Afgelopen Gamescom mochten wij Arkanoid al even proberen. Wie mijn preview daarvan gelezen heeft, zal weten dat ik nog best enthousiast daarover was. Dit zal ook hebben gelegen aan de pure nostalgie die ik toen ervoer: Arkanoid was een game die ik al zo lang niet meer voorbij had zien komen dat ik vergeten was dat hij bestond. Maar nu zijn we inmiddels enkele maanden verder. De roze bril van nostalgie is inmiddels verdwenen, dus is de game, nu hij uit is, nog even goed als dat ik toen dacht?
Wat is een brickbreker ook alweer?
Allereerst nog maar even een intro. Voor iedereen die Arkanoid niet kent. De game is een zogeheten brickbreker waarvan het origineel alweer uit 1986 komt. In essenties zijn het simpele games: met een balkje onderin het scherm weerkaats je een bal, als een soort eenzame versie van Pong. Bovenin het scherm hangen blokken, en die moet je door middel van de bal wegschieten. Zijn ze allemaal weg, heb je het level gehaald. De moeilijkheid zit hem in het behouden van je bal: wanneer je niet op tijd bent om de bal terug te kaatsen, verlies je een leven. De grap daarbij is dat de bal bij elke weerkaatsing net wat sneller gaat. Bij het wegspelen van een blok heb je gelukkig wel de kans dat er een power-up uit tevoorschijn komt. Hierdoor wordt het spel je in de meeste gevallen makkelijker gemaakt en soms wat moeilijker. Je uiteindelijke doel is DOH verslaan: een heel groot vliegend rood hoofd dat na 25 levels op je wacht.
Verschillende versies van hetzelfde spelletje
Dat is de basis van het spel, en alhoewel Arkanoid Eternal Battle je verschillende modi voorschotelt, blijft deze gameplayloop hetzelfde. Zo kun je bijvoorbeeld de oude versie spelen in de Retro mode, waar je voor de flair op een oude arcadekast speelt, of de Neo mode, die het geheel in een nieuw jasje steekt. Vooral dit nieuwe jasje is nog best tof gedaan. Visueel ziet het er namelijk erg flitsend uit, maar de koele achtergrond in contrast met de felle kleuren van de game zelf zorgen ervoor dat het niet afleid. En de muziek in de Neo versie is een genot om naar te luisteren, vooral omdat hij opbouwt. Hoe langer je in leven blijft, hoe intenser deze wordt, maar het is nog best moeilijk om deze op top niveau te krijgen. De game is in essentie nog verdraaid moeilijk! Gelukkig zijn er in deze nieuwe versie nog aardig wat dingen toegevoegd die je leven iets makkelijker maken. Zo kun je nu met ZL en ZR je balk erg snel verplaatsen, waardoor je, met wat timing, ballen kunt redden die je anders had verloren. En ook een aantal nieuwe power-ups zijn een fijne toevoeging.
Met zijn vieren tegen elkaar
Als dit echter de enige toevoegingen waren, was het wel heel mager, maar om dat tegen te gaan heeft Arkanoid: Eternal Battle ook een aantal multiplayer-elementen toegevoegd. Zo is er nu de versus mode waarbij je de game in local co-op kunt spelen. Dit kan tot en met 4 spelers, maar zorg er dan wel voor dat je een groot genoeg scherm hebt. Het is daadwerkelijk split-screen, dus hoe meer spelers, hoe kleiner het geheel wordt. In deze modus is het onmogelijk om dood te gaan. Het is hier de bedoeling om als eerste 5 levels te halen. Ondertussen kun je hier ook unieke power-ups verzamelen die je tegenstanders dwarszitten, waardoor ze bijvoorbeeld een kleiner balkje krijgen, hun beeld wat moeilijk gaat doen of alle blokken veranderen in moeilijkere blokken die je vaker moet raken om weg te spelen.
De Eternal Battle
Het hoogtepunt van de game is echter de Eternal Battle mode. Dit is een soort van Battle Royal, maar met een twist. Samen met 24 anderen strijd je hier voor de eerste plek, welke je bemachtigd door de meeste punten te halen. Net zoals in lokale co-op kun je power-ups vinden waarmee je je tegenstanders dwarszit. Dit alles wordt weergegeven door een soort van lijn, en hoe lager je punten, hoe meer je naar links beweegt. Grappig is dat hoe lager je komt, je roder je achtergrond wordt. In plaats van dat jij zelf tegenstanders uitschakelt is het namelijk DOH die elke zoveel minuten de speler met het laagste aantal punten uitschakelt. Dit gaat door tot er nog maar vier spelers zijn, welke mogen proberen DOH te verslaan. Wie dat als eerste voor elkaar krijgt, is de winnaar van de Battle Royal. Het is een leuke modus, die als bijkomend voordeel heeft dat het niet te lang duurt. Omdat DOH degene is die spelers uitschakelt, is de game na X aantal minuten gewoon klaar. Je hoeft niet zoals in Tetris te wachten tot één het loodje legt, op een gegeven moment is het gewoon klaar.
Hoe duur?!?
Nu zijn dit allemaal leuke toevoegingen, maar de game is niet zonder zijn problemen. Zo heeft de game allereerst bijna geen spelers. De Eternal Battle Modus is absoluut het hoogtepunt van deze game, maar elke keer als ik hem opstart zijn er amper mensen om mee te spelen. Omdat de game voor de optimale ervaring wel 25 spelers wil hebben wordt de rest aangevuld met AI. Je kunt het dus altijd wel spelen, maar het voelt toch beter om tegen mensen te spelen dan tegen AI. Maar het grootste probleem van deze game is toch echt zijn prijs. Arkanoid is een grappige game en ik ben blij met al zijn verbeteringen, maar €39,99 vind ik toch echt aan de hoge kant voor een game van dit kaliber. Dat niet alleen, voor de Eternal Battle heb je een Nintendo Switch Online-abonnement nodig, waardoor het totale kostenplaatje nog hoger wordt. En dat vind ik het toch echt niet waard.
Conclusie
Uiteindelijk is Arkanoid nog net zo verslavend als vroeger. Omdat het in essentie zo’n simpel spelletje is, pak je het makkelijk op. De arcade natuur van de game zorgt ervoor dat je telkens het idee hebt dat je beter wilt worden. Die high score kan beter, ik kan beter! De nieuwe toevoegingen zijn daarnaast prettig, omdat het je leven net iets makkelijker maker dan 30 jaar geleden. Het grootste probleem is echter de prijs. Hoewel de Eternal Battle mode een absolute aanrader is, kan dit alsnog de €39,99 voor deze titel niet goed praten. Fans van brickbrekers zullen absoluut een behoorlijke portie nostalgie uit deze titel kunnen halen, maar ik zou toch echt wachten tot het eens in de aanbieding is.
+ Arkanoid is nog steeds zo verslavend als vroeger
+ Makkelijk om op te pakken en even te spelen, lastig om goed onder de knie te krijgen
+ Toevoegingen maken je leven makkelijker
+ Visueel genot om naar te kijken, goede muziek
+ Eternal Battle is een leuke modus die werkt als Battle Royal
– Niet veel andere die het spelen, waardoor het idee van de Battle Royal weer wegvalt
– Game is veel te duur voor wat het geeft.
DN-Score: 7,0
