[REVIEW] Bayonetta 2

De meest geliefde heks keert terug voor de Nintendo Switch. In een heruitgave kunnen we wederom genieten van een weergaloze avontuur, maar biedt de port ook voldoende nieuwigheden om zijn bestaan te rechtvaardigen? Je leest het antwoord in de review!

Bayonneta 2 heeft een turbulente ontwikkeling achter de rug. Nadat de ontwikkeling van de sequel gestaakt moest worden, omdat geen enkele uitgever het zag zitten, leek een tweede deel ver weg. Nintendo stapte in de ring en verraste vriend en vijand door het project te financieren. Dit resulteerde in een van de aller beste actie-games aller tijden, maar geheel onomstreden was het niet. Als eerst voelden fans van het eerste uur zich gepasseerd, omdat de game niet op een console van Sony en Microsoft verscheen. Als tweede werd de hoge mate van geweld en sex niet als passend ervaren voor het Nintendo-publiek. Inmiddels zijn we een aantal jaar verder en lijkt Bayonetta zich prima te conformeren tussen de Mario en Zelda’s. Welkom thuis, Bayonetta!

Verhaal

Het verhaal van Bayonetta 2 staat in grote lijnen los van het eerste avontuur. Dit houdt in dat je het eerste deel niet nodig hebt om van de game te genieten, maar het is voor de puristen onder ons wel leuker om het voorgaande deel als eerste te hebben gespeeld. Bayonetta 2 verteld het verhaal van de beroemde heks die de ziel van haar beste vriendin en mede-heks moet redden. Gaandeweg leert Bayonetta dat er meer afspeelt tussen Paradiso (hemel) en Inferno (hel) en raakt betrokken in het geheel.

De voortgang van het verhaal verloopt als een achtbaan. Dit komt door een presentatie die over-the-top is en in hoge snelheid worden afgewisseld met epische gevechten die je van Platinum Games kan en mag verwachten. Denk aan gevechten met gigantische demonen en absurdistisch engelen. De hoge snelheid kan zorgen voor een overweldigend gevoel, maar levert bovenal adrenaline en nodigen alleen maar uit om het spel verder te spelen.

Actie!

Dat het spel als een achtbaan kan worden ervaren, komt doordat de game de speler betrekt in de hack ‘n’ slash-game. Naast dat je ontzettend veel combo’s kan maken met talloze en bizarre wapens, is het mogelijk om vijanden op een gruwelijke wijze af te slachten. Dit is mogelijk dankzij de demonen die Bayonetta zelf kan oproepen door middel van Umbran Climax. Door zo snel mogelijk op een knop te drukken speelt een kort filmpje af waarin de tegenstander onschadelijk wordt gemaakt.

Voor wie het allemaal niet genoeg is, kan zijn heil vinden bij Rodin. De winkelbediende uit hel biedt Bayonetta verschillende technieken, wapens en kledingstukken die Bayonetta sterker en aantrekkelijker (!) kunnen maken. Denk bijvoorbeeld aan de heks in een politieoutfit of in kostuumpje van Samus, en je snapt wat ik bedoel.

Switch versus Wii U

Voor wie de game al in huis heeft staan voor de Wii U, rest de vraag: “In hoeverre biedt de Switch-versie iets nieuws?”. In grote lijnen biedt de port dezelfde ervaring als de Wii U-editie, maar kent toch subtiele veranderingen. Als eerst kan worden gezegd dat de game een grafische update heeft. Dit geldt niet voor de resolutie, welke nog steeds 720p is. De grafische verbeteringen zijn te merken in de framerate en in de algehele presentatie. De heruitgave kent een stabieler framerate die vaak rond de 60 blijft hangen. Dit is een grote verbetering ten opzichte van het origineel.

In de algehele presentatie valt op te merken dat de waas die in het origineel zat, volledig weg is. Dit resulteert in scherper beeld, een mooier kleurenpalet en verbeterde textures. Echter, op het eerste gezicht valt dit niet op. Wanneer je de beelden van beide versies naast elkaar zet is het verschil duidelijk zichtbaar.

Maar de Switch-versie onderscheidt zich op meer vlakken. De multiplayermodus die voorheen alleen te spelen was via een netwerk, is nu lokaal speelbaar. Dit is een fijne toevoeging te noemen en maakt het toegankelijker om deze modus te gebruiken. Een ander verbeterpunt is dat de touchscreen-controls sterk verbeterd zijn, maar ik kan niet ontkennen dat de voorkeur uitgaat naar de gebruikelijke besturing middels een controller. Wel kan gezegd worden dat de handheldmodus heerlijk speelt, waarbij het grafische aspect zeker niet onder doet voor de docked modus. Een zeer geslaagde port dus!

Conclusie

Bayonetta 2 is vrijwel identiek als de Wii U-versie en dat is ver van verkeerd. De game is immers een van de beste games aller tijden en doet dat dunnetjes over op de Switch. De vraag is dan wel in hoeverre het de volledige prijs rechtvaardigt voor wie de game al in bezit heeft voor de Wii U, maar wie de game niet eerder heeft gespeeld heeft met Bayonetta 2 een weergaloze game waar hectische gevechten hoog in het vaandel staan. Neem daarbij dat de game een zeer sterke presentatie kent, in zowel grafisch als in audio, en dat de game door een hoop unlockables een hoge replaywaarde heeft. Een aanrader!

+ Hoogtepunten wisselen in hoogte tempo elkaar af
+ Lokale multiplayer
+ Handheldmodus doet weinig onder voor docked modus
+ Soundtrack is meer dan in orde
+ Hoge replaywaarde

– Weinig nieuwigheden voor wie de game al heeft gespeeld

Cijfer: 9,5