Na het reviewen van Persona 5 Royal afgelopen jaar, kon ik niet wachten op de release van Persona 4 Golden. Persona 5 Royal was mijn eerste echte kennismaking met deze franchise en het pakte me onmiddellijk. De diepgaande gesprekken en het beslissen wat je tijdens jouw vrije tijd doet. Daarbij de interessante combat, ik was verkocht. Daarom was ik enorm nieuwsgierig naar hoe de oudere Persona-games zouden zijn. Zou P4G me wel net zo bevallen als P5R? Of is het toch aardig verouderd? Dat is wat je kan lezen in deze review.
Toegankelijkheid
P4G is de definitieve versie van Persona 4. Persona 4 kwam oorspronkelijk op de PlayStation 2 uit in 2008/2009. De verbeterde versie P4G verscheen vervolgens op de PS Vita in 2012 en in 2020 op Steam. Sinds 19 januari 2023 kunnen ook Switch-bezitters eindelijk van deze definitieve versie genieten. Wat deze versie gelijk goed doet, is de toegankelijkheid. Of je nou een Persona-veteraan bent of niet, er is altijd wel een passende moeilijkheidsgraad. Persoonlijk is Normal wel aan te raden voor nieuwkomers, maar als je alleen het verhaal wil beleven, is Very Easy een optie. Hierdoor is P4G voor iedereen toegankelijk en een mooi startpunt in hun Persona-carrière.
Midnight Channel
Het verhaal in Persona 4 Golden draait om een jongen, die je zelf een naam mag geven. Hij gaat voor een jaar bij zijn oom in Inaba wonen. Bij een andere stad hoort ook een andere school. In het begin moet hij wel zijn weg vinden, maar algauw maakt hij wat vrienden. Alles lijkt voorspoedig te gaan tot hij geruchten hoort over Midnight Channel en er moorden beginnen plaats te vinden. Men zegt dat als je op een regenachtige dag om middernacht in de tv kijkt, je jouw soulmate zal zien. Hij en zijn vrienden doen dat en worden uiteindelijk meegetrokken in een alarmerende situatie. Er zit een complete wereld in de tv en daar zijn allerlei vijanden in dungeons. Een voor een ontwaken de Personas van de vriendengroep. Zo begint de vriendengroep met behulp van hun Personas aan het ontrafelen van het mysterie. Want wat hebben de moorden en Midnight Channel met elkaar te maken? Welke geheimen komen ze nog tegen in de dungeons?
Het spel bestaat voor de helft uit dungeons en de helft uit social sim. In elk geval, zo voelde het voor mij aan tijdens het spelen. Ondanks dat je een jaar in het leven van de protagonist speelt, voelt het totaal niet zo lang aan. De game speelt zo lekker weg en dat is wel zo prettig bij een game van ruim 70 uur. Voor een prijs van €19,99 krijg je qua speelduur dus zeker waar voor je geld.
Social Links
Op de dagen dat je je niet in dungeons bevindt, ga je naar school, maak je soms examens en kan je zelf bepalen wat je in je vrije tijd doet. Er is ontzettend veel keuze in verschillende activiteiten. Je kan er bijvoorbeeld voor kiezen om met een personage af te spreken en zo je Social Link te verbeteren. Dat is noodzakelijk om jouw Personas sterker te maken wanneer je ze fuseert én het zorgt voor nuttige toevoegingen. Persoonlijk vond ik het heel geinig om te gaan vissen of insecten te vangen. Dat deed me aan Animal Crossing denken. Even heerlijk ontspannen tussen alle actie door. Maar ja, alleen ontspannen gaat niet in het echte leven. Daarom kan je een bijbaantje hebben of lid worden van een club. Alles wat je kiest, heeft zo zijn voordelen. Het zorgt er namelijk voor dat bepaalde stats omhoog gaan. Bepaalde dingen kan je ook pas doen als bijvoorbeeld jouw Diligence hoog genoeg is.
Het social sim-gedeelte in P4G vind ik verrassend uitgebreid. Ik had op het voorhand een stuk eenvoudiger en eentoniger verwacht. Een positieve verrassing dus voor mij.
Eentonige dungeons
De dungeons in P4G hoef je niet in een keer te doen, maar dat mag natuurlijk wel. Echter is dat wel vrij pittig als je niet de juiste uitrusting hebt. Om de juiste uitrusting te hebben moet je dus wel alles goed managen in het social sim-gebeuren. Zo moet je naar winkels voor wapens en bij automaten voorwerpen kopen. Of je nou de dungeon in één keer wil doen of niet, het is en blijft dus plannen. Het is zelfs plannen op welke dagen je de dungeon ingaat, want er is een duidelijke deadline en die wil je echt niet overschrijden.
