Een visual novel zonder verplichte dating-issues.
Toen er een review code beschikbaar bleek te zijn voor Arcade Spirits voor de Nintendo Switch, moest ik toch even nadenken of ik me hier aan wilde gaan wagen. Persoonlijk had ik nog nooit eerder een visual novel dan wel dating-simulator gespeeld. De vraag of dat überhaupt iets voor mij zou kunnen zijn, beantwoordde ik in mijn hoofd aanvankelijk niet heel positief. Onder het motto alles moet de eerste keer zijn besloot ik me er toch aan te wagen. Verstandig of…?
Weliswaar heb ik zelf nooit een visual novel dan wel dating-sim gespeeld, het lijstje met dit soort spellen voor de Nintendo Switch groeit toch behoorlijk. En aangezien geen ontwikkelaar graag games maakt die niemand wil kopen, lijkt er toch een flinke markt voor te zijn. Arcade Spirits is de nieuwste toevoeging aan het lijstje en gaat over een verhaal waarin de videogame crash in 1983 nooit heeft plaatsgevonden. Sterker nog, arcade spellen zijn populairder dan ze ooit waren geweest. Jij kruipt in de huid van iemand die geen idee heeft wat hij met zijn leven aan moet, en dan is werken in een arcade hal natuurlijk de ideale oplossing. Een typisch karakter die het liefst de hele dag niks doet, maar tegelijkertijd weet dat dit geen optie is, daarmee ga jij dit verhaal door.
Een leuk verhaal zonder verplichte romantiek
Zoals gezegd is Arcade Spirtits dus een visual novel en dat betekent lezen, heel veel lezen. En om eerlijk te zijn vroeg ik me na de eerste 20 minuten af hoe het toch mogelijk kon zijn dat mensen hier lol aan kunnen beleven. Omdat ik het spel toch moest reviewen, zat er weinig op dan door te spelen. Het klinkt misschien ongeloofwaardig, maar daar heb ik geen spijt van gehad! Want dan ineens, een half uur later, zit je middenin het spel en blijkt het eigenlijk toch wel erg leuk te zijn! Arcade Spirtits kent namelijk een goed uitgewerkt verhaal waarin de dialogen leuk zijn geschreven, mét de nodige humor. Je ontmoet verschillende personages waar je mee praat en deze zijn leuk uitgewerkt en onderscheiden zich goed qua persoonlijkheid. Zo heb je de extreem competitieve gamer QueenBee en gadget-girl Iris.
Doordat de personages leuk zijn, zijn de gesprekken met hun dat ook. Sterker nog, de gesprekken die je voert toonde regelmatig een glimlach op mijn gezicht. Wel is het voor sommige spelers wellicht jammer dat de keuzes die jij maakt in je antwoorden weinig uit lijken te maken. Voor mijn eerste visual noval is Arcade Spirtis behoorlijk vergevingsgezind en is de kans om ‘foute’ antwoorden te kiezen vrij onmogelijk. Dit biedt meteen een groot voordeel: de game verplicht je niet om personages te verleiden en het spel straft je niet af als dit niet zou lukken door verkeerde keuzes. Geen verplichte dating-issues dus, aan jou of dit fijn is of niet.
Audiovisueel
Waar de meeste personages die je ontmoet goed zijn uitgewerkt, geldt dat helaas niet voor de voice-acting. Sommige personages klinken erg goed, andere juist suf en niet interessant. De kwaliteit wisselt nogal en dat is zonde. Daarnaast is het geluid in handheld mode wel heel erg zacht, zelfs op het maximale volume.
Grafisch gezien is Arcade Spirits wél echt een plaatje. Technisch gezien is het natuurlijk niet heel indrukwekkend zonder echt bewegende beelden, maar de personages zijn geweldig ontworpen met een mooie cartoony-stijl. De omgevingen stralen daarnaast een fijne sfeer uit die je in het verhaal weet te trekken, de artwork is ook van hoge kwaliteit.
Conclusie
Arcade Spirits biedt een leuk verhaal om doorheen te gaan, die wellicht wel wat aan de korte kant is met zo’n zes uurtjes. Dat neemt niet weg dat de kwaliteit over het algemeen erg goed is en het spel onderscheidt zich door je niet te verplichten aan het dating-aspect van dit soort games. Nogmaals, aan jou of dit je voorkeur heeft.
Eindcijfer 7,3
