[Review] .hack//G.U. Last Recode – Een spannend verhaal

Ruim 15 jaar geleden zijn er meerdere spellen in de .hack-serie uitgebracht. Zo kwam in 2006 .hack//G.U. in drie delen uit in Japan en Amerika. In Europa hebben we er dus nog niet van kunnen genieten tot een paar jaar geleden. Toen werden alle delen van .hack//G.U. samengevoegd in één collectie met daarbij nog een nieuw vierde deel en wat extra’s. Deze verscheen op dat moment alleen voor de PlayStation 4 en pc. Uitgever Bandai Namco Entertainment en ontwikkelaar CyberConnect2 hebben nu ook deze collectie op de Nintendo Switch uitgebracht. Er zouden tevens in .hack//G.U Last Recode meerdere verbeteringen zijn waardoor het beter speelbaar is. Denk aan meer XP van gevechten, hogere damage bij aanvallen en verbeterde graphics. Maar is dat genoeg om deze games nog goed speelbaar te houden in deze tijd? Je leest het in onze review.

Vier games in één collectie

.hack//G.U. Last Recode bestaat uit de games: Rebirth, Reminisce, Redemption en Reconnection. Je kan het zien als een grote game dat is opgedeeld in vier volumes. Reconnection is speciaal voor deze collectie gemaakt om alles losse eindjes op te lossen. Daarnaast bevat de collectie ook een Terminal Disc en een Parody Mode. Vooral de Terminal Disc heb ik als zeer nuttig ervaren. Hierin vind je allerlei filmpjes, onder andere een samenvatting van de .hack-tetralogie. Dat verhaal vindt plaats voor .hack//G.U. en is enorm handig om verwijzingen in .hack//G.U. te begrijpen. Daarentegen vind ik de Parody Mode niet al te nuttig. Het zijn korte filmpjes met een andere grappige tekst eronder. Leuk om te zien, maar het had er voor mij niet bij gehoeven. 

.hack//G.U. is een game die draait om iemand die een online game speelt op zijn computer. Daarom heb je ook toegang tot zijn desktop. Daarin vind je meerdere programma’s die je kan opstarten, onder andere e-mail, forum en het kaartspel Crimson VS. Maar het belangrijkste programma is natuurlijk de game The World.

Heel veel vragen

Je speelt als Haseo die voor het eerst de VRMMORPG The World gaat spelen. Omdat hij nog niet weet hoe alles werkt, helpen twee spelers hem tijdens zijn eerste dungeon. Helaas hebben ze slechte bedoelingen en proberen deze Player-Killer’s, ook wel PK’s genaamd, hem te vermoorden. Gelukkig wordt hij door de mysterieuze Ovan gered en dan slaat het verhaal heel wat maanden over. Haseo is dan uitgegroeid tot een bekende PKK (Player-Killer-Killer) die onder de naam The Terror of Death bekendstaat. Hij heeft één doel en dat is Tri-Edge vinden. Tri-Edge heeft namelijk een vriendin van hem vermoord in de game, maar die vriendin is daardoor in de werkelijkheid in coma beland. Ovan helpt je om Tri-Edge te vinden, maar dan gebeurt er iets vreemds. Tri-Edge lijkt haast wel onverslaanbaar en gebruikt onbekende aanvallen. De laatste aanval is fataal voor Haseo. De game crasht en je wordt teruggestuurd naar de desktop. Wanneer je The World weer opstart, blijkt Haseo van level 133 teruggezet te zijn naar level 1. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Wie is Tri-Edge? En hoe kan je Ovan weer terugvinden? Dit alles wordt slechts in de eerste paar cutscenes verteld en je blijft met een hoop vragen achter.

Het was voor mij een hoop informatie, maar ik had daardoor wel gelijk het gevoel dat dit een heel interessant verhaal kon worden. En dat blijkt het ook echt te zijn. Daarbij duurt het voor de eerste drie games gemiddeld 30 uur per deel en het laatste deel ongeveer 5 uur. Een goed gevulde collectie dus.