Een dungeon bestaat uit meerdere floors. Je komt op elke floor meerdere Shadows, oftewel vijanden, en deuren tegen, waarbij een deur naar een nieuw pad of een kamer kan leiden. Het is de bedoeling dat je uiteindelijk de trap vindt om naar de volgende floor te gaan. Zelf ging ik altijd alles verkennen. Ik wilde elke kamer onderzocht hebben, want je weet nooit of daar net een schatkist is met een nuttig voorwerp. Een optie om tussentijds te helen is er niet, daar moet je dus zelf de items voor meenemen.
Een groot nadeel vind ik dat de dungeons er vrij inspiratieloos eruitzien. Dat komt deels doordat de floors automatisch gegenereerd worden. Hierdoor is een dungeon elke keer anders qua layout en voor iedereen verschillend. Alleen merk je daardoor wel hoe eentonig het eruitziet en dat het op dat vlak redelijk verouderd is ten opzichte van P5R. Wel moet ik eraan toevoegen dat elke dungeon een eigen thema heeft. Dus op dat vlak is het ook weer niet zo saai qua uiterlijk. Het is vooral dat de verschillende floors van een en dezelfde dungeon veel op elkaar beginnen te lijken tijdens het spelen.
Persona
De combat is weer typische Persona-combat. Met je Persona vecht je tegen Shadows. Elke vijand heeft bepaalde zwaktes en door die uit te buiten, kan je heel simpel winnen. Een goed gebalanceerd team is daarom wel handig. Sterkere Persona krijg je door ze fuseren en zo een nieuwe te laten ontstaan. Wat er uit de fusie van twee Personas komt, kan soms wat onvoorspelbaar lijken, maar dat krijg je snel genoeg door. Dit blijf ik echt een geweldig element vinden aan de Persona-games. Verschillende Persona’s fuseren en kijken of je een zo goed mogelijke Persona eruit krijgt, die je ook echt kan gebruiken in de strijd. Je moet namelijk altijd op je zwakke en sterke kanten letten.
Als je een vijand verslaat, is er kans op Shuffle Time. Shuffle Time geeft je een aantal kaarten waarvan jij er een bepaald aantal mag kiezen. Deze kaarten kunnen boosts geven of een sleutel van een schatkist of zelfs een nieuwe Persona. Naar mijn mening is dat een interessante manier om aan bepaalde zaken te komen. Elke keer weer zat ik druk te bedenken welke kaart ik het beste kon kiezen om een voordeel te behalen.
Audiovisueel
Ik heb het al eerder benoemd: Persona 4 Golden is een oude game die nu op de Switch is verschenen. Al is het een oude game, ik vind wel dat het nog steeds zeer goed speelbaar is en qua visuals zeker acceptabel. Het minste vind ik nog de dungeons. De personages vind ik een enorm passend ontwerp hebben. Al heb ik wel de voorkeur voor de 2D-afbeelding die je bij de teksten ziet. Het 3D-figuurtje vind ik er wat minder uitspringen. Het ziet er redelijk universeel uit en niet bijzonder.
De muziek echter blijft in je hoofd hangen. Het mag dan soms op repeat staan, maar dat vind ik heerlijk. Het past zo ontzettend goed bij de sfeer van de game. Daarbij zijn vele teksten ingesproken in zowel het Japans als Engels. Bij stemmen passen goed bij de personages en de personages komen daardoor echt tot leven.
Conclusie
Persona 4 Golden is ondanks de ouderdom nog steeds plezierig om te spelen. Het dungeon crawlen en het social sim-gedeelte weten zich goed staande te houden. De personages en het verhaal trekken je gelijk in de game en het laat je niet meer los. Al met al is Persona 4 Golden voor €19,99 een aanrader. Hier kan iedereen, inclusief nieuwkomers, plezier uit halen.
+ Goede gameplay
+ Pakkend verhaal
+ Personas fuseren blijft geweldig
+ Ondanks de ouderdom weet het zich wel stand te houden
– Het uiterlijk van de floors in de dungeons voelt wat eentonig aan
– Het ziet er niet zo flitsend uit als P5R
DN-score: 8,3
