Jaren geleden kwam er voor smartapparaten de game Death Palette uit. Deze horror-visual-novel-game wist de gemoederen hoog te houden en kreeg een klein groepje fans. Op 14 november 2024 kwam de remake uit onder de naam Matsuro Palette. Of de game nog steeds de moeite waard is om te spelen, lees je in onze review van Matsuro Palette!
Een bezeten schilderij
Beeld je in alsof je in een donkere kamer zit met amper licht. Ook liggen er wat voorwerpen, maar niet veel. Prominent in de kamer staat er een schildersezel met daarop een schilderij waar overheen een doek is gegooid. Wanneer je die er langzaam aftrekt tref je een pratend meisje aan in het schilderij. Alsof dat nog niet eng genoeg is, dwingt ze je haar te schilderen. En dan wel op de manier hoe zij het wil, want anders is het snel gedaan met je.
Natuurlijk grijp je eerst naar de telefoon die op tafel ligt in de hoop de buitenwereld te waarschuwen. Maar helaas, het enige wat je erop aantreft zijn onheilspellende berichten van eerdere mensen die met haar hebben geprobeerd samen te leven. Of nou ja, eerder te overleven, wat eigenlijk niet goed afliep.
Al puzzelend schilderen
Als eerste vraagt ze jou om een appel. Daarvoor kijk je om je heen in de kamer en klik je op appel. Vervolgens start de puzzel om die appel in het schilderij te schilderen. Want zonder te schilderen kan dat enge meisje in het schilderij hem niet eten. Logischerwijs kies je ervoor om de appel in haar handen te plaatsen. Om de kleur te bepalen moet je op het juiste moment op A klikken om het ronddraaiende rad aan kleuren te stoppen. Rood ligt voor de hand, maar nee hoor. Het meisje wordt boos en binnen luttele seconden lig je dood op de vloer.
Met maar liefst 48 manieren om dood te gaan, zal dit niet de laatste keer zijn dat je aan je eindje komt. Het is zelfs een doel om alle manieren om te sterven te behalen. Want alleen dan speel je weer wat vrij. Wat precies, is een leuke verrassing. Om alle eindes te behalen ben je zo’n vier uurtjes bezig. Dat maakt Matsuro Palette een vrij korte game. Een straf om alle eindes te behalen is het zeker niet. Oké, je leest over de meest lugubere manieren om dood te gaan, maar het is al een puzzel op zich om te bedenken hoe je een puzzel kan verpesten. De puzzels zijn op zichzelf niet heel lastig. Het lastigste vond ik persoonlijk om te bedenken wat er allemaal mis zou kunnen gaan. Door daar mee te experimenteren ontdekte ik dan verschillende eindes.
Prequel van Matsuro Palette
Met een adviesprijs van €9,99 in de Nintendo eShop krijg je waar voor je geld. Het verhaal is dan wel kort, maar het is ook zeer interessant. Op geen enkel moment weet het de aandacht te verliezen. En wanneer je denkt klaar te zijn, kan je nog aan de slag met de prequel. Hoewel de prequel ontzettend kort is, is het een mooi extraatje en geeft het net weer wat meer inzicht in hoe dit zo heeft kunnen gebeuren. Bovendien is die prequel nooit eerder verschenen, wat het voor de fans van Death Palette de moeite waard maakt om deze versie te kopen.
Geslaagde remake?
De visuals zien er in deze remake goed uit. Je zou eigenlijk niet eens meer zeggen dat het ooit voor verticale schermen bedoeld was. De sfeer is beklemmend en op momenten wordt er nog een schepje bovenop gedaan. Met de over het algemeen grijze uiterlijk van de game breng jij als schilder letterlijk kleur in de wereld. Al moet je daarvoor dan wel de vele dagen met het schilderij zien te overleven.
De besturing werkt vloeiend, zowel met touchscreen als knoppen. Persoonlijk vond ik touchscreen net wat prettig, omdat je dan preciezer dingen kunt plaatsen in het schilderij. Omdat het een horror-visual-novel-game betreft is het van belang dat de teksten pakkend geschreven zijn. Ik kan beamen dat dat het geval is in Matsuro Palette. Zo ben ik geen gekke dingen tegengekomen en is het een genot om het verhaal te lezen tussen de puzzels door.