E-mails lezen, vechten en repeat

De gameplay draait voornamelijk om het beantwoorden van e-mails, het lezen van forumberichten en heel veel battles in de game. Je kan naar dungeons met bevriende personages uit de game in jouw party. Het kiezen van een dungeon gaat op een aparte wijze. Je kiest drie woorden en afhankelijk van wat je kiest krijg je bepaalde vijanden, items en omgeving van de dungeon. Heel vaak komt het voor dat je een e-mail krijgt met de mededeling dat je naar een specifieke dungeon moet komen. Dan voltooi je de dungeon en start deze volgorde opnieuw. Ik raad wel aan om altijd op de e-mails te reageren, omdat je zo affection opbouwt met jouw party. Tevens kan je in de forumberichten vaak zeer nuttige tips vinden, maar ook nieuwe woorden om te kiezen voor dungeons. Daarom is het wel handig om jouw e-mail en de forumberichten goed in de gaten te houden.

In een dungeon ren je rond tot je vijanden spot. Met een surprise attack of wanneer de vijanden jou spotten start het gevecht. De gevechten zijn realtime en je kan het alleen pauzeren door het menu te openen. Het vechten is vrij simpel; met de A-knop kan je vijanden aanvallen en met de R-knop kan je skills kiezen. Verder zijn er ook sterkere aanvallen zoals Awakening en Rengeki, maar een deel leer je pas in de loop van het verhaal te gebruiken. De controls werken soepel en ik ben niet op rarigheden gestuit. Tevens vechten jouw partyleden ook mee en dat werkt best goed. De AI is namelijk beter dan ik had verwacht van een oude game. Door middel van betere uitrusting en het grinden van levels wordt jouw party sterker en kan je dus naar steeds lastigere dungeons. Al vind ik dat de gevechten vrij makkelijk blijven en je er ook met button mashen kan komen. In de eerste game zijn de gevechten dus vrij repetitief, omdat je nog niet veel opties hebt. Maar in de tweede game leer je tijdens een gevecht van wapen te wisselen, waardoor de battles interessanter worden. 

Naast deze dungeons zijn er ook bike races, talloze quests en avatar battles. De quests zijn handig om te grinden en ook om extra items te bemachtigen. De avatar battles zijn anders dan normale battles. Het lijkt namelijk meer op een soort shoot-‘em-up. Deze battles komen alleen op bepaalde momenten in het verhaal voor en ik heb het als een leuke afwisseling ervaren. 

Mocht je niet heel veel zin hebben in al die gevechten en vooral het verhaal willen ervaren, dan is er de optie om Cheat Mode te gebruiken. Daarin staat alles op maximaal zoals level, skill en wapens. Daarom zou ik deze game ook aanraden als je alleen het zeer interessante verhaal wil ervaren. 

Verouderde graphics

Aangezien .hack//G.U. Last Recode van origine een PlayStation 2-game is, kan je wel goed merken dat het een stuk detaillering in omgevingen mist. Zeker in de verschillende dungeons lijkt er veel op elkaar. Daarnaast lopen de personages wat houterig en bewegen de lippen niet altijd wanneer ze praten. Vooral dat laatste heb ik als lastig ervaren, omdat je daardoor niet goed weet wie er praat tijdens cutscenes. Wat wel een pluspunt is, is dat alle personages voice-acting hebben. Het zorgt voor mij voor een betere beleving. Daarbij past de muziek bij de sfeer en zit er naar mijn mening genoeg variatie in. Helaas is de framerate niet op alle momenten stabiel. Op het moment dat er veel op het scherm gebeurt, dipt de framerate. Al met al is het grafisch acceptabel voor een oude game, alleen had de framerate echt niet mogen dippen. 

Conclusie

.hack//G.U. Last Recode brengt vier games met wat extra’s samen in één collectie. Het staat garant voor bijna 100 uur speeltijd en dat voor slechts €49,99. Het verhaal is enorm interessant en is een echte aanrader voor mensen die van dit genre houden. De gevechten kunnen soms repetitief aanvoelen, maar naar mate je verder komt in het verhaal speel je meer opties vrij. Verder is het jammer dat de omgevingen vrij veel op elkaar lijken en niet al te gedetailleerd zijn. Al maakt de voice-acting een hoop goed. Daarom is deze collectie een aanrader voor iedereen die ooit .hack//G.U. heeft willen spelen.

+ Interessant verhaal
+ Controls werken soepel
+ Voice-acting zorgt voor betere beleving
+ Waar voor je geld

– Omgevingen lijken op elkaar en missen detaillering
– Gevechten zijn vooral in het begin repetitief
– Framerate dipt soms

DN-Score: 7,5