[Review] Papetura – Een unieke point-and-click adventure

Een prachtige wereld die volledig is gemaakt van papier en personages die zonder een woord te zeggen hun emoties overbrengen. Daarnaast sleept de muziek je mee naar een magische plek vol verwondering. Papetura is een droom… Maar gezien de lengte van de game is het meer een droom tijdens het doen van een dutje dan tijdens een volwaardige nacht.

There goes The Neverhood

Papetura is een point-and-click adventure in een unieke setting: de volledige wereld, inclusief de personages, is gemaakt van papier. Jij speelt met Pape; een stuk perkament dat gevangen zit in een cel. Je krijgt de waarschuwing dat jouw wereld binnenkort in vlammen zal opgaan. Dus ontsnap je en ontmoet je al snel jouw partner Tura; een katachtig wezen waarmee je kunt schieten en die je als…, eh, handtas gebruikt. Samen ga je er op uit om de wereld te redden in een zeer kort avontuur.

Het eerste wat opvalt aan de game is de presentatie. Zo geven de ontwikkelaars (3 man sterk!) aan dat ze veel inspiratie hebben gehaald uit het claymation point-and-click adventure The Neverhood (1996). Dat zie je aan de stop-motion animatiestijl waarvoor gekozen is, maar je merkt het ook aan de klassieke point-and-click gameplay. Er zijn echter ook verschillen. Waar The Neverhood grappig is en gebruik maakt van gesproken tekst om het verhaal duidelijk te maken, is er in heel Papetura geen regel tekst te vinden. Het is een emotioneel verhaal wat volledig gedragen wordt door de papieren graphics en de prachtige muziek. Heel knap!

Mag ik een hulplijn gebruiken?

Zoals het hoort bij een point-and-click adventure, loop je met regelmaat tegen verschillende puzzels aan. De ene is wat lastiger dan de andere, maar na de eerste twee puzzels leer je hoe het spel verwacht dat je denkt. Daarna zijn de puzzels goed te doen, mits je er even de tijd voor neemt en nadenkt wat je allemaal kan doen in die wereld. Je bestuurt Pape met de linker stick en je kunt schieten met de rechter. Als je ergens voorbijloopt waar je een actie mee kunt uitvoeren, dan laat het spel dat zien. Simpel om te begrijpen.

Mocht je toch ergens vastlopen, dan leer je vroeg in het spel hoe het hintsysteem werkt. Wanneer je daar gebruik van maakt, speel je een mini-game en als je die goed uitvoert, vertelt het spel wat je moet doen. En daar kom ik gelijk bij het grootste nadeel van Papetura: de hints zijn geen hints, maar antwoorden. Als je dus het gevoel wil hebben dat je iets hebt bereikt, adviseer ik je om weg te blijven van het hintsysteem. Het spel is al veel te kort en zonder hints in anderhalf uur uit te spelen. Neem dus gewoon je tijd, want het is een hele bijzondere wereld waar heel veel passie (en tijd!) in is gestoken om te maken.

Conclusie

De combinatie van de handgemaakte(!) papieren graphics en de prachtige muziek, maakt Papetura een hele interessante en mooie ervaring. Het hintsysteem verklapt te veel en het spel is met anderhalf uur veel te kort. En ik nam echt m’n tijd om te genieten van de wereld om me heen. Daartegenover staat dat het spel slechts een tientje kost, dus zal je jezelf moeten afvragen of je de game dat waard vindt. Persoonlijk zou ik je aanbevelen om op een sale te wachten.

DN-score: 7