De Apollo Justice spellen van de Ace Attorney franchise beginnen qua tijdlijn zo’n zeven jaar na de gebeurtenissen in Trials & Tribulations. Phoenix Wright heeft zijn baan als advocaat aan de wilgen gehangen en je begint daardoor weer als een rookie. Ditmaal de jonge en enthousiaste Apollo Justice.
Door de trilogie heen is er een verhaal geweven die steeds duisterder worden, maar in principe is ieder individuele zaak al een verhaallijn op zich. Deze games kwamen oorspronkelijk uit voor de DS en 3DS en brachten dus een nieuw hoofdpersonage naar voren. Met een mix van nieuwe en oude personages zijn alle drie de games een feest voor nieuwe en oude spelers.
Gameplay had net wat meer opgefrist mogen worden
Het bijzondere aan deze trilogie is dus dat de originele games op verschillende apparaten zijn uitgebracht. De DS en 3DS hadden beiden erg andere capaciteiten en daardoor kon de gameplay vernieuwd worden in de tweede en derde games. Dual Destinies en Spirit of Justice gebruiken namelijk 3D-modellen voor niet alleen personages, maar ook bepaalde gameplay mechanics. Zo zijn er voor zaken 3D-modellen gemaakt van locaties die je weer een ander perspectief geven.
En die toevoeging van 3D-modellen geven de spellen net dat beetje extra diepgang tegenover de eerste game. Het zou daarom Capcom ook gesierd hebben deze grafische stijl gelijkgetrokken te hebben. Niet eens voor de zaken oplossen, maar in elk geval voor de scènes. Nu voelt het een beetje rommelig door het grote verschil.
De games beginnen allemaal echter erg traag en duren redelijk lang voor ze een beetje op gang komen. Dat is jammer, want de verhaallijnen en personages zitten enorm goed in elkaar, maar door de trage start kunnen spelers wel afschrikken. Nu zijn dit natuurlijk sowieso visual novels waardoor het altijd wel veel lezen blijft, maar als je eenmaal in het verhaal bent gezogen heb je weinig last van trage gameplay.
Objections met een twist
De gameplay is redelijk standaard voor de Ace Attorney-serie. Je luistert naar getuigenissen, voert druk uit, bekijkt geleverd bewijs en presenteert deze op de juiste momenten. Zo krijg je soms net wat extra informatie of je brengt een getuige van hun stuk. Het is een constante puzzel met de kleinste details vinden. Het is een uitdaging om zonder fouten een case door te spelen dus reken maar dat je genoeg tijd kwijt bent aan het uitvogelen van je volgende stap.
Echter, iedere game introduceert een nieuwe mechanic. De eerste game introduceert Apollo die je op momenten de kracht geeft om leugens te spotten. Zoals dat een getuige op bepaalde momenten een stuiptrekking in een spiertje krijgt. De tweede game brengt Athena in de mix. Een jonge advocaat die ook psycholoog is. Door haar kennis als psycholoog kun je gevoelens van de getuigen lezen. Soms merk je dat hier iets niet bij klopt. Doordat dit gecombineerd wordt met Apollo krijg je al een stuk diversere getuigeverklaringen. De derde game doet er nog een stap bovenop met Phoenix die terugkeert en opeens een heel ander soort rechtssysteem voor zijn neus krijgt.
Vrijheid en extra plezier fans van de serie
Hoewel de trilogie dus één langer verhaal heeft, zijn zoals ik al zei alle zaken unieke verhalen op zichzelf. Normaal speel je ze daardoor op een bepaalde volgorde uit, maar deze versie geeft spelers een keuze. Vanaf het begin kunnen ze van ieder spel zelf kiezen welke zaak ze (nog) eens willen doorlopen. Dus mocht je als oude fan niet alles willen doorspelen hoeft dat ook zeker niet.
Daarnaast heb je nog een museum. De plek voor de fans van de franchise liefhebbers en creatievelingen die graag afbeeldingen maken. In dit museum bevinden zich de Orchestra Hall waar je muziek van de games kunt luisteren, maar ook een selectie van orkestrale versies die tijdens verschillende concerten zijn gespeeld. Aangezien de games echt een goede soundtrack hebben is het zeker een waardevolle toevoeging.
Daarnaast is er nog een art library met key art, cutscenes en meer, maar het leukste in het museum is toch wel de animatie studio. Het is een leuke kleine toevoeging waarin spelers zelf een gamescène kunnen maken. Zo kun je het personage, muziek en meer kiezen om aan te passen. Zeker door de functie om een green screen of blue screen toe te voegen in plaats van een omgeving uit de game.
Het zijn allemaal leuke toevoegingen die Capcom heeft toegevoegd, maar heel eerlijk voelen ze nog steeds niet als iets waarvoor ik de game snel weer een keertje opstart nu ik het spel heb uitgespeeld. Wat wel echt goede toevoegingen zijn, zijn de twee speciale DLC-cases die op de 3DS later verschenen. Die zitten nu inbegrepen.
Conclusie
Apollo Justice: Ace Attorney Trilogy behoudt veel van zijn krachten. Door het sterke verhaal met interessante personages kun je geboeid blijven door de drie spellen heen. Echter had deze remaster naast de leuke extra’s beter nog ergens anders in kunnen vernieuwen. Doordat de games op verschillende apparaten zijn verschenen is de gameplay en grafische stijl anders per game en dat is toch wel jammer. Ik had graag een consistente stijl gezien voor deze games. Ook was er een kans geweest om het begin wat soepeler te laten verlopen. Afgezien van deze punten zijn de spellen erg schuldig aan het vragen naar uren van je tijd.
+ Goede verhaallijnen
+ Sterke en boeiende personages
+ Extra’s voor de fans
– Grafische stijl voelt rommelig aan
– Komt traag op gang
