Om eerlijk te zijn had ik zeer hoge verwachtingen van My Time at Sandrock. Ik heb helaas My Time at Portia nooit gespeeld, maar wat ik ervan weet is het een zeer goede en uitgebreide life-sim is. Verzamel spulletjes, leer de lokale bevolking kennen en bouw een nieuw leven op, dat zijn kernpunten van games waar ik over het algemeen mezelf helemaal in kan verliezen. Toen ik daarnaast zag dat dit deel een cowboy-achtige aesthetic probeert neer te zetten, was ik helemaal verkocht. Ik zou dit wilde westen wel eens even temmen, kom maar op! De game is op de pc al een tijd in Early Access, en komt nu eindelijk uit, ook op de Switch. Maar is het de game waar ik op gehoopt had?
Bouw een nieuw leven op in Sandrock
My Time at Sandrock is een life-sim RPG die zich afspeelt in een wereld die geen “moderne” technologie meer heeft. Zo’n 330 jaar geleden vond er een apocalyptisch evenement plaats die er voor zorgde dat iedereen overnieuw moest beginnen. Ruïnes van de oude wereld zijn er nog wel, maar de technologie en kennis van die tijd zijn verloren gegaan.
Jij speelt een eigen personage in deze wereld die op het punt staat een nieuw leven te beginnen. Dit doe je in Sandrock, een klein plaatsje midden in de woestijn dat wel eens betere dagen gezien heeft. Jij bent één van de twee nieuwe Builders, mensen die de stad helpen door dingen te leren bouwen. Dit begint simpel met machines die scraps recyclen in bruikbare materialen, maar al snel kun je halve productielijnen bouwen. Daarnaast gaan Builders vaak ook op onderzoek uit in de oude wereld, om verloren blauwdrukken te vinden. De oude technologie is niet zo verloren als iedereen denkt, en door oude en nieuwe technologieën te combineren kunnen er mooie creaties ontstaan. Langzaam leer je de mensen in de stad een beetje kennen, vertrouwen ze jou beter en help je met de heropbouw van dit slaperige stadje.
Zeer uitgebreide life-sim
In eerste instantie lijkt My Time at Sandrock dan ook op andere life-sims, al dan wel een stuk uitgebreider. De focus ligt hier op item crafting. Materialen kun je overal om je heen uit de natuur halen, maar voor bepaalde items moet je ook zeker een boerderijtje beginnen en wat dieren houden. Ook kun je je huis inrichten met zelfgemaakte meubels en deze zo mooi maken als je zelf wilt. Steker nog, er zit een zeer uitgebreide manier in om je huis te bouwen en uit te breiden zoals je zelf wilt.
De game heeft echter wel een twist. Je bent hier in Sandrock, een plek met weinig groene begroeiing en nog minder water. Hout en water zijn twee kostbare materialen, waar je niet zomaar aan kunt komen. Om machines te laten werken heb daarnaast water nodig, en alhoewel er een oase in de buurt is, is deze ten strengste verboden om te gebruiken. Gelukkig zijn er genoeg manieren om zelf water te creëren, maar wees niet verbaasd als je in het begin van de game veel geld daaraan kwijt bent.
Uitgebreid RPG-systeem met levels, items en wapens
Naast dit alles zul je ook de wereld moeten ontdekken, waar nog aardig wat gevaren rondlopen. Er zijn genoeg vreemde gemuteerde monsters te vinden in deze wereld, welke je af en toe te lijf moet gaan voor bepaalde materialen. Om dat te kunnen doen bevat de game ook een daadwerkelijk RPG-systeem, compleet met levels, skill trees en verschillende soorten wapens. Sommige wapens kun je kopen (er is wel een blacksmith in de stad), maar het makkelijkst is om deze ook zelf te maken. De gevechten zijn daarnaast nog best vermakelijk, met een “break” systeem (als in, als je ze “breakt” doe je veel meer schade) en een knop om snel weg te rollen voor de wapens van je vijand.
Is de game goed speelbaar op de Switch?
Het probleem is alleen dat ik de Switch-versie absoluut niet kan aanraden. Hij voelt gewoon niet af. Ten eerste is de game grafisch verschrikkelijk. Veel textures laden niet of nauwelijks en het ziet er allemaal een stuk minder uit dan de pc-versie die ik gezien heb. Veel textures zijn afgeplat en als er ergens tekst te lezen staat, lijkt het bijna alsof iemand even een Word font ergens overheen gefotoshopt heeft. De game heeft daarnaast extreem veel last van pop-ins. Gebouwen verschijnen voor je ogen en ik had eerst niet door dat de game ook gras bevatte, want de helft van de tijd lade dat pas terwijl ik er al over heen gelopen was.
