[REVIEW] Mario Party: The Top 100

Kan nostalgie deze Mario Party redden, of is dit feestje gedoemd te falen? Je leest het in onze review.

De Mario Party-serie heeft de laatste jaren een beetje last van een identiteitscrisis. Beginnende met Mario Party 9 hebben we nooit meer op het traditionele bordspeltoneel gefeest, maar wisselden we tussen volgepropte auto’s en variërende spelregels per bord. Mario Party: The Top 100 probeert echter terug te grijpen op de oude partyspellen met een collectie van – je kon het al raden – de 100 beste minigames uit de geschiedenis van de serie. Hierbij worden echter alleen de genummerde delen meegerekend, dus minigames uit Mario Party DS en opvolgers worden uitgesloten. Op papier lijkt dit een fantastisch idee, alleen laat de uitvoering soms wat te wensen over.

Een bijzondere collectie

Ik zal er niet om liegen: ik was ontzettend blij toen ik hoorde dat oude minigames terug zouden komen. De Mario Party-games op de Nintendo 64 en GameCube zijn mijn favorieten, dus ik was zeer verheugd toen ik weer Bumper Balls, Later Skater, Pushy Pinguins en andere meesterwerkjes kon spelen. Naast deze pareltjes zijn er echter ook een aantal rotte appels tussen de minigames te vinden. Zo zijn er ontzettend veel kans-minigames, waar het dus altijd een kwestie van geluk is of je deze wint. Sommige andere keuzes vind ik ook moeilijk te verklaren, maar dat zal je altijd hebben bij een grote collectie.

Alle minigames zijn voorzien van een modern jasje, maar de regels blijven hetzelfde. Nintendo heeft zelfs de originele deuntjes teruggebracht, hoewel er bij een aantal minigames is gekozen om gewoon een muziekstukje van een andere willekeurige minigame eronder te zetten. Dit is wel een beetje jammer, maar doet niks af aan de minigames zelf. De besturing werkt overal goed, de presentatie is netjes en de meeste minigames zijn gewoon ontzettend leuk om te spelen.

Traditioneel feestje?

Hoewel er wat tekortkomingen zijn bij de collectie minigames, mag niet worden ontkent dat er voor iedereen wel wat bij zit. Geen enkele Mario Party heeft ooit zo’n grote verzameling aan minispellen gehad als deze. Dat betekent dus dat je ontzettend veel variatie kan vinden als je een spelbord… Wacht. Zitten er wel spelborden in Mario Party: The Top 100? Het korte antwoord is ja, maar hier schiet Nintendo wel echt tekort. De game bevat namelijk maar één spelbord en het is nog een slechte ook. De regels zijn te vergelijken met de ‘oude’ Mario Party-formule: je verzamelt muntjes op het spelbord door minigames te winnen om vervolgens sterren te kunnen kopen, waarbij degene met de meeste sterren wint. Het bord is erg compact en ziet er ook nog eens saai uit. Daarnaast worden minigames ook alleen gestart als er een muntballon opgepakt wordt, niet aan het einde van elke beurt zoals in oude Mario Party’s.

Het spelbord was oké om een keer overheen te spelen, maar het had niet de fun factor van de andere Mario Party-games. Er gebeurde nauwelijks wat op het bord en de minigames kwamen niet vaak genoeg aan bod. Ik was zelfs blij dat het voorbij was, omdat het gewoon erg saai was. Het is jammer om te zien dat Nintendo veel moeite heeft gestoken in de minigames en zo de andere helft van de Mario Party-serie is vergeten. Ze hadden net zo goed een aantal van de beste spelborden kunnen terughalen voor deze game, maar helaas moeten we het doen met één mager spelbord.

Verschillende manieren om te feesten

Het spelbord is dus niet om over naar huis te schrijven, maar wat kun je nog doen? De game bevat een singleplayer-stand, waarin je over verschillende werelden moet reizen en minigames moet winnen. Er zijn in totaal honderd levels, dus elke minigame komt aan bod. Helaas kan van deze modus gezegd worden dat het eerder op een veredeld menu lijkt, dan op een echte speelstand. Als je er een keer doorheen hebt gespeeld om alle minigames vrij te spelen, is er geen enkele reden meer om terug te komen.

Naast de singleplayer-stand zijn er ook twee manieren om met anderen – tegen de computer of met vrienden – te spelen. De eerste spelstand is een simpel kampioenschap, waarbij de eerste die drie of vijf minigames heeft gewonnen, wint. Het is een hele eenvoudige speelstand en biedt niet echt iets speciaals. De andere modus, Decathlon, laat spelers strijden in vijf tot tien minigames om daar een zo hoog mogelijke score neer te zetten. Hier gaat het dus niet alleen om het winnen van minigames, maar ook om dat zo goed mogelijk te doen. Er zijn in totaal vijftien minigames die geschikt zijn voor deze modus, wat best karig is als je bedenkt dat er 100 in totaal zijn.

Als je vrienden ook een Nintendo 3DS bezitten, kun je de volledige game ook met z’n vieren spelen. Je hebt hiervoor maar één spelkaartje nodig, wat natuurlijk ideaal is. Hoewel multiplayer duidelijk leuker was dan in m’n eentje spelen, werden de spelborden wel gemist. Er is gewoon erg weinig te doen naast willekeurige minigames spelen, nu de overige modi ook niet erg uitnodigen om nog eens te spelen. Hierdoor waren de speelsessies ook maar erg kort en zie ik mezelf het spel ook niet meer snel opstarten.

Audiovisueel

De graphics zijn wat je verwacht van een Mario Party op de Nintendo 3DS. De omgevingen zijn helder en kleurrijk en de oudere minigames hebben allemaal een modern jasje gekregen. De muziek is ook in orde, al was het fijn geweest als alle minigames hun originele muziek behouden hadden. Het voelt een beetje jammer dat hier niet wat extra moeite in gestoken was. De originele muziekstukken die wel behouden zijn hebben een kleine update gehad en klinken verder precies zoals ze moeten klinken.

Conclusie

Nintendo beloofde dat Mario Party: The Top 100 het beste feestje tot nu toe zou worden. Helaas is dit feestje maar voor de helft geslaagd, want zonder fatsoenlijke spelborden is het gewoon geen echte Mario Party. De minigames voelen nu een beetje nutteloos, waardoor de herspeelwaarde hier niet echt hoog ligt. De game ziet er wel netjes en verzorgd uit, de minigames spelen zoals ze moeten spelen, maar een echte knalfuif is het niet geworden. Als de game de helft goedkoper was geweest was dit misschien nog wel verdedigbaar, maar voor de volledige prijs voelt het complete pakket erg karig. We kunnen alleen maar hopen dat Nintendo voor de volgende Mario Party iets meer feestspullen uit de kast haalt.

+ Grote collectie – voornamelijk leuke – minigames
+ Multiplayer met maar één spelkaartje
+ Audiovisueel in orde

– Veel minigames draaien om kans
– Andere modi zijn niet uitgebreid
– Karige hoeveelheid content naast minigames

Cijfer: 5,5