Is dit nog een steeds een spel die je ‘moet spelen voor je sterft’?
Race-spellen zijn er in alle soorten en maten. Je hebt de spellen waarin je in auto’s rijd, de spellen waarin je op een motor door de bochten scheurt, maar je hebt ook de spellen waarop je op een snowboard stapt en zo als eerste de finish probeer te bereiken. 1080° Snowboarding is zo’n race-spel. Het spel stamt ondertussen al uit 1998, maar wordt sindsdien door velen toch wel gezien als het beste snowboard spel aller tijden. Niet voor niets is het spel opgenomen in het boek 1001 Video Games You Must Play Before You Die van Tony Mott.
Misschien is het dan ook geen rare zet dat Nintendo dit spel opnieuw heeft uitgebracht als Nintendo 64 Virtual Console. Hoe je het ook went of keert, de game valt toch onder één van de klassiekers van zijn tijd. Er zijn veel meer spellen binnen dit genre. SSX voor de Playstation 2 om maar een voorbeeld te noemen, en Shaun White Snowboarding die ook naar de Nintendo Wii kwam en de Nintendo DS, toch wordt 1080° Snowboarding al snel als één van de games gezien die de basis legde voor dit race-genre. Het kreeg zelfs een vervolg: 1080° Avalance voor de Gamecube. Al deze spellen boorduren voort op de successen van 1080° Snowboarding.
Gameplay
En niet zomaar! Gameplay-matisch zit dit spel immers goed in elkaar. Er zijn vele mogelijkheden om veel snelheid op te bouwen, om zo in Match Race eerder dan je tegenstander over de finishlijn te geraken. Daarbij krijg je niet alleen te maken met simpelweg een paar halfpipes doorglijden, maar roetsj je als het ware heuse bergen af, terwijl je tussendoor ook nog verschillende tricks kunt doen. Door de juiste combinatie aan knoppen in te drukken kun je al snel een paar vette tricks uitvoeren, die onwijs tof zijn tijdens het snowboarden. Om de tricks echt uit te verf te laten komen, is er zelfs een speciale modus genaamd Trick Attack. In deze modus moet je zoveel mogelijk punten scoren.
Iets wat verder voornamelijk goed is uitgewerkt, is het vallen. En wat zul je dit vaak doen! Je zult in je eerste sessies namelijk vele malen je evenwicht verliezen, ergens tegenaan botsen en toch even moeten wennen met beide benen op een snowboard te staan. Daarentegen zijn al deze bots- en wringmomenten goed uitgewerkt in het spel. Door te vallen en op te staan, leer je echter het spel te spelen.
Verschillende personages en parcoursen
In het spel krijg je de beschikking over verschillende personages en verschillende parcoursen. Daarbij heb je personages die uit verschillende landen komen. Hieronder vallen twee Japanners, 1 Canadees, een Amerikaan en iemand uit Groot-Brittannië. Elk van de personage heeft zijn eigen statistieken (Max Speed, Power et cetera) die hem op bepaalde vlakken beter maken dan de andere personages. Daarnaast zijn er ook verschillende boards om uit te kiezen en verschillende parcoursen om uit te proberen. Daarbij zijn de parcours erg variërend.
Daarbij moet worden gezegd dat de parcoursen er één voor één erg goed uitzien voor een spel dat al stamt uit 1998. De eisen van vandaag de dag zouden verlangen dat sommige parcoursen toch net wat meer zouden worden aangekleed, maar bedenkend dat dit spel al zo oud is, en er de zijkanten van de parcours al goed worden opgevuld met bomen en andere obstakels, zodat alles net een eigen sfeertje krijgt. Ook andere elementen zien er voor een game van die tijd erg goed uit, zo zijn jumps en vallende personages goed geanimeerd. Zelfs aan reflecties op ijs, en schaduweffecten is gedacht! Daarnaast zie je ook sneeuw langs je snowboard aan de kant schuiven.
Soundtracks
De game kent per parcours verschillende soundtracks die allemaal erg goed bij het spel passen. De soundtracks zijn snel en geven een goede sfeer aan de snelheid die je opbouwt tijdens het snowboarden. In principe ben ik te spreken over alle soundtracks in het spel. Nou ja, alle. Een uitzondering is de soundtrack tijdens het selecteren van je personage, omdat die na een paar keer op de zenuwen gaat werken omdat die zichzelf zo vaak herhaald. “Work your Body?’ Maar goed, dat is maar één moment in het hele spel.
Content
Een van de grootste problemen waar het spel tegenaan loopt, is eigenlijk dat het spel zo weinig content kent. Het is goed uitgewerkt, maar je bent er ook heel snel weer doorheen. Tijdens de Championship kun je nieuwe moeilijkheidsgraden en parcoursen vrijspelen, maar wanneer je dit hebt gedaan kun je eigenlijk alleen nog maar je scores verbeteren en het spel uitproberen in de 2-playermodus. Voor eisen die vandaag de dag gelden kan dit een beetje karrig overkomen, waardoor je het spel al snel weer aan de kant legt. Heb je het spel vroeger al gespeeld, dan zit je er misschien niet heel erg op te wachten om per se te gaan voor die ‘highscore’ in trick attack, of die perfecte tijd in ’time attack’ en houdt je weinig modi over.
Conclusie
Nintendo staat bekend om haar race-spellen waarin je elkaar belaagd met bananen, rode schildjes en andere items. 1080° Snowboarding is echter andere koek en stamt uit een tijd waarin héél veel Snowboarding games werden gemaakt, maar toch deze game zijn kop boven de rest wist uit te steken. Vandaag de dag is het moeilijk langs de graphics te kijken. Toch hangt er achter die graphics toch een gameplay, die zelfs iemand die niet per se real life van snowboarden houdt, misschien wel zou kunnen waarderen. Zelfs bijna 18 jaar na release.
Cijfer: 7,0
+ Gameplay zit goed in elkaar
+ Het spel is goed voorzien van details
+ Er zijn verschillende personages en parcours
+ Ook speelbaar als je niet per se een snowboardliefhebber bent
– Weinig content voor de huidige standaard
– Na een tijdje kan het spel eentonig aanvoelen
