Een van de verrassende spellen tijdens de afgelopen Nintendo Direct was Drag X Drive. In deze game moet je met behulp van de muisbesturing een personage in een rolstoel rondbewegen op een basketbalveld voor een potje invalide basketbal. Het is net als Arms voor de Switch een goede manier om een feature te laten zien. Helaas voelt het op het moment een stuk kaler dan Arms.
Vanaf de eerste demo van Arms had je namelijk al verschillende personages met verschillende armen en effecten. Dat is vooralsnog in elk geval niet het geval bij Drag X Drive. De demo die ik kon spelen bevatte een tutorial en twee potjes rolstoelbasketbal.
Qua graphics viel de game niet echt op. De game was scherp, maar voor Nintendo onkarakteristiek grijs en ook de personages zijn in elk geval op dit moment erg saai. Hierdoor hoop ik dat de game echt nog wel wat uitgebreider gaat worden met customisatie. Op deze manier zal het geen hoog bedrag waard zijn.
Leuke besturing, maar soms net wat te gevoelig
De game is volledig bestuurd door het gebruiken van de muisfunctie van de Joy-Con 2. Iedere Joy-Con is specifiek voor één wiel, dus je rechter Joy-Con bestuurt het rechterwiel en andersom. Door ze beiden tegelijk te bewegen ga je recht vooruit en individueel stuur je. Wat me tegenviel, is dat de game erg snel meer input van de ene Joy-Con registreert. Zo wilde ik gewoon rechtdoor gaan, maar opeens maakte ik een flinke bocht. Dit gebeurde meer dan eens en zeker in een potje is dat niet heel fijn.
Verder werkt het wel erg goed, als je beweegt, kun je met knoppen remmen, maar je kunt ook op een natuurlijke manier remmen door de controllers en dus de wielen in de omgekeerde richting te bewegen. Op die manier geeft de game je wat vrijheid. Verder gebruikt de game eigenlijk amper de knoppen van de Joy-Con. Alleen om de bal over te spelen heb je een knop nodig. Om te gooien moet je echt de Joy-Con optillen en een schietbeweging maken. Hierbij is het ook dat wanneer je rustig de tijd kunt nemen om te schieten dat je meer kans hebt om in de basket te gooien.
Wat ook erg fijn is, is dat de Joy-Con ook hier weer goed reageren op iedere ondergrond die ik hiervoor heb gebruikt. Een muismat gaf niet per se betere resultaten voor jou als speler, dus speel vooral op de manier en ondergrond die jij wilt.
Gameplay heeft een sterke en chaotische basis
De twee potjes die ik heb gespeeld waren in een drie tegen drie set-up en het voelde al meteen ergens vertrouwd aan. Voordat het potje echt begon konden we wat rondrijden en een beetje klooien op het veld. Wat opvalt is dat je daar een beetje Nintendo-charme merkt. Je kunt bijvoorbeeld je armen rondzwaaien, maar ook elkaar een high five geven. Dat zwaaien van je arm kun je ook goed in het spel gebruiken om aan te geven dat je de bal wilt.
Zodra een wedstrijd is begonnen merk je dat het chaos wordt. De game voelt door het vele bewegen als een zeer lichte work-out en doordat de gameplay snel is wordt het al snel chaotisch. Ik heb bochten gemaakt die ik niet wilde, soms stond ik 180 graden gedraaid en dat hielp mee aan het plezier want iedereen had dit. Daarnaast kon je nog een paar trucjes uitvoeren door de hellingen op te rijden, maar dat is het wel qua gameplay. Afgezien van natuurlijk het schieten op de basket wat je doet door echt een schietbeweging te maken met je Joy-Con.
Voor nu is de basis van de gameplay leuk en sterk, maar ik ben bang voor een volledige release te beperkt. Het voelt erg beknopt aan en meer als een techshowcase. Ik hoop daarom enorm dat de game meer modussen gaat krijgen of in elk geval meer variatie qua bijvoorbeeld gameplay en levels. Anders zie ik mijzelf dit niet heel lang spelen.
