Asterix & Obelix heeft een speciaal plekje in mensen hun hart. Al vele jaren komen er stripboeken, films en merchandise van uit. Elke keer weer weet het te verrassen met de avonturen van de bekende Galliërs. Ook op de Nintendo Switch zijn er al verscheidene games van verschenen. Recent kwam Asterix & Obelix: Heroes uit, waarin je kaarten gebruikt in plaats van je vuisten om de Romeinen te verjagen. Lees in onze review wat we van de game vinden.
Het kaartenhuis blijft niet overeind
Ik had nog de hoop dat Asterix & Obelix: Heroes voor wat vernieuwing zou zorgen in de franchise. Goede deckbuilder-games zijn er de laatste jaren regelmatig geweest met onder andere Slay the Spire. Het had, mits goed uitgevoerd, een totaal ander publiek kunnen aanspreken, wat natuurlijk goed is voor de serie.
Tot mijn grote spijt is het spel gewoonweg slecht. Ik zou willen dat ik er meer van kon maken, maar het is geen goede game. Dit merk je al wanneer je de game voor het eerst start. De animaties van de personages zijn constant hetzelfde en het ziet er goedkoop uit. Het lijkt wel alsof ze niet meer kunnen dan steeds dezelfde bewegingen te maken. Bijvoorbeeld tijdens een gevecht zal je Asterix altijd dezelfde vuistslag zien maken, zelfs bij een ander type aanval.
Ook de achtergronden en de oerlelijke tekstbox zijn niet veel beter. De achtergronden deden me in eerste instantie nog aan de oude strips denken, maar al snel ontdekte ik dat het nooit beter ging worden. Alles blijft zich maar steeds herhalen en nooit ziet iets er echt goed uit. De liefde ontbreekt en dat breekt helaas mijn hart. Asterix & Obelix verdienen visueel echt zoveel beter.
Geluiden
Als je denkt dat dit het ergste was, dan zal het een lange zit worden. Het is echt zoeken naar de wat minder slechte dingen tussen de hele slechte dingen. De geluidjes begonnen me al snel te irriteren, want je hoort constant dezelfde geluidjes. Als het nou geluidjes waren die echt bij de Galliërs hoorden, dan had ik het niet zo erg gevonden. Nu zijn het vooral geluiden die je in elke mobiele game tegen kan komen. Op elk vlak komt het helaas over als een mobiele game. De eenvoud van de gameplay, het visuele en de geluiden; als ik had moeten gokken, dan zou ik gegokt hebben dat het een mobiele game is. En geen game van €39,99 voor de Nintendo Switch.
Deckbuilder
De game speelt dus als een deckbuilder. Je hebt twee decks; eentje voor de helden en eentje voor de hulptroep. In plaats van te vechten gebruik je kaarten om de vijanden te verslaan. De eerste drie gebieden kost dat nul moeite en hoef je amper aandacht te schenken aan je decks. Op het moment dat je daar bent aangekomen, dan is de kans groot dat je de game allang aan de kant hebt gelegd. En echt uitdagend wordt het dan nog steeds niet.
Elk level speelt zich af op een soort speelbord. Je kiest zelf welke kant je oploopt en welke vijanden je dus tegenkomt. Achteruitlopen is niet mogelijk, dus voorwaarts mars. Hier zit gelijk het knelpunt. Een level moet je meerdere keren spelen om alle paarse munten te verzamelen. Die zitten namelijk overal over het speelbord verspreid en je hebt ze nodig om verder te komen. Daarbij speel je gedurende de game meerdere personages vrij voor je party. Maar vaak zijn ze van zo’n laag niveau dat je vele levels moet herspelen om ze op acceptabel niveau te krijgen. Daardoor is er ontzettend veel herhaling en dat staat tegen.
Waar zijn de goede dingen?
Ik heb eigenlijk geen goed woord over voor deze game. Wat me nog enigszins verbaasde na alle kritiekpunten, is dat de game wel werkt zonder erge bugs. De game is dus van begin tot eind speelbaar. Ook de besturing werkte oké. De knoppenbesturing wel te verstaan. De besturing via het touchscreen liep geregeld vast, waardoor aanvallen met secondes vertraging pas werden geregistreerd. Het enige wat ik dan nog leuk vond, was dat er vele herkenbare personages waren uit de serie. Er zaten zelfs wat minder bekende personages tussen en dat is leuk voor de fans.
Conclusie
Al met al is Asterix & Obelix: Heroes veel meer geschikt op een mobiele telefoon. Dan kan het tenminste nog leuk zijn om een eenvoudige deckbuilder te spelen en is het niet erg dat het repetitief is. Vaak speel je dan toch in korte sessies, wat beter bij deze game past. Wie weet zou deze game dan ook hoger scoren, omdat het beter past bij het platform en de doelgroep. Helaas is het voor de Nintendo Switch geen succes en kan ik hem niet aanraden. Of je moet wel heel graag een te dure mobiele game willen spelen, dan kan dit nog wat zijn (al geloof ik zelfs dat niet).
+ Herkenbare personages
+ Knoppenbesturing werkt, maar…
– …besturing via touchscreen loopt vast, waardoor aanvallen vertraging oplopen
– Repetitief
– Nul liefde zit er in de game
– Het voelt aan als een mobiele game
DN-score: 3,7
