Welkom bij een gezellig stadje genaamd de Rainy Woods. Je speelt als een journalist genaamd Naomi Hayward die, om haar gigantische schuld af te betalen, het grote mysterie van Rainy Woods moet oplossen. Het stadje staat bekend als een stadje waar iedereen alleen maar gelukkig is. De vogeltjes fluiten vrolijk, de schapen spelen in de wei en de dorpsbewoners zijn gelukkig. Zodra het avond wordt, komt het grote mysterie langzaam naar boven drijven. Alle inwoners van het stadje veranderen namelijk in katten of honden in de avond!
Dit is echter maar het begin van de achtbaan aan emoties, er wordt al snel iemand doorboord met een groot zwaard! Naomi Hayward bevindt zich in een tweestrijd: ze moet én het mysterie van het stadje én een moord oplossen. Helaas heeft ze niet echt een keuze, aangezien haar torenhoge schuld niet wordt afbetaald zolang ze het geheim van het stadje niet vindt. Een grote gevaarlijke bodyguard houdt een oogje in het zeil, zodat Naomi niet meer kan vluchten van haar schuld. Wat volgt is een hele reeks aan vreemde gebeurtenissen waarbij zelfs ik aan mijn hoofd aan het krabben was. Een ding is zeker, The Good Life is een hele hele vreemde game.
Het antwoord op de vraag die we allemaal willen weten is alleen nog niet echt beantwoord. Is het leven in The Good Life nu echt zo goed? Je leest het in deze review.
Harvest moon on drugs
Het spel speelt zich vooral af in het stadje Rainy Woods en omstreken. Zo ben je naast het hoofdverhaal vaak bezig met de sidequests van de verschillende inwoners. Maar wacht, er is meer! Je kunt naast dit ook nog koken, op schapen rijden, ziek worden en zelf in een hond/kat veranderen. Er is zelfs een systeem om als hond te kunnen plassen! Helaas heeft de maker van deze titel een beetje veel functies erin gezet en deze zijn niet allemaal even ver uitgewerkt. Zo is er veel content en veel te doen maar mist bij sommige functies wel de diepgang. Wel bevat het spel enorm veel content en een rustige sfeer waardoor de speler wel tientallen uren bezig is voordat het eindscherm in beeld is.
Vergeet ook niet om goed voor Naomi te zorgen. Ze kan ziek worden en deze ziektes kunnen je erg benadelen. Zo moet ze genoeg slapen en eten, anders wordt ze wakker in een ziekenhuis. Verder kun je ook nog hoofdpijn krijgen als je te veel stress ervaart en verkouden worden als je te lang buiten bent in de regen. Tandpijn is blijkbaar ook een ding in The Good Life. Als je jezelf niet verzorgt en veel eet, staat deze ziekte op je te wachten. Als je een ziekte hebt, heeft dit een paar nadelen. Zo moet je als je verkouden bent vaker naar bed om te slapen en kun je minder lang rennen.
Een titel waar ik tijdens het spelen van dit spel aan dacht is Harvest Moon. Zo heeft het spel koken, velden oogsten, dieren verzorgen en een stad vol met inwoners waarmee je banden kunt opbouwen. Alleen kun je naast dit ook nog lekker een vreemde moord oplossen terwijl je vampiers, monsters en meer mysterieuze gebeurtenissen tegen het lijft loopt. Daarnaast kom je er ook al snel achter dat sommige inwoners van het oh zo vrolijke dropje compleet geschift zijn. Oh ja, een inwoner verandert opeens in een super schaap met een hoge hoed om je terug in de tijd te brengen? Zoals ik al zei, dit spel is enorm apart maar wel origineel! Ik heb mezelf zeker vermaakt met het hoofdverhaal en de bizarre sidequests. Ik wist helemaal niet wat er als volgende in het verhaal ging gebeuren en dat is wellicht wat deze game zo leuk en interessant maakt.
Who let the dogs out!
Naast dat je als de menselijke Naomi kan spelen, heb je ook nog een kattenvorm en hondenvorm die elk andere functies hebben in het spel. Zo kun je als kat makkelijk op gebouwen klimmen en kun je hoger springen dan je andere twee vormen. De hond is handig wanneer je iemand met een geur moet zoeken, aangezien de hond een bijzonder goeie neus heeft. Verder rent de hond een stuk sneller dan de andere twee vormen. Ook kan je als hond in vuilnisbakken duiken voor ingrediënten, lekker! Als laatste heb je dan de menselijke vorm van Naomi, deze kan menselijke dingen zoals deuren open maken en foto’s van de omgeving maken.
