Metro 2033 speel je nu ook daadwerkelijk in de metro als je wilt.
Metro Redux is de de verzameling van de twee eerste Metro-spellen en bevat de definitieve versies van Metro 2033 en Metro: Last Light. Beide games zijn los te downloaden of fysiek samen te kopen. In deze review bekijken we Metro 2033 Redux. De Redux-collectie verscheen inmiddels ook alweer zo’n zes jaar terug. Weet deze versie ook nu nog indruk te maken op de Switch?
Het verhaal
Inmiddels is het alweer tien jaar geleden dat Metro 2033 verscheen op de PlayStation 3. Het spel speelt zich, zoals de titel al doet vermoeden, af in het jaar 2033. Het verhaal achter de game is gebaseerd op het gelijknamige boek van de Russische schrijver Dmitry Glukhovsky en gaat over de gangen binnen de metro van Moskou. Na een grote atoomoorlog is juist dit nog een van de laatste plaatsen waar je in leven kunt blijven. Jij bent uiteraard niet de enige die zich op deze ‘veilige’ plek bevindt, want ook de Duisters, gemuteerde mensen en enge dieren voelen zich hier prima op hun gemak. En laten dat nu juist jouw grote vijanden zijn…
Een groot avontuur door de gangen van de metro
Metro 2033 is een first-person shooter en dus zul je in het spel veel moeten schieten. Jij kruipt in de huid van Arytiom, welke door zijn oom wordt gevraagd om naar de stad polis te reizen. Vijanden dreigen het station van zijn woonplaats over te nemen en dus zal hij hulp moeten gaan vragen. En waar het verhaal begint, is dit ook meteen de start van jouw reis door het grote metrostelsel. Allereerst valt op dat het spel vrij donker is, iets wat op zich logisch is aangezien het zich afspeelt in de donkere metrostelsels. Ondanks dat de Switch-versie soms net iets aan de donkere kant is, geeft het wel een lekker spannend sfeertje. De gameplay bestaat veelal uit het doorzoeken van het metronetwerk, dat vol zit met mysterieuze gangen. Gelukkig doe je dit niet ongewapend, want er zijn flink wat vijanden waarvan met name de beesten en gemuteerde wezens jou als een heerlijke lunch zien. Aan jou de taak om te zien te overleven. Het doorzoeken van mysterieuze omgevingen en telkens alert moeten zijn op vijanden, maakt dat de game een intense ervaring geeft.
Hoe je dat doet is afhankelijk van de stijl die je hebt gekozen: Spartan of Survival. Het leuke is dat beide speelstijlen een compleet andere ervaring bieden. Spartan is duidelijk het makkelijkst en veel meer gericht op actie. Kies je hiervoor, dan zul je veelal schietend door de verschillende levels heen lopen. Kies je voor Survival, dan heb je veel minder wapens ter beschikking en zul je dus tactisch te werk moeten gaan om te overleven. Het feit dat beide speelstijlen daadwerkelijk een andere ervaring bieden, is ook nu nog steeds een sterk punt van het spel. Per speelstijl heb je bovendien ook verschillende moeilijkheidsgraden, waardoor de game voor vrijwel iedereen toegankelijk is. Dat op zich is al een sterk punt, Metro 2033 is namelijk een genot om te spelen. Het doorzoeken van mysterieuze omgevingen en telkens alert moeten zijn op vijanden, maakt dat de game een enorm intense ervaring geeft.
Gebalanceerde gameplay
Metro 2033 stond al bekend om het feit dat de actie erg goed gedoseerd is. Zo word je het ene moment overspoeld door vijanden, terwijl er op het andere moment veel minder vijanden zijn. Het spel gaat juist op die momenten meer richting het survival horror en weet de gameplay daarmee lekker divers te houden. Juist omdat je niet de hele tijd hetzelfde aan het doen bent, zal de game niet snel gaan vervelen. Door de intense sfeer trekt de game je bovendien helemaal in zich mee.
Maar terwijl dit een van de sterke punten is waar de Nintendo Switch-versie ook van profiteert, is op verschillende gebieden helaas ook te merken dat spel toch een klein beetje verouderd is. Met name het ontbreken van een echte open wereld is jammer. Hoewel je de verschillende levels vaak een beetje kan ontdekken, zijn het wel allemaal losse levels die je een voor een uitspeelt. Juist het spelen in een enorme open wereld was hier perfect geweest.
Audiovisueel
Ook op audiovisueel gebied is te merken dat het spel van oorsprong best op leeftijd is. Begrijp me niet verkeerd, Metro 2033 ziet er niet slecht uit en draait best soepel. Het zijn echter de soms matige textures en houterige bewegingen van personages die de leeftijd doen verraden. Ook ogen gezichten nog vrij statisch, zoals we dat zagen tijdens het PS3-tijdperk. De remake laat alles er echter wel een stuk gelikter uitzien dan toen der tijd. En waar het spel altijd al een vrij sterke soundtrack kende, is die nog steeds aanwezig. Deze past perfect bij de griezelige sfeer van de game. Wel klinkt de voice-acting soms wat gedateerd. Inmiddels hebben we dit in andere spellen beter gezien.
Conclusie
Met Metro 2033 Redux kunnen Nintendo-fans nu eindelijk ook genieten van de Metro-serie. Weliswaar heeft dat even moeten duren en is dat met name op audiovisueel vlak te merken, het kan nu wel overal waar je wilt in handheld-modus. Tel daarmee op dat de game los nog geen 30 euro kost, en je kan deze game moeilijk afraden aan wie ‘m nog niet heeft gespeeld.
Jammer dat er weer geen full motion controls gebruikt zijn als optie 😑 Motion aiming zonder deadzone box werkt niet. Implementeer die Wii FPS controls nou eens een keer voor Switch shooters. Ik maak me echt zorgen over Metroid Prime 4. Als ze daarmee terug gaan naar primaire twee duimpjes controls dan zijn we echt terug bij af terwijl de laatste Prime juist de heerlijke accurate, relaxte en immense mogelijkheden van goed geïmplementeerde motion controls liet zien.