Waar te beginnen met deze RPG die toch ook veel van een visual novel weg heeft. Maar bij het begin lijkt me. Deze nieuwe JRPG komt van ontwikkelaar Marvelous en heeft eerder al uitgebreide gameplay en trailers met ons gedeeld.
Je speelt als Nini die in Japan arriveert in augustus 1983. De wereld wordt belaagd door zogeheten Kegai die het leven erg moeilijk maken. Gelukkig heeft Ashihara, waar het spel zich afspeelt, daar weinig last van. Maar gevaar begint door te breken en met Nini moet je in deze achtste maand proberen de wereld te redden. Het terugspoelen van de tijd is een belangrijk onderdeel van het spel, met de relaties met andere personages als kernpunt voor het verhaal.
Potentie en niche
Loop8: Summer of Gods heeft een wat bijzondere niche te pakken met deze game. Het idee om combat, ‘datingsimulatie’ en tijd te combineren belooft een spel waarin keuzes uitmaken in elk aspect van de game. Helaas komt dat niet helemaal lekker uit de verf.
Keuzes doen ertoe omdat je energie en tijd in personages moet steken. Probeer de juiste conversatie opties te kiezen en je band te verbeteren. In combat bieden deze banden namelijk sterkere teamleden, maar vooral het redden van personages wordt belangrijk. De Kegai nemen namelijk om de zoveel tijd één van de personages over. In gevecht met deze Kegai ligt het aan je band met het overgenomen personage of je deze kan redden of dat er maar één mogelijkheid overblijft…
Jammer genoeg is dat eigenlijk ook alles wat er gebeurt in de game. Je hebt 5 dagen om te voorkomen dat er iemand sterft (of dat Nini en vrienden het gevecht überhaupt niet aankunnen) en dan reset de wereld zich. Dat blijft zo doorgaan tot het einde van het spel. Helaas bieden de personages ook niet de diepgang die je misschien zou willen zien.
Dating sim met dialoog-frustratie
De personages zijn dus erg, érg, belangrijk. De band die je met ze moet opbouwen is belangrijk voor verhaal en combat. Echter zijn de personages vrij plat en archetypes. Sommige komen wat beter uit de verf, maar diepgang blijft uit. Daarnaast is de dialoog ook erg chaotisch.
Het spel begint namelijk met Nini die een snelle uitleg krijgt en geeft over waar je bent en hoe de wereld in elkaar steekt, maar daar houdt het op. Door het praten met personages moet je zo meer leren over de verschillende aspecten van de game, maar dat gaat bij lange na niet altijd goed. Een voorbeeld zijn je bijzondere ogen. Jij kunt de Kegai en Goden zien, een unieke gave. In dialoog met twee personages leer je snel meer en meer over je ogen. Twee dagen later vraagt jouw personage zich af of er iets met zijn ogen aan de hand is. Nee hoor, niks aan de hand, hebben we niet toevallig al op dag één te horen gekregen van twee personages. Zo is er meer chaotische dialoog. Soms wordt er gezinspeeld op dat je het misschien niet herinnert, wat bij het verhaal hoort. Op andere momenten gaan gedachten, gevoelens en gebeurtenissen toch raar door elkaar.
Samen met het feit dat personages wat onhandig zijn in beeld (personages die tegen elkaar oplopen en een kluitje vormen) en dat ze in gevechten ook bij lange na niet altijd even nuttig zijn bieden ze geen diepgang. Waar je eigenlijk meeslepend ondergedompeld wil worden in de wereld, tonen personages zich erg nep en geprogrammeerd aan.
Mooi maar traag
Het spel heeft echt wel mooie dingen te bieden. Gebieden, visuals en muziek zijn goed en tonen dat de game meer kan zijn. De voice-acting is ook helemaal niet verkeerd. Maar dan komen irritatiepunten naar voren. Als je een blessing krijgt van een god (door bepaalde interacties), komt er een schattig persoontje naar voren die je deze blessing komt brengen. Leuk, de eerste 10 keer. Maar als je in een paar minuten vijf of zes blessings krijgt ben je de herhalende dialoog snel zat.
Combat is nog erger. Het is turn-based waarbij je teamgenoten zelf keuzes maken, maar slimme keuzes blijven vaak uit. Alle aanvallen moet je ook uitzitten. Dus een ally die vier keer dezelfde help actie geeft moet je ook elke keer helemaal uitzitten. De Kegai waar je tegen vecht valt op een gegeven moment ook veel in herhaling. Mocht een bondgenoot neergaan in gevecht dan is die trouwens ook meteen dood. Wil je dat niet? Dan moet je naar een eerdere save om opnieuw het gevecht aan te gaan. Verder, en het meest opvallende punt, is het constante laden. Op soms onverwachte of willekeurige momenten moet het spel iets inladen. Dat is niet erg, maar wel als het zo constant gebeurt.
Concluderend ‘loopt’ de game zichzelf in de weg
Al met al heeft Loop8: Summer of Gods echt wel een leuk idee te pakken. In animaties in combat, omgevingen en sommige scènes toont de game dat er iets tofs, unieks en moois klaar ligt om te beleven. Maar door alle irritaties, van onduidelijkheden en laadtijden, tot chaotische dialoog en trage combat, blijft het benutten van al die potentie uit.
Als Marvelous in een volgende game al de feedback en leerpunten kan meenemen zou een volgende game in de serie mogelijk érg goed zijn, maar dat is Loop8: Summer of Gods helaas niet.
+ Mooie visuals en scènes
+ Bijzondere niche met de combinatie van combat, dating sim en verhaal
+ Muziek en voice-acting is goed
– Dialoog is all over the place
– Slecht geoptimaliseerd met constante laadtijden
– Personages zijn plat en AI laat veel te wensen over
– Uiteindelijke gameloop is niet erg diepgaand
– Combat en gameplay zijn tergend traag
