Bij Wired Productions was als eerste The Last Worker aan de beurt. Bij ontvangst vriendelijke mensen en een hoognodige dorstlessing. Daarna door naar de demo én het gesprek aan met Jörg Tittel. Zonder dat we het doorhadden stonden we hier in gesprek met één van de belangrijkste mensen achter het spel. Excentriek, uniek en met genoeg gevloek waar een zeeman nog van zou opkijken. Het was geweldig.
Als eerste het spel, dat is waarvoor je hier komt nietwaar? The Last Worker is een indiegame met een bijzondere all-star cast als personages. Je speelt als, hoe kan het anders, de laatste werker in een gigantisch warenhuis. Het futuristische tintje geeft veel Portal vibes terwijl de artstijl een kenmerkende cell-shaded stijl heeft.
Er zijn vele dingen die belangrijk zijn in dit spel en bij de ontwikkeling. Als eerste draait het spel soepel op alle platformen en dit hebben we getest. Geen lag, geen hiccups, geen rare problemen en het spel heeft hierbij de stijl meezitten. Dialoog en story zijn ook erg sterk gedaan, en dat moet ook wel als dat het belangrijkste onderdeel is van de game. De humor is leuk geschreven en de karakters geven hun zinnen met overtuiging. Over de karakters gesproken, je kunt in deze game de stemmen verwachten van Ólafur Darri Ólafsson, Jason Isaacs, Clare-Hope Ashitey, David Hewlett, Zelda Williams en Tommie Earl Jenkins.
Naast de story is gameplay natuurlijk ook belangrijk. Jörg Tittel gaf aan dat één van de belangrijkste doelen is om in dit spel zo soepel mogelijk gameplay én dialoog te combineren. Geen narrative die de gameplay op pauze zet, en ook geen gameplay waarin het verhaal dan ook stil komt te liggen. Samenvoegen die hap! In de demo, en tevens het begin van het spel, kwam dit naar voren in hoe de ’tutorial’ werd getoond. Natuurlijk weet je dat het de tutorial is om te leren hoe het spel werkt, maar de integratie met het verhaal is overduidelijk en maakt het een leuke ervaring.
Ik kan nog een hele tijd doorpraten over het spel en het semi-interview, maar voorop staat dat dit spel er eentje is om in de gaten te houden. Enige aanmerkingspuntje? Mogelijk dat, omdat het een ervaring is en niet een diehard grind/roguelike/platformer/whatever, waardoor de gameplay op een gegeven moment niet verder diepgaand zal zijn. Dit is natuurlijk beleven om het zeker te weten, maar dit is het enige wat mogelijk wat minder sterk uit de verf zal komen. Mogelijk is dit ook geen punt, aangezien het spel ongeveer zo’n 5 uur aan speeltijd zal zijn.
Wat wil Jörg Tittel bereiken met deze game? Wat kun je meenemen van het spel? Natuurlijk moet je dat zelf ervaren, en belangrijker nog: hij wil niemand een leerpunt “opleggen”. Wat jij uit de game kan halen is uniek aan jouw ervaring.
Al met al raad ik deze puzzel-platformer aan met wat ik heb gezien en gespeeld. Deze mix van “Amazon”-warenhuis slaaf en Portal belooft een ervaring te worden die je niet wil missen.