Naomi is natuurlijk een journalist en naast het mysterie van de stad oplossen heeft ze nog andere mogelijkheden om haar schuld af te betalen. Zo zit ze op een sociale media platform genaamd Flamingo, waarmee ze geld verdient met haar foto’s. Flamingo heeft elke dag een andere reeks aan populaire hashtags waarvan je foto’s kunt maken. Zodra je een foto die overeen komt met een populaire hashtag online zet, krijgt deze enorm veel aandacht. En zoals we wellicht allemaal wel weten, veel aandacht op social media zet zich om in bakken vol geld.
Ben je niet heel goed in het runnen van een social media kanaal? Geen zorgen! Je krijgt ook nog opdrachten binnen in je mail waarbij je bepaalde gedeeltes van de stad moet fotograferen op een bepaalde manier. Geld verdienen in dit spel is wel echt belangrijk, aangezien je zonder geld geen eten en medicijnen kunt kopen. Eten kun je altijd nog zelf koken maar medicijnen kun je niet zelf maken. Let dus op je geld!
Nostalgische graphics
Laten we eerlijk zijn, grafisch gezien is The Good Life niet echt een hoogtepuntje. Toch zie ik dit niet als een nadeel voor het spel. Het laat me namelijk denken aan life-simulator games die vroeger veel op de Playstation 2 te vinden waren. Ze hebben een heerlijk simpel stijltje, zijn niet te druk en hebben een rustig deuntje op de achtergrond draaien. The Good Life geeft je meer dan genoeg tijd om alle aspecten van het spel in alle rust te ontdekken. Er is dan wel een dag en nacht cyclus maar er is geen specifieke deadline waar je je aan moet houden. Wel heb je bepaalde dingen nodig als je aan bepaalde sidequests wilt beginnen.
Er zijn namelijk verschillende honden en katten tempels verspreid over de vlakte waar je je kunt bewegen in het spel. Dankzij deze tempels kun je snel van plek A naar plek B teleporteren door bepaalde ”mysterieuze” magie. Als je wat geld aan deze tempels doneert, heb je de keuze om je donatie aan de honden- óf kattengoden te schenken. Gaat je donatie naar de kattengoden? Dan gaat je relatie met alle katliefhebbende dorpsbewoners omhoog en vice versa. Als dat gebeurt kunnen er wellicht nog wat meer missies bijkomen. Dit is een voorbeeld wat je zou kunnen doen om meer sidequests te krijgen. Een ander voorbeeld is een bepaald aantal keer eten bij een restaurant. Waarna er een missie start die je moet doen voor de eigenaar. Zo beloont het spel de mensen die verder kijken dan alleen het hoofdverhaal. Zelf vind ik het heel prettig als een spel de ontdekkers beloond.
Naast de graphics heeft het spel enorm veel van zijn persoonlijkheid in de vertelling van het verhaal, de tekst en het stemacteerwerk gestopt. Deze zijn enorm goed uitgewerkt en geven een nieuwe laag aan diepte voor de spelers. Naomi is een chaoot die constant aan het schelden is en dronken is, de verteller geeft Naomi steeds op haar kop en de dorpsbewoners zijn een tikkeltje gestoord. Iedere persoonlijkheid komt dankzij de schrijvers en stemacteurs prima naar voren. Dit is helaas niet iets wat je heel vaak ziet in een spel.
Conclusie
The Good Life is een heerlijk bizar wereldje waar je alle kennis van een normale life simulator uit de deur kan gooien. Het is een verfrissende titel die soms een beetje mankeert aan een aantal functies die niet helemaal zijn uitgewerkt. Zo hadden een aantal functies makkelijk weggelaten kunnen worden (waarom stop je überhaupt je energie in het maken van een systeem om een hond te laten plassen?). Hierdoor zou er meer aandacht gaan naar het verder uitwerken van daadwerkelijk belangrijke functies. Toch is dit ook deels de persoonlijkheid van het spel. Hoe vreemd is The Good Life nu echt vraag je je misschien af? Wellicht een stuk vreemder dan je je kan voorstellen. Maar hoe goed is dit spel nu uiteindelijk? Het zal geen Nobelprijzen winnen, maar het is wel echt super vermakelijk! Zeker een aanrader voor elke Switch-eigenaar die wel houdt van een origineel avontuur.
+ Origineel verhaal met genoeg verrassingen
+ Veel te doen in de grote open wereld
+ Enorm veel handige functies aanwezig
+ Tekst en stemacteerwerk van personages zit boordevol persoonlijkheid
– Iets te veel functies die niet helemaal compleet uitgewerkt zijn
– Soms wat grafische bugs en aparte animaties
DN-Score: 8
