Unreal Life is een avontuurlijke point-and-click game ontwikkeld door hako life. Het spel is nog niet in Europa te verkrijgen, maar ik mocht aan de slag met de Amerikaanse versie. In het spel zal je een meisje genaamd Hal besturen. Ze wordt geholpen door een pratend verkeerslicht. Hal heeft echter nog een speciale gave: ze kan de ‘herinneringen’ van voorwerpen lezen. Benieuwd wat dat inhoudt, en hoe dit bijzondere spel uitpakt? Je leest het in deze review.
Een pratend verkeerslicht
Het spel begint met Hal, een meisje dat wakker wordt. Ze weet niks meer; ze weet niet wat ze daar doet en ze kan ook niet meer lezen. Het enige dat ze nog weet is dat ze opzoek moet gaan naar een persoon – “Miss Sakura”. Al vrij snel komt ze erachter dat ze kan communiceren met een verkeerslicht genaamd 195. Dit verkeerslicht heeft als doel om mensen te begeleiden en ze veilig te houden. Zodoende gaan ze samen op pad om die ene Miss Sakura te vinden. Ik ga niet te veel verklappen, maar wat ik wel kan zeggen is dat deze surrealistische reis erg mooi is. Het is bij dit soort type games het beste om zo min mogelijk te weten; ik zal dus weinig over het verhaal verder vertellen. Wel kan ik zeggen dat het verhaal erg mooi is en dat het me geraakt heeft.
Zie het verleden van voorwerpen!
Het spel speelt als een point-and-click adventure spel. Je bestuurt Hal van links naar en rechts en je kunt communiceren met verschillende personen. Daarnaast heb je ook nog een rugzak waar je gevonden voorwerpen in kan stoppen die je vervolgens weer kan tonen aan de personages. Tijdens deze bizarre rit zul je allerlei kleine puzzeltjes moeten oplossen. Dat doe je met behulp van je gave door voorwerpen aan te raken. De voorwerpen laten dan hun ‘herinnering’ zien. Zo raak je bijvoorbeeld een kast aan en dan zie je welke schakelaars er om heen aan stonden. Als je de juiste schakelaars in het heden aanzet, dan kan je verder. Ook heb ik een keer gehad dat ik een machine aanraakte en toen zag wie de machine bestuurde. Ik moest toen opzoek gaan naar de juiste persoon, of in dit geval pinguïn.
Het spel begint met weinig mogelijkheden, maar later zul je steeds meer kunnen. Zo krijg je later toegang tot een tekstlog en kun je je gevonden herinneringen makkelijk terugkijken zonder naar het voorwerp te lopen. De introductie van deze onderdelen is op een leuke wijze gedaan. Het is namelijk op zo’n wijze gedaan dat het helemaal in het verhaal verwerkt zit.
Audiovisueel
Het spel bevat een mooie pixel artstyle. De stijl werkt erg goed voor het type spel en geeft een mooie charme. In de instellingen kan je er voor kiezen om de tekst in HD te tonen, of ook in een retro stijl. Mijn voorkeur gaat uit naar de scherpere tekst. De muziek is ook prima. Er zitten mooie klanken in de game die een goede sfeer weten neer te zetten. Unreal Life bevat meerdere eindes waaronder een true ending; het is het dus zeker waard om alles van het spel te beleven.
Ik ben positief verrast over de vertaling van het spel. Bij kleine Japanse spellen kan het vaak gebeuren dat de vertaling niet erg prettig leest. Dat merkte ik destijds bij Shinobi Spirits S. Gelukkig weet Unreal Life de teksten mooi over te brengen. Personages zitten vol emotie en groei; het was een genot om doorheen te spelen.
Conclusie
Met Unreal Life is de Nintendo Switch weer een ervaring rijker. In het spel speel je als Hal en zul je samen met het pratende verkeerslicht 195 de wereld verkennen opzoek naar Miss Sakura. Nogmaals, het is het beste als je zo min mogelijk weet over het verhaal, omdat deze mij in ieder geval goed heeft weten te raken. De artstyle is erg schattig en mooi, terwijl het best een duister spel is. De muziek weet een goede sfeer neer te zetten en de teksten zijn leuk gedaan. Ookal is het soort spel dat Unreal Life is best niche, ik zou het toch iedereen aanraden die opzoek is naar een unieke, en ook zeker duistere beleving!
Eindcijfer: 8,0
