[Special] Deze franchises moeten nodig worden gereanimeerd

Terwijl sommige franchises worden uitgemolken tot het bijna niet meer verder kan, zijn er ook verschillende series waarvan we al tijden niets meer hebben gehoord. In sommige gevallen is dat maar goed ook, maar Nintendo heeft in het verleden meer dan genoeg franchises uitgebracht waarvan het eigenlijk zonde is dat we er niets meer van horen. We bekijken een aantal klassiekers waarvoor het de hoogste tijd is om zo snel mogelijk terug te keren.

Golden Sun

De studio Camelot Software ken je misschien vooral van Mario Tennis, maar deze studio heeft een werkelijk prachtige serie op haar naam: Golden Sun. In deze fantasygames moet een groep helden door middel van magische krachten (psynergy) en elementaire wezens (djinn), proberen om de wereld te redden van verschillende bedreigingen waaronder het vrijkomen van duistere alchemie. Een fantastische grafische vormgeving, een geweldig gevechtssysteem en zelfs een multiplayer-stand voor meerdere spelers heeft de serie enorm populair gemaakt op de GBA. Ohja, dan vergeet ik nog de geweldige en soms zelfs briljant ontworpen puzzels uit de games. Voor die tijd stond de serie al bekend om zijn indrukwekkende verhaallijn én enorme wereld om te verkennen, dat kan nu alleen maar beter toch? Voor het laatst mochten we op de Nintendo DS genieten van Golden Sun: Dark Dawn, al kon niet alle media de game zo waarderen als wat het zou verdienen omdat het niet bijster origineel zou zijn. Golden Sun blijft een van de betere RPG-series, waarvan ik heel graag een nieuw deel zou willen zien op de Nintendo Switch. Een enorme open wereld, dat zelfde geweldige vechtsysteem, een prachtig verhaal en… ik droom verder.

Kid Icarus

Het klinkt niet alleen geweldig, dat was het ook: een mengelmoes van elementen uit Nintendo’s populaire series Zelda, Metroid en Mario. In Kid Icarus speel je namelijk als de jongen engel Pit, welke kan lopen en springen als Mario, voorwerpen kan verzamelen zoals Link en vijanden kan beschieten zoals Samus. We zagen de game voor het eerst op de NES, maar al snel erna volgende Game Boy-versie. Beide delen werden door de pers positief ontvangen, en de combinatie van verschillende type gameplay pakte dan ook enorm goed uit.

Makkelijk waren de games niet, en de NES-versie behoorde tot de moeilijkere titels op de console. In 2012 keerde de serie voor het laatst terug op de Nintendo 3DS met Kid Icarus: Uprising. Ondanks dat dit zeker geen slecht spel was, was het niet meer de Kid Icarus van vroeger en had het spel last van te onhandige besturing. Jammer, want ik ben enorm benieuwd hoe een modernere versie van de eerste twee Kid Icarus-spellen zou uitpakken. Kid Icarus heeft namelijk alle potentie om een ijzersterke actie-platformer met de nodige RPG-elementen te worden, zonde dus dat hier niets mee wordt gedaan.

Wave Race

In 1992 maakten we op de Gameboy voor het eerst kennis met Wave Race, maar pas later op de Nintendo 64 kwam de serie echt goed tot zijn recht. Wave Race is een jet-ski racer waarbij je op verschillende parcours telkens moet racen voor een zo hoog mogelijke plaats, en dat op verschillende exotische locaties met prachtige watereffecten. Het spel kende naast prachtige watereffecten ook een uitstekende besturing en zeer goed in elkaar stekende gameplay, welke enorm verslavend bleek. De eerste plek bereiken was zeker bij hogere niveau’s niet gemakkelijk, maar door de parcours steeds beter te leren, merkte je duidelijk progressie. Niet voor niets werd het spel overigens met veel negens of hoger beoordeeld. Ook op de Nintendo GameCube konden we nog van de serie genieten, al was Blue Storm niet bijster origineel en vooral een modernere variant van Wave Race 64. En toen bleef het angstaanjagend stil rondom Wave Race, iets wat gewoon enorm zonde is. Misschien zou een nieuw deel niet meer als full-priced titel titel moeten uitkomen, maar een goede Jet Ski-racer zou zeker welkom zijn! En bedenk eens hoe mooi het water er op de Nintendo Switch wel niet uit zou kunnen zien, de online mogelijkheden, HD Rumble, kom maar op met een nieuw deel.

