Om te beginnen met de algemene informatie: Anuchard is een indie RPG-spel van makers stellarNULL en uitgegeven door Freedom Games. Met dat gezegd te hebben, wat kun je verwachten van Anuchard? Wat houdt een indie RPG in dit geval in?
In het kort is Anuchard een spel dat zich perfect leent om terug te stappen in de tijd van de Game Boy en Game Boy Advance. Anuchard doet denken namelijk aan spellen als Zelda: The Minish Cap en Golden Sun uit die tijd. En alhoewel Anuchard niet het diepgaande verhaal of de gameplay heeft als de genoemde spellen, is het een toffe beleving voor alle fans van dit soort games.
Het verhaal van de Bellwielder en The Dungeon
In Anuchard speel je als de gekozen Bellwielder, hoe had het ook anders gekund. De paradijsachtige plaats Anuchard werd altijd beschermd door vijf Ancient Guardians. Alles was goed en wel, maar toen de Guardians verdwenen, viel Anuchard uit de hemel. In alle chaos en rampspoed bleef er maar een klein deel van het eiland over, de rest verdween in een plek die de inwoners simpelweg kennen als The Dungeon. Nu is het na een korte introductie in het kleine dorpje Orchard aan jou, de nieuwe Bellwielder van de Audros Bell om The Dungeon in te gaan om de vijf Guardians te vinden en te ontwaken.
Bovenstaand verhaal is in een notendop verteld, maar je begint als onwetende protagonist, en alle elementen zoals de Guardians worden je langzaamaan uitgelegd. Wat de eerste insteek is, is het redden van dorpelingen. Het blijkt dat iedereen die The Dungeon in gaat niet meer terugkomt. Een dag later staat er een stenen standbeeld van die persoon in de town hall. Met de Audros Bell kun je niet alleen vechten, maar kun je ook de zielen terugvinden in The Dungeon en deze teruggeven aan de stenen standbeelden.
Alle extra’s eerst
Zielen terugvinden in The Dungeon. Duidelijk verhaal. En nu? Nu begint het spel pas. Voordat ik echter meteen in ga op de nostalgische artstijl, toffe muziek en goed voelende combat, eerst een opsomming van alle typische RPG-elementen die Anuchard biedt.
De personen die je redt zijn stuk voor stuk belangrijke inwoners van Orchard. Elke persoon die je redt biedt nieuwe opties in het dorp (of helpt het verhaal verder). Zo kun je al snel maaltijden koken à la Monster Hunter om je stats te boosten. Kort daarna krijg je de mogelijkheid tot upgrades kopen, enzovoorts. Typisch voor een RPG? Ja. Simpel maar goed uitgevoerd? Ook ja! Het dorp en de paar kleine sidequests die de game je biedt zijn niet diepgaand of groots, maar hebben duidelijk een verhaal erin verwerkt zitten en bieden je een leuke afleiding van het hoofdverhaal. Maar wat Anuchard echt draagt is de gameplay, stijl en muziek
Alle nostalgische goodies
Bij de introductie van het spel, het voorfilmpje die de wereld schetst, was ik al verkocht aan de sfeer van de game. De intro deed me sterk denken aan de intro’s van vroegere Zelda-games. Na een intro betreed je een wereld die levendig en kleurrijk uit je beeld springt. De nostalgische 2D-pixel-artstijl is vloeiend voor games van nu, maar pakt de charme van games van vroeger. Dialoog en audio is een mooie combinatie die elkaar goed aanvullen. Geen voice-overs of iets dergelijks, maar de typische ouderwetse geluiden in dialoog zijn perfect. Als laatste het grootste component: gameplay.
De gameplay is vloeiend, erg vloeiend. De bel is je wapen en hiermee kun je een lichte of zware aanval doen. Dat is de basis en dat is ook meteen het einde. Met eten kun je bepaalde skills aan je wapen meegeven, maar je zult altijd gebruik blijven maken van de lichte en zware aanval. Je krijgt ook een Spire ability waarvan je meerdere varianten kan vrijspelen. De gameplay is dan misschien simpel, maar het voelt goed aan. De lichte aanval combineren, geeft een knockback aan de monsters die je raakt, maar je doet zelf ook een stap in die richting. Zo erger je je nooit aan clunky combat. De zware aanval is net zo. Je rolt een richting op en als je een enemy raakt dan beuk je die door het scherm heen. De aanval doet goeie damage, maar gebruik je vooral om schilden te breken van monsters die anders niet te verslaan zijn. Bij impact van een zware aanval is de feedback erg fijn. De impact voelt zwaar, en het monster door je scherm zien vliegen geeft voldoening in de soms drukke combat.
Om dit nog als laatste mee te geven als compliment: Anuchard speelt erg fijn in handheldstijl, het spel lijkt er op te zijn gemaakt om ook op een kleiner scherm een toffe ervaring te bieden.
Concluderend en tekortkomingen
Is Anuchard een leuk spel? Absoluut, maar het is niet op hetzelfde niveau als de RPG’s van vroeger. De combat en gameplay is vloeiend en perfect, maar wel heel erg simpel en mist diepgang. Het verhaal is leuk, maar niet uniek of uitgebreid. De artstijl is perfect voor het overbrengen van de nostalgische feel van vroeger, maar wordt op een gegeven moment ietwat repetitief in de look van vijanden en inwoners. De tekortkomingen komen neer op: was er maar meer in de game en van de game.
Al met al is Anuchard een grote aanrader. Voor de schamele prijs van €14,99, krijg je een makkelijk op te pakken en weg te leggen spel waar je in zo’n 8 uur het einde kan bereiken. Dus mocht je zoeken naar een leuke nostalgische RPG, dan is dit er eentje om op te pakken.
+ Nostalgische artstijl
+ Sterke ouderwetse RPG feel
+ Veel detail voor een klein spel
– In sommige opzichten wat te kort of basaal, mist diepgang
DN-Score: 8,0
