Duck Detective zelf zijn de personages die je bij BearBus tegenkomt ook allemaal ingesproken. Hierdoor krijgen ze net dat beetje extra persoonlijkheid mee.

Ook vond ik de mysteries niet te makkelijk. Doordat ze steeds iets uitgebreider worden en je ook steeds meer sleutelwoorden verzameld, is niet vanzelfsprekend welke kant het opgaat. Je moet er wel even over nadenken, maar vastlopen gebeurt niet. En mocht je toch wat hulp nodig hebben, dan kan je altijd even sparren met McQuacklin. Het enige nadeel vond ik de speelduur. Hoewel het verhaal mooi wordt afgerond, ben je in zo’n twee uur klaar. Ik had graag nog wat meer van deze eend gezien!

Conclusie

Hoewel het spel maar twee uur duurde, heb ik me in die tijd goed vermaakt. Het was even lekker logisch nadenken om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen: een goede balans tussen uitdagend en ontspannend. De cartoony stijl en het feit dat alle personages waren ingesproken waren een leuke take op de klassieke crime noir. Ik hoop dat we in de toekomst nog meer van McQuacklins avonturen mogen zien (en dat het hem lukt om zijn huur te betalen!).

+ Goed stemmenwerk
+ Het oplossen van de mysteries werkt goed

– Met een speelduur van zo’n twee uur vrij kort

DN-score: 8,0