F-Zero

F-Zero is een perfect voorbeeld van een serie die echt al veel te lang stil ligt. Op de Super Nintendo maakte we in 1990 voor het eerst kennis met de serie, welke razendsnelle en enorm lastige races in futuristische hover-cars voorschotelde. Het leuke hieraan was dat de verschillende voertuigen allemaal hun eigen specifieke personage en eigenschappen hadden. Ook op de Nintendo GameCube konden we nog genieten van de serie met F-Zero GX, maar daarna werd het stil, heel stil. Omdat de serie ook om de personages in de hover-cars draaide, met Captain Falcon als bekendste, is er nu zelfs een generatie gamers die de serie alleen maar kent van de personages en uit Super Smash Bros. Zonde, eeuwig zonde. Met de veel krachtigere hardware dan vroeger kunnen deze bizar snelle races alleen maar beter uitpakken, toch? Kans op een vervolg? Erg klein, aangezien Miyamoto al eens heeft aangegeven niet echt te weten wat hij nog aan de serie kan toevoegen.

Donkey Konga

Een game om vrolijk van te worden, en dat kunnen we nu wel gebruiken! Nintendo introduceerde op de GameCube speciale Bongo-controllers om op te drummen. Naast een platformer waarin je Donkey Kong ermee kon besturen, werden de controllers het meeste gebruikt voor de Donkey Konga-spellen. De opzet was simpel maar enorm leuk en verslavend: op het ritme van verschillende bekende liedjes drummen op de muziek. Hoe beter je dat deed hoe meer punten je kreeg, daar kan je vervolgens weer nieuwe liedjes mee kon unlocken. In totaal verschijnen er drie delen waarvan de laatste helaas niet buiten Japan verscheen. Daarna hebben we niets meer van de serie mogen vernemen, blijkbaar is Donkey Kong zijn muzikale talent verloren. Jammer, want een vrolijke game als deze is op welke console een meer dan leuke aanvulling!

1080° Snowboarding

Halverwege de jaren negentig doken er steeds meer Snowboard-spellen op, en ze waren mateloos populair. 1080° Snowboarding is zo’n spel. Het spel stamt ondertussen al uit 1998, maar wordt sindsdien door velen toch wel gezien als het beste snowboard-spel aller tijden. Niet voor niets is het spel opgenomen in het boek 1001 Video Games You Must Play Before You Die van Tony Mott. Nadat er een vervolg op de Gamecube verscheen leek het over en uit. In het spel krijg je de beschikking over verschillende personages en verschillende parcoursen. Daarbij heb je personages die uit verschillende landen komen. Het doel? Eerste worden en zoveel mogelijk stunts uitvoeren. Door de juiste combinatie aan knoppen in te drukken kun je al snel een paar vette tricks uitvoeren, die onwijs tof zijn tijdens het snowboarden. Om de tricks echt uit te verf te laten komen, is er zelfs een speciale modus genaamd Trick Attack. In deze modus moet je zoveel mogelijk punten scoren. Met de krachtigere hardware van nu zou een vervolg wel eens heel goed kunnen uitpakken. Wat dacht je van een grote open wereld waarin je vrij kunt rond boarden om tricks te oefenen, en zo van race naar race te gaan? Ja, dat hebben we in andere spellen ook gezien, maar het zou de perfecte manier zijn om de serie weer tot leven te brengen.