In tegenstelling tot andere games speelt Sagres zich af in een tamelijk unieke wereld… namelijk het onze! Toen ik de aankondiging van deze indie voorbij zag komen, was ik dan ook meteen geïnteresseerd. Ik ben altijd gefascineerd geweest door onze wereld geschiedenis, met name de wereldontdekkers van de 14e en 15e eeuw. De kans om dat in een game op een geromantiseerde manier na te spelen leek me dan ook heerlijk. Het feit dat de game door één enkel persoon gemaakt was vond ik helemaal indrukwekkend. Dus aan de kant Magellaan, die zeven zeeën zijn van mij!
Een verdwenen ontdekker
De game speelt zich af in de 15e eeuw, waarbij jij in de schoenen stapt van Fernando. Je bent net afgestudeerd aan de ‘Sagres Navigational School’ te Portugal, en wie een beetje met onze wereldgeschiedenis bekend is zal dit niet heel vreemd vinden. Portugal stond in de 15e eeuw aan het begin van de “Age of Discovery”, en op de Sagres Navigational School werden ontdekkers opgeleid om via de zee de wereld te ontdekken. Althans, in-game. In het echt is het vooral een mythe.
In ieder geval, na je afstudeerceremonie staat er een vriendin je op te wachten. Haar naam is Lucia en ze is de dochter van legendarische ontdekker Sir Antonio. Ze is blij je weer te zien na vier jaar maar heeft ook een probleem: haar vader is verdwenen. Een onderzoek van de Portugese elite draai op niets uit, dus besluiten jullie samen op zoek te gaan. Al snel blijkt er echter meer aan de hand en je zult de zeven zeeën moeten bevaren om achter de waarheid te komen.
Open world resource management
Sagres speelt verder als een laagdrempelige openwereldgame wiens basis vooral ligt bij resource management. De gameplayloop is aardig simpel. Jij bent een ontdekker en je vaart de wereld over om wonderen vast te leggen, schatten te zoeken en mythisch verhalen te bevestigen of ontkrachten. Je begint vaak in Lissabon, je thuisbasis. Hier ben je aangesloten bij een guild en kun je door bibliotheekboeken te lezen geruchten verzamelen, waarna je een doel kiest voor een ontdekkingstocht. Dit kan van alles zijn. Van mythes en architectonische hoogstandjes tot het simpelweg ontdekken van elanden (die kenden ze in Portugal toen natuurlijk niet!)
Van kroeg naar ontdekking
Eenmaal iets uitgekozen ga je info winnen in de lokale kroeg. De barkeeper in de haven praat met veel zeelui, en kan je precies vertellen in welke stad welke geruchten rondgaan. Daarna ga je op pad, maar voordat je het ruime sop kiest moet je schip goed klaargemaakt worden. Zo moet je matrozen inhuren om je schip draaiend te houden en eten en drinken verzamelen om je matrozen in leven te houden. Tijdens een vaartocht gebruik je langzaam je ingeslagen provisies, iets wat sneller kan gaan dankzij willekeurige evenementjes die kunnen gebeuren. Ook zul je het moraal van je crew goed in de gaten moeten houden. Zo’n tijd op zee neemt mentaal zijn tol, en je zult merken dat je vooral in het begin meerdere keren moet aanmeren voordat je je bestemming bereikt.
Aangekomen op de plek van bestemming ga je weer info inwinnen, om duidelijk te krijgen waar je naar op zoek bent. Soms hoef je alleen een plek in diezelfde stad te bezoeken en soms zul je wat meer landinwaarts moeten. Op dat moment ruil je je boot in voor een paard en ga je te voet verder, waar je met dezelfde dingen rekening moet houden. Eenmaal gevonden wat je zocht, archiveer je de ontdekking en maak je dezelfde reis nog een keer, maar nu terug naar Lissabon. (Hier geen fasttravel te vinden, dat hadden we in de 15e eeuw niet!) Daar ontvang je goud en reputatie, en ga je op zoek naar een nieuw onderwerp voor een ontdekkingstocht.
Meer dan pixels en menu’s is het niet
Wie nu denkt aan een 3D-game vol prachtige middeleeuwse straten en tavernes zal ik maar meteen uit de droom helpen: de game is een pixelgame. De graphics zijn erg simpel, en alle plekken die je bezoekt (de taverne, de kroeg, de haven etc.) zijn weergegeven door middel van een menu en een beetje tekst. Eigenlijk speelt de game zich volledig af op de wereldkaart: het enige bewegen dat je doet is het varen of lopen over land.
