Schattige dieren zijn een veelvoorkomend thema in games, of het nu gaat om Untitled Goose Game of een spel met Capybara’s. Nu is het de beurt aan de bijzondere Axolotl. In AK-xolotl speel je als een schattige, maar gevaarlijke Axolotl.
Het spel begint met een korte geanimeerde introductie met een voice-over die enorm op Sir David Attenborough lijkt. Hierin wordt verteld over de Axolotls en dat hun baby’s, de Axolittle’s, worden ontvoerd. Ook hun eten is verdwenen, wat reden is voor oorlog met verschillende andere dieren in hun omgeving.
AK-xolotl is een roguelike shooter die gebruik maakt van enkele knoppen en beide joy-sticks. De besturing is an sich erg simpel doordat het dus weinig knoppen gebruikt, maar toch niet altijd even fijn. Terwijl je op de pc met muis en toetsenbord makkelijk kunt blijven mikken terwijl je van wapen wisselt is dat hier net niet het geval. Ook merkte ik dat de joy-stick een stuk minder goed mikken was dan met een muis. Hoewel het wel went, maakt het de game iets minder fijn om te spelen.
Na een korte tutorial waarin alleen de minimale basics worden uitgelegd (een deel van de gameplay ook niet namelijk) is het tijd om echt op pad te gaan. Iedere keer wanneer je een run begint moet je vanaf een hub wereld de levels betreden. Hiervoor kun je nog eerst je begin wapen kiezen uit de wapens die je rustig aan steeds meer vrijspeelt.
Behendigheid is zeker een must
Een run door AK-xolotl is voltooid wanneer je de vijf biomes hebt doorkruist en de laatste baas hebt verslagen of tot je dood gaat. In het begin zul je waarschijnlijk vaak dood gaan, maar naarmate je meer handigheid krijgt in de gameplay en meer vrijgespeeld hebt, zul je langer kunnen overleven. Dit geldt voor beide moeilijkheidsgraden die in het spel zitten.
In een run is het de bedoeling om verschillende kamers te doorlopen, ieder met één of meerdere waves aan vijanden. Iedere run is de volgorde van kamers en mogelijke volgende kamers anders waardoor je nooit weet wat je exact tegen gaat komen. Een strategie is dan ook maar beperkt te gebruiken. Zo had ik bijvoorbeeld de strategie om eerst een extra wapen te krijgen om daarna passieve krachten te gaan zoeken. Maar soms kreeg ik kamers achter elkaar die deze optie niet boden, terwijl andere keren ik ze bijna constant als optionele volgende kamer kreeg. Hierdoor blijf je goed opletten wat het beste is om te doen. De gameplay zelf is snel en soepel, waardoor er geen saai moment is. Je kunt je goed voortbewegen in de kamers en blijft eigenlijk altijd bezig.
Er zijn verschillende soorten kamers met beloningen, zoals kamers met een wapen icoon die je een nieuw wapen geven, en kamers met een ster-icoon die je een passieve kracht geven. Er zijn nog veel meer soorten kamers, maar aangezien niet van tevoren staat aangegeven waar de icoontjes voor staan, zal ik dat niet verklappen. Let er vooral op dat de kamers waarin geen vijanden voorkomen niet als level tellen. Dit zijn een soort tussenkamers. Eén voorbeeld zijn de kamers met Axolittle’s, waarover ik later nog terugkom.
In het begin van het spel is de diversiteit van vijanden beperkt, maar dat verandert snel. In iedere biome zitten andere soorten vijanden met eigen aanvallen. Nadat je de eindbaas van een biome hebt verslagen, zullen er meer typen vijanden verschijnen per biome. Dit helpt om het spel constant fris aan te laten voelen, zelfs nadat je voor de zoveelste keer dood bent gegaan. De game geeft je namelijk wel een gevoel van progressie, en dat zie je goed in de hub wereld.
Dieper dan in eerste instantie gedacht
De hub wereld waarin je voorafgaand aan iedere run begint, is wat het spel diepgaand maakt. Hier kun je bijvoorbeeld je start wapen kiezen (deze moet je eerst vrijspelen), maar er zijn ook andere elementen die je kunt vrijspelen. Zo kun je winkels vrijspelen die nieuwe krachten of wapens voor in de runs vrijspelen (deze zul je wel eerst moeten vinden in je run). Het zijn dus geen permanente upgrades. Of je kunt kijken naar alle vijanden, wapens en krachten die je ondertussen bent tegengekomen bij een stalletje met een journal. Hoe je ze exact vrijspeelt, ga ik niet onthullen, maar gelukkig doe je dat met enige regelmaat.
In de hub wereld van AK-xolotl kun je Axolittles vinden en opvoeden. Door verschillende opdrachten met ze uit te voeren, kun je ze liefde geven. Wanneer het balkje gevuld is, kun je twee dingen doen: of je laat ze opgroeien tot tiener Axolotls of je offert al hun geluk op voor hartjes. Deze hartjes kun je inwisselen voor verschillende permanente upgrades, zoals meer schade van je hoofdwapen, sneller herladen en meer. Zelf heb ik eerst zo snel mogelijk mijn upgrades gedaan waarna ik de Axolittles liet opgroeien. Je kunt ze namelijk na een rustperiode gewoon weer gelukkig maken (en weer leegzuigen). Het is hier wel jammer dat de opdrachten erg simpel en saai zijn. Zeker aangezien de game zelf complexer is, zou je hier iets meer diepgang in verwachten. Ook had ik wel eens dat ik een Axolittle na het voeren per ongeluk liet opgroeien.
De opgegroeide Axolotls kun je na ze wat eten te geven speelbaar maken. Iedere volwassen Axolotl heeft een eigen design, dus het is leuk om hier tussen af te wisselen. Maar de diepgang zit hem vooral in het aanpassen van iedere Axolotl. Je kunt namelijk zelf eten maken met ingrediënten die je in de kamers vindt. Het eten wat je maakt, bepaalt welke klasse de Axolotl wordt, en met een dessert en koekjes kun je ze nog unieker maken. Er zijn ongelooflijk veel opties, en ik zou dan ook zeker kijken wat het beste bij je past. Zo heeft de ene een vaardigheid die je kunt opladen om een leven terug te krijgen, en een andere optie zorgt weer voor meer laserwapens die meer schade toebrengen aan vijanden.
Ondanks dat het spel een enorm leuke ervaring biedt, is het zeker niet perfect. Tijdens mijn playthrough ben ik namelijk veel kleine bugs en schoonheidsfoutjes tegengekomen. Zoals bijvoorbeeld het niet kunnen neerzetten van een Axolittle. Het zijn vooral kleine irritatiepuntjes die geen of amper impact hadden op de gameplay. De developer is echter hard aan het werk om de game te verbeteren, wat al goed te zien is geweest vanaf de Gamescom build tot deze versie.
Conclusie
AK-xolotl is een geweldige game. Kort, je kunt makkelijk even een kamer doen en dan weer verder gaan en flink wat charme. De diepgang die de game heeft verbaasde mij enorm en zorgt ervoor dat de game naar smaak aangepast kan worden. Als je van roguelikes of twin-stick shooters houdt, is het een zekere must-have.
+ Het spel heeft een goede uitdaging
+ Goed gevoel van progressie
+ De sfeer van de game zit goed in elkaar
– Nog redelijk wat kleine bugs/glitches
– Mikken voelt niet altijd even goed aan
