Home Reviews Overwatch – Legendary Edition

[Review] Overwatch – Legendary Edition

Cheers, love! The cavalry’s here.

Overwatch op de Nintendo Switch is lange tijd een droom geweest voor fans. De team-based shooter van Blizzard verscheen in 2016 voor PlayStation 4, Xbox One en pc en was gelijk een regelrechte hit. Niet gek dus dat veel mensen vol verwachting hoopten op een Switch-release. Na dik twee jaar van radiostilte – met hier en daar politiek correcte antwoorden en stille hints – werd Overwatch afgelopen september groots aangekondigd voor de Switch. Weet de game drieëneenhalf jaar na zijn originele release nog net zo’n grote indruk te maken? Je leest het in mijn review.

Heroes never die

Overwatch is een zes-tegen-zes team-based, objective-oriented shooter die zich kenmerkt door zijn nog steeds groeiende cast aan zeer diverse personages, kleurrijke locaties en verrassend diepe lore. Het maakt echter niet uit als je de afgelopen drie jaar een beetje achter de feiten aan hebt gelopen, want het verhaal is niet belangrijk om van Overwatch te genieten. De game speelt zich ongeveer zestig jaar in de toekomst af in de nasleep van een wereldwijde oorlog: de ‘Omnic Crisis’. In deze oorlog van mens tegen machine werd een speciale, internationale strijdmacht door de Verenigde Naties in het leven geroepen: Overwatch. Na een lange strijd overwon Overwatch en werd het conflict tot een eind gebracht. De eenheid bleef echter bestaan als een soort vredesbewaker, terwijl achter de schermen ook black ops-missies werden uitgevoerd zonder dat het publiek dit wist. Toen dit laatste openbaar werd gemaakt, verloor het publiek vertrouwen in Overwatch en ontstonden protesten. Zelfs onderling ontstonden meningsverschillen en ruzies binnen Overwatch. Uiteindelijk besloten de Verenigde Naties de eenheid te ontmantelen om de bevolking tot rust te brengen.

De game zelf speelt zich enkele jaren na de ontbinding af. Zonder het toeziend oog van Overwatch zijn bedrijven begonnen de macht over te nemen en zijn gevechten en terrorisme uitgebroken in delen van de wereld. Er zijn zelfs voortekens van een tweede Omnic Crisis. Om dit een halt toe te roepen besluiten voormalige leden van Overwatch om ondanks het besluit van de VN de eenheid te hervormen. Kun je het nog volgen? Niet erg als je dat niet doet, want de game zelf legt weinig focus op het overkoepelende verhaal. Sterker nog, er is geen verhalenstand om van te spreken. Blizzard heeft ervoor gekozen om het verhaal van Overwatch te vertellen via andere media, zoals korte films en stripverhalen. Maakt dit de game dan geen leeg omhulsel? Absoluut niet. De vele speelbare personages van Overwatch zitten vol leven en persoonlijkheid. Onderlinge interacties tijdens gevechten zorgen voor een mooie aansluiting bij de gevestigde lore van Overwatch. Hoewel sommigen misschien meer van het verhaal in de game zelf hadden gezien, valt niet te ontkennen dat Blizzard een indrukwekkende wereld met innemende personages heeft gecreëerd die hoe dan ook goed in de game tot leven worden gebracht.

We are in this together

Zoals ik al zei is Overwatch een zes-tegen-zes team-based, objective-oriented shooter. Dit wil zeggen dat jij in een team met vijf anderen het opneemt tegen een team van zes personen om bepaalde doelstellingen te behalen. Zelden zal het gaan om wie de meeste tegenstanders neer kan schieten; denk eerder aan doelen als “verover dit gebied van de vijand”, “bescherm de lading tot het zijn bestemming bereikt” of “behoud dit gebied langer dan de tegenpartij”. In Quick Play, de hoofdspelmodus van de game, zal je steeds afwisselend deze doelstellingen moeten behalen. Dit doe je gelukkig niet alleen, maar in een team van zes personen. Aan het begin van een potje kies je een factie waarin je graag wil spelen. Er bestaan drie facties: tank, damage en support.

Tank-helden absorberen schade, creëren ruimte voor de rest van het team en breken door vijandelijke linies heen. Als je een tank bent, neem je de leiding over een aanval. Damage-helden zijn verantwoordelijk voor het zoeken, uitdagen en verslaan van de vijand met behulp van hun uitgebreide selectie aan hulpmiddelen en vaardigheden. Support-helden ondersteunen hun bondgenoten door hen te genezen, hun krachten te vergroten en op andere manieren nuttig te zijn. Elke held valt binnen één van de drie facties, maar zelfs in elke factie verschillen ze enorm van elkaar. Zo is Tracer een snelle held die het beste presteert in close combat, terwijl Sombra liever op de achtergrond blijft en tegenstanders ‘hackt’ om ze te verzwakken. Beide zijn Damage-helden, maar in de uitvoering zijn ze compleet verschillend. Hier ligt ook de kracht van Overwatch als team-based game, één held alleen kan moeilijk het hele team dragen. Door de verschillende krachten te combineren en strategisch samen te werken kun je als team je doelen bereiken. Het blijft daarnaast ook ontzettend leuk om de verschillende helden uit te proberen en te ontdekken met wie je het best uit de voeten komt.

