[REVIEW] Severed

Na eerder positief te zijn ontvangen op de Playstation Vita is Severed nu ook verkrijgbaar voor 3DS en Wii U. Voor vele zal dit de eerste keer zijn dat ze zich in het ledematen afsnijdende avontuur storten, dus hoe houdt het zich staande?

Severed is een first person dungeon RPG, wat inhoud dat je weliswaar het spel in first person mode speelt, maar weinig keuze hebt over waar je personage precies gaat en staat. In plaats daarvan beweeg je van kamer naar kamer, een beetje als vakjes op een bordspel. In elk vertrek kun je om je heen kijken, af en toe voorwerpen selecteren en als je aangevallen wordt je vijanden in mootjes hakken.

Verhaal

Je speelt in de game als Sasha. Net voor het avontuur begint worden jij en je familie aangevallen, waarna je moeder, vader en broertje meegesleurd worden naar een soort nachtmerrieachtige wereld. Wie de aanvallers zijn en hoe jij uiteindelijk ook in deze wereld terecht komt is niet helemaal duidelijk, het enige wat je weet is dat je tijdens de schermutseling je arm bent kwijtgeraakt en nu op zoek bent naar vergelding. Je krijgt een zwaard toegereikt van een eldrich-achtig wezen dat het beste met je voor blijkt te hebben, en hop, daar ga je.

Stijl

Het eerste wat meteen opvalt aan het spel is de stijl. Gamers die Guacamelee van Drinkbox hebben gespeeld zullen niet onbekend zijn met de hoekige stijl en Mexicaanse invloeden die deze titel neerzet. Ook de felle, heldere kleuren en het minimale gebruik van schaduw komt overeen met hun eerdere actie-platformer. Maar waar daar de kleuren worden gebruikt voor een vrolijk effect geeft het hier de omgeving iets ongemakkelijks mee. Dat tanden, tentakels, ingewanden en zelfs bloed worden weergegeven in een super helder kleurenpallet geeft je het idee dat er hier iets mis is, alsof je hier niet thuis hoort. De muziek versterkt dit effect alleen maar, met exotische en mysterieuze klanken die je doen denken aan verre, mythische landen.

Gameplay

De gameplay zelf bestaat uit twee componenten. Het eerste is het puzzelgedeelte, waar je door de dungeons heenloopt en kleine puzzels oplost om verder te raken of geheimen te vinden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het vinden van sleutels of fakkels op de juiste manier aansteken om deuren te openen. Het andere component zijn de gevechten, die nog het meest doen denken aan Fruit Ninja. Je vecht namelijk met de stylus. Je kan aanvallen door heel snel en vaak over de zwakke punt van een vijand heen te swipen of blocken door in de tegengestelde richting van een aanval in te swipen.  Dit blocken zit er niet voor niets in. Wanneer vijanden je raken doen ze een aardige hap schade, dus hoe verder je in het spel komt hoe belangrijker het is dat je de aanvallen ook daadwerkelijk tegenhoud. Vooral je observatievermogen en timing wordt hierbij erg op de proef gesteld. Je kunt namelijk maar één vijand tegelijkertijd aanvallen, maar wel door meerdere worden aangevallen. En die wachten echt niet op je.

Persoonlijk vind ik dan ook dat de kracht van Severed hem in zijn opbouw en gameplay ligt. Nadat ik de beginselen van de game onder de knie had, was ik bang dat het snel in de herhaling zou vallen. Loop door dungeon, vind sleutel, hak vijanden in mootjes, herhaal. Maar Severed weet je aandacht vast te houden door bijna elk gevecht wel iets nieuws te introduceren. Je moet dan denken aan nieuwe vijanden die veel lijken op de oude, maar een ander aanval patroon hebben of monsters die een veel moeilijkere zwakke plek hebben. Uiteindelijk gooien ze zelfs de omgeving in de strijd. Zo zijn er plotseling plekken die jou schade doen als je er te lang in staat, of val je door wolken heen als je te lang in gevecht bent.

Gelukkig geeft het spel je genoeg handvatten om dit bij te houden. Zo zijn er upgrades te verkrijgen die je, vermakelijk genoeg, betaald met de ledematen die je afsnijd van monsters. Hoewel dit niet erg uitgebreid is geeft het je net wat extra houvast en diepgang aan de manier waarop je de game speelt. Maar waar Severed echt uitblinkt is de manier waarop jij als speler zelf leert. Severed introduceert alles op een rustige manier, waarna het steeds moeilijkere situaties bedenkt. Jij als speler groeit hierdoor mee, waardoor het vooral je eigen observatievermogen en timing zijn die groeien. De game voelt hierdoor aan alsof jij ook echt de mogelijkheden en vaardigheden hebt om de monsters te verslaan, in plaats van dat de upgrades het voor je doen.

Minpunt

Het enige minpunt wat ik kon vinden was de opzet van het verhaal. Het spel geeft je namelijk niet veel om mee te werken. Je weet dat je Sasha heet en dat, voor welke reden dan ook, je familie werd aangevallen en jij in dat proces je arm kwijt raakte. Hoe je in deze wereld bent beland, wat deze wereld is en waarom je arm plotseling terugkomt in technicolor wordt echter niet uitgelegd. Ook het einde verklaart niet veel en had in mijn ogen meer mee gedaan kunnen worden.  Het bied genoeg informatie om je nieuwsgierig te maken en je een doel te geven, maar het enigszins flauw uitgewerkt.  Ook het einde laat je met meer vragen achter dan antwoorden, waardoor de voldoening van een goed afgesloten game voor mij uitbleef.

Conclusie

Severed krijgt het voor elkaar om een geweldige setting en sfeer neer te zetten en weet, ondanks de wat herhalende gameplay, tot het einde fris en verrassend te blijven. De game laat jouw vaardigheden als speler groeien, wat er voor zorgt dat de gevechten in dit spel als grote winnaar uit de bus komen. Helaas schiet het verhaal er hierdoor wat bij in, wat er voor zorgt dat de drang naar het opnieuw spelen of het vinden van alle extra geheimen wat wegebt. Al met al is het een prima game voor de 7 a 8 uur die je nodig hebt om het einde te halem, en met een prijskaartje van €14,99 waarbij je beide versies krijgt ( zowel 3DS als Wii U) is het zeker de moeite waard.

+ Grafisch ontzettend mooie stijl
+ Goede muziek die niet verveeld
+ Opbouwende moeilijkheidsgraad en gameplay die voldoening geeft

– Matig verhaal
– Weinig re-play value

Eindcijfer: 7.8