Toch zit het de game niet in de weg, integendeel. Het wordt er een heel duidelijk spel van. Er is nauwelijks loze ruimte aanwezig, want alles heeft een duidelijke functie. Je zult hier in de taverne geen dronken NPC’s tegenkomen die wat willekeurige tekst naar je hoofd gooien, want dat is niet nodig. Je wilt informatie, dus bam, hier is je informatie. Als je de info al hebt zegt de game het zelfs gewoon tegen je. Het voelt hierdoor wat aan als een bordspel, waardoor je precies weet wat je waar kan verwachten en daar op kan bouwen.
Verbeter je schepen, uitrusting, crew en nog veel meer!
De rest van de gameplay is vooral een uitbreiding van de basis gameplayloop. Zo kun je je schip anders indelen (wil je ruimte voor kanonnen of wil je juist meer provisies kunnen meenemen) andere schepen kopen en zit er een simpel handelspelletje in. Koop goederen in een haven, verkoop deze in een andere haven voor meer geld, dat idee.
Grappig is dat de game verder met skills en percentages werkt. Er zijn een negental skills; hoe beter je daarin bent, hoe beter sommige dingen je afgaan. Zo worden er skillchecks gebruikt om willekeurige evenementjes op land en op zee op te lossen, maar ook om bijvoorbeeld te zien hoe lang jij nodig hebt om je schip zee klaar te maken. Aan het begin van de game krijgt Fernando een aantal skills, maar om deze op te vullen kun je later ook Navigators inhuren, welke allemaal hun eigen skills hebben.
Interessant is dat de game ook aan taal doet. Ze praten in Griekenland natuurlijk geen Portugees, dus zul je een Navigator nodig hebben die de taal wel spreekt. Niet alleen is dit nodig om informatie te vertalen (als je de taal niet spreekt vervangt de game het daadwerkelijk door giberish), maar mag je sommige plekken niet in als je niet bekend bent. Verder zijn er hier en daar markten te vinden waar je uitrusting voor je boot of Fernando kunt kopen, en kun je voorwerpen vinden die je reizen beïnvloeden. Tof is dat de schatten die je vindt ook allemaal kleine bonusjes geven, waardoor je als ervaren ontdekker steeds beter wordt in wat je doet.
Blijft te allen tijde laagdrempelig
En alhoewel dit misschien best indrukwekkend klinkt, blijft het in alle gevallen laagdrempelig. Eten, drinken en crew is erg goedkoop, waardoor geld eigenlijk nooit een probleem is. Wanneer je een opdracht van de guild aanneemt, zit daar een deadline aan, maar deze is in de meeste gevallen zo royaal dat je nooit echt in de problemen komt. Dingen als schatten opduiken, voorwerpen opgraven en zelfs gevechten zijn allemaal simpele minigames en zelfs als je eens een keer een misberekening maakt en zonder eten, drinken of bemanning komt te zitten is er niet meteen iets aan de hand. De game is erg vergevingsgezind, en alleen tijdens story-missies ben ik tot nu toe een game-over tegen gekomen.
Geschiedenis maakt het interessant
Dit alles zorgt voor een laagdrempelig maar verslavend spelletje met resource management, waarbij je je vooral lekker kwijt kan raken in de gameplayloop. Wat ook helpt is dat zijn game zijn best heeft gedaan om de geschiedenis erbij te betrekken. Lucia en Nicolau bespreken de dingen die je onderzoekt, waardoor je dus ook daadwerkelijk wat geschiedenis meekrijgt. Soms bespreek je mythes, soms vertelt de game duidelijk wie wat waar gebouwd heeft. Het is simpel, maar het zorgt er bij mij in ieder geval voor dat ik ook dingen wil blijven ontdekken. Het is overigens ook de eerste keer dat ik een game vaak stilleg om even Wikipedia erbij te pakken. Hebben jullie ooit van de Stefanskroon gehoord? Nee? Ik dus ook niet, laat het me even opzoeken…
Conclusie
Al met al is Sagres vooral een leuk spelletje. Door de graphics en gameplay lijkt het op het eerste gezicht niet veel in huis te hebben, maar er blijkt een versassend verslavend resource-management-spelletje achter te zitten. Het feit dat de game daarnaast ten alle tijden laagdrempelig blijft zorgt ervoor dat het bijna een cozy game wordt, die je makkelijk oppakt en ook weer weglegt. Dat de game zich in onze wereld afspeelt en de wereldgeschiedenis gebruikt maakt het net even wat leuker, vooral als je daarin geïnteresseerd bent. Als je dan ook op zoekt bent naar even iets anders en de combinatie van cozy bordspel en geschiedenis je trekt, is het zeker een aanrader.
+ Verslavende gameplayloop
+ Laagdrempelige resource management, game is erg vergevingsgezind
+ Game voelt aan als een bordspel, geen loze ruimte, weet waar je aan toe bent
+ Gebruikt onze geschiedenis!
– Game valt op den duur in de herhaling
– Beperkte aantal evenementjes
.
DN-score: 7,7