De Switch-versie bevat de complete Overwatch-ervaring. Alle 31 personages, 21 maps, modi en loot box-inhoud die op dit moment in de andere versies van de game zitten, zijn overgezet naar Nintendo’s hybride console. Hierdoor hebben spelers meteen toegang tot ongelofelijk veel content, waar ze zeker lang mee zoet zullen zijn. De game bevat zelfs ingebouwde voice-chat, waardoor je dus niet Nintendo’s eigen – en vaak onhandige – mobiele applicatie hoeft te gebruiken. Exclusief voor de Switch-versie heeft Blizzard bewegingsbesturing toegevoegd. Dit betekent dat je de camera, en daarmee het vizier van je personage, kan besturen door je controller of Switch heen en weer te bewegen. Hoewel het niet zo vloeiend werkt als bijvoorbeeld de besturing in Splatoon 2, was het voldoende voor de casual Overwatch-ervaring. Toen ik de game echter door een vriend liet proberen die vele uren in de pc-versie heeft gestoken, zette hij snel de bewegingsbesturing uit in ruil voor de analoge stick. De besturing was anders gewoonweg niet precies genoeg. Of je deze besturing dus gebruikt is geheel aan jou.

Verder speelt Overwatch op de Switch behoorlijk goed. Als je een stabiele internetverbinding hebt hoef je je geen zorgen te maken over trage potjes of verdwijnende personages. Er is een minuscule vertraging tussen het drukken op de knop en het gebruiken van het wapen, maar als je niet op professioneel niveau Overwatch speelt zal je dit niet eens merken. Wel heb ik regelmatig meegemaakt dat in het begin van een skirmish – vrij rondspelen voordat de echte strijd begint – alle personages een aantal seconden slechts rode bolletjes zijn. Je ziet dan niet of het teamgenoten of tegenstanders zijn. Op dat moment is ook het wapen van je eigen personage niet te zien en als je schiet, zie je niet of je raakt of niet. Het is een vervelend verschijnsel, maar gelukkig heb ik het nog niet buiten de skirmish-potjes meegemaakt. Biedt de Switch-versie dan verder de ultieme, draagbare Overwatch-ervaring?

No pain, no gain

Niet helemaal. Ik kan niet ontkennen dat Overwatch bij de overgang naar de Nintendo Switch wat offers heeft moeten brengen op grafisch en prestatiegebied. De resolutie van de game is een dynamische 900p in tv-modus en stabiele 720p in de handheld-stand. Op de Switch zelf valt dit eigenlijk niet eens zoveel op, maar op het het grote tv-scherm zal de downgrade wat duidelijker zijn. Ook de minder gedetailleerde textures die op maps en personages zijn gebruikt zijn hier moeilijk te negeren. Daarnaast is de framerate niet 60fps zoals op de PlayStation 4 en Xbox One, maar 30fps. Deze is het overgrote deel wel stabiel, maar als alle twaalf de helden tijdens een gevecht samenkomen in een plek en al hun wapens afvuren kan deze wel eens dippen richting de 25 of zelfs 20fps. Het is enigszins verbazend dat een game als Paladins, die een zeer vergelijkbare grafische stijl heeft als Overwatch, wél de 60fps heeft kunnen behalen.

De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat de game er absoluut niet slecht uitziet op de Switchen en ook de speelervaring wordt niet bedorven. Integendeel, ik had vaak moeite de game neer te leggen, want de hoge verslavingsfactor van “nog één potje” is zeker ook aanwezig in de Switch-versie. Je moet alleen wel rekening houden met de lagere resolutie en framerate in vergelijking met de andere consoles.

Conclusie

Overwatch op de Switch is verre van perfect, maar is ook zeker geen mislukking. Alle content die Blizzard tot nu toe heeft uitgebracht voor de game is inbegrepen in de Switch-versie, waardoor er van meet af aan genoeg te doen is. De 31 uiteenlopende personages zorgen ervoor dat er voor ieder wat wils is en de vele gamemodi, maps en vrij te spelen content in loot boxes zullen menig gamer een lange tijd zoet houden. Of je deze ervaring op de Switch-versie wil beleven, hangt af van de vraag hoe goed je door de lagere resolutie en framerate heen kan kijken. Toch kan ik Overwatch op Switch, zeker voor mensen die geen toegang hebben tot een andere console om de game op te spelen, zeker aanraden.

Eindcijfer: 7,4

1 REACTIE