Veel lag en pop-ins
Maar ook op gameplay gebied loopt het gewoon niet lekker. De game heeft op bepaalde punten zoveel lag dat het je camera in de weg gaat zitten, en zelfs je inventory laadt langzaam. Je inventory! Je weet wel, dat deel van de game dat alleen maar bestaat uit tekst en plaatjes (waarvan de plaatjes ook geladen zijn met een resolutie van 0,0). Sterker nog, dit laadt zo langzaam dat er lag ontstaat als je probeert te wisselen tussen tabbladen!
En ook de animaties van de personages zijn gewoon niet af. Het is heel vreemd. Er zit heel veel aandacht in de personages. Iedereen heeft een eigen persoonlijkheid en heeft altijd wel wat grappigs of nuttigs te zeggen als je met ze in aanraking komt. Maar waar sommige van deze perfect geanimeerd zijn, zijn andere niet veel meer dan een pop die niet af is. Het is heel maf om twee personages met elkaar te zien praten waarvan één niet knippert of zijn mond beweegt.
Teveel te doen, overweldigend voor nieuwkomers
Ook moet ik eerlijk zeggen dat ik de gameplay wellicht iets “te” vond. My Time in Sandrock staat vanaf het begin al meteen “aan.” Hoewel je recepten moet vrijspelen om machines te bouwen kun je vrijwel meteen doen wat je wilt. Misschien ideaal voor veteranen die er meteen in willen springen, maar voor mij als nieuweling voelde het overweldigend aan. Ik had geen idee waar ik moest beginnen! Binnen no-time zat mijn rugzakken vol met spullen, en twee kisten die ik in allerijl gebouwd had om dingen in op te slaan ook. En ik had geen idee wat ik ermee moest! Kon ik dit materiaal veilig wegdoen of had ik het later nodig?
Mijn eerste dagen waren gevuld met doelloos rondlopen om te leren wat ik kon krijgen en wie ik daarvoor nodig had. Maar de game wacht niet, want als je bij belangrijke plekken in de buurt komt, neemt het uitgebreid de tijd om je eraan te introduceren. Hier kun je koken, hier heb je een museum, vertel eens wat je van je nieuwe leven vind, hier is de eerste dungeon, met jetpack! En oh, ken je het idee van kleding en zandstormen al? Het gaf mij veel stress, iets wat ik toch liever niet heb als ik een life-sim probeer te spelen.
Conclusie
Al met al is My Time in Sandrock helaas een teleurstelling. Ik kan namelijk zien dat het een leuke en zeer uitgebreide life-sim is. Er zijn veel dingen te doen en je kunt de stad en wereld langzaam zien veranderen door jou invloed. De NPC’s zijn daarnaast goed uitgewerkt, met unieke persoonlijkheden en veel kleine dingetjes waarmee je interactie kunt hebben. Het probleem is alleen dat de Switch-versie gewoon niet goed is. Grafisch is het verschrikkelijk, de pop-ins zijn te irritant om te negeren en het doet toch iets met de immersie als je tegen een NPC staat te praten wiens blik op oneindig staat. Daarnaast zit de lag de gameplay in de weg. Misschien dat ontwikkelaar de game binnenkort nog patcht om deze dingen te verhelpen. Maar zoals het nu staat kun je je tijd beter ergens anders besteden.
+ Hele uitgebreide life-sim, gefocust op item crafting
+ Interessante en uitgebreide personages met veel interactie mogelijkheden
– De game ziet er niet uit, textures laden niet of langzaam, veel last van pop-in
– Animaties van personages zijn niet af, sommige bewegen wel, andere niet
– Game introduceert veel dingen heel snel, overweldigend voor nieuwkomers
DN-score: 4,5
Wat teleurstellend dat My Time at Sandrock op de Nintendo Switch zo slecht draait want op PC is het opbouwen van een nieuw leven in een woestijnstad één van mijn favoriete levens simulatie games aller tijden.
Ja, echt zonde. Ik had er hoge verwachtingen voor, maar de game is helaas helemaal niet geoptimaliseerd. Ik hoop dat ze het later nog eens bijwerken, maar momenteel zou ik hem lekker op de PC blijven spelen 😉