Rock of Ages II is sinds kort beschikbaar op de Nintendo Switch. Maar is die kei goed of zinkt zijn rating als een baksteen?
Rock of Ages II is het vervolg op Rock of Ages 1, een knotsgekke game waarin je een grote ronde steen gebruikt om beschavingen en belangrijke personages uit de geschiedenis plat te walsen. In Rock of Ages II ga je hier lekker mee verder en krijg je daarnaast ook de mogelijkheid om dit online of met vrienden te doen, iets wat in deel één niet aanwezig was. Op Steam was het een aardige hit, maar hoe zit het met de Switch-versie?
Rol iedereen plat!
Voor iedereen die niet bekend is met Rock Of Ages: je speelt grotendeels als een enorme ronde steen. De gameplay is namelijk een soort van mash-up tussen een tower defense en een puzzelgame a la Super Monkey Ball. Dat betekent dat je een gedeelte van de tijd bezig bent jouw baan te verdedigen tegen de steen van de tegenstander, terwijl je daarna over dezelfde baan (maar dan die van de tegenstander) probeert aan het einde te komen en zijn deur in te beuken. Aan het einde van de baan staat namelijk een groot kasteel, en nadat je daar genoeg schade aan hebt gedaan zul je de eigenaar van dit kasteel plat kunnen walsen.
Monthy Python much?
Het is echter de stijl die Rock of Ages II zo uniek maakt. Naast de fantastisch uitziende levels begin je elk level namelijk met een kleine animatie die zo uit Monthy Python lijkt te komen. Papieren versies van beroemde figuren uit de geschiedenis vertellen verschillende verhalen, waarbij de doorlopende draad Atlas en zijn steen zijn. Op een dag toen god even niet oplette vond Atlas de wereld die hij op zijn rug draagt iets te zwaar worden en zette hem even neer. Toen hij hem weer wou oppakken bleek hij echter een steen te hebben opgepakt, terwijl de aarde naar beneden was gevallen. Atlas schrok daar zo van dat hij en de steen ook naar beneden vielen, en daarbij op aarde terecht kwamen. De rest van de verhalen zijn de avonturen die hij in verschillende landen op aarde beleeft. Je doet dit door op de wereldmap rond te rollen en nieuwe plaatsen en voorwerpen te unlocken. Elk level is gedesigned rondom een beroemd figuur uit de geschiedenis, waarbij het level een unieke stijl aanneemt die dit moet representeren. Zo vecht je in Nederland in een olie schilderij thema tegen van Gogh, terwijl het level in Griekenland de typische Griekse aardewerken representeert.
Leuk bedacht, slecht uitgewerkt
Hoewel de gimmick van de game leuk is, zitten er net iets teveel irritaties aan om dit een goede game te laten zijn. Allereerst is het strategisch niet echt interessant of moeilijk. De eerste paar “gevechten” die ik had verloor ik gruwelijk (zelfs op easy) omdat ik het trucje nog niet snapte. De game presenteert het namelijk zo alsof je verschillende mogelijkheden hebt om je tegenstander te verslaan. Aan het begin van een level kies je een aantal voorwerpen, die je tijdens het tower defense gedeelte kunt gebruiken om je tegenstanders dwars te zitten. Je hebt daarbij keuze uit twee soorten: wapens die de tegenstander tegenhouden/langzamer maken of wapens die schade doen. Je zult echter al snel merken dat het niet echt uitmaakt. Je hoeft eigenlijk alleen het einde van de baan in de gaten te houden, omdat dit de plaats is waar je schade krijgt. De tegenstander probeert de deur van je kasteel in te beuken, en het beste wat je kunt doen is ervoor zorgen dat hij dan geen snelheid meer heeft. Minder snelheid is namelijk minder schade. De rest van de baan maakt niet uit. Ja, je kunt onderweg proberen de steen stuk te maken (met bijvoorbeeld kanonnen en katapulten) maar dit heeft eigenlijk geen zijn. De stenen zijn vaak te sterk om kapot te maken, en de AI is slim genoeg je wapens gewoon te ontwijken.
De computer is beter dan jou.
Toen ik dit doorhad won ik veel vaker, maar veranderde de game wel in een gimmick. Elk level gebruikt dezelfde tactiek, en alhoewel ik veel vaker won merkte ik ook andere problemen. De AI is namelijk niet alleen slim genoeg om jouw obstakels te vermijden, het is te slim in zijn algemeen. Meer dan eens heb ik hem de moeilijkste shortcuts van de game zien nemen, waarbij jij misschien genadeloos van het pad afvliegt, maar hij niet. Hij vliegt sowieso bijna niet van het pad af. Dat niet alleen, maar het spel is vanaf het begin eigenlijk al niet eerlijk. Jij mag wanneer je begint namelijk maar 1 bal+ 3 voorwerpen meenemen. Dit breidt tijdens het spelen langzaam uit. Je tegenstander mag daarentegen doen wat hij wilt, waarbij hij alle voorwerpen al heeft. Op het moment dat jij bijvoorbeeld nog met standaard torens en koeien bezig bent (vraag maar niet over de koeien) kan hij al kanonnen, ontploffend buskruit en vuurwerk inzetten. Hoe is dat eerlijk?
Klassieke muziek
Een ander probleem is de muziek. Hoewel de geluidseffecten op veel fronten wel goed zit ( de geluiden die je hoort als je iets omver beukt geven je bal een goed gevoel van gewicht mee, en ook de slapstick-achtige effecten van de animaties zijn een leuke toevoeging) is het de muziek zelf die raar is. Elk level gebruikt namelijk een stuk klassieke muziek dat past bij die periode in tijd. Hartstikke leuk, maar de game speelt het niet af. Het laat niet het gehele nummer horen, het houdt op een gegeven moment gewoon ergens op, om daarna weer overnieuw te beginnen. Dat doet het niet eens vloeiend, wanneer het ophoudt is het plotseling even stil, wanneer het weer opnieuw begint. De muziek wordt letterlijk gewoon afgekapt.
Hoe speelt het op de Switch?
Daarnaast is de kwaliteit op de Switch ook erg wisselend. In docked mode lijkt hij nergens last van te hebben, maar in handheld zul je,naast een drop in grafische kwaliteit, vaak merken dat de gameplay frames mist of vertraagd. Vooral grafisch intensieve levels zoals Noorwegen (waarop het level lijkt op het schilderij “The Scream”) hebben hier veel last van. Ik heb tot nu toe niet gehad dat het de gameplay in de weg zat, maar het was wel storend. Een ander probleem was dat… niemand het speelt? Verschillende keren heb ik geprobeerd online te gaan om te testen hoe de game met meerdere speelde, maar er was simpelweg nooit iemand online te vinden! In plaats daarvan begon de game na een tijdje gewoon, waarin ik tegen een A.I. Versie van mezelf vocht. Die nog beter was ook verdorie!
Conclusie
Rock of Ages II heeft een fantastisch concept, dat alleen niet helemaal goed is uitgewerkt. Hoewel de charme van de game fantastisch is en de levels super leuk bedacht zijn, is het vooral de gameplay die steken laat vallen. Deze valt namelijk te snel in de herhaling en is bij vlagen simpelweg niet eerlijk. Ook is de afwerking van het geluid wat jammer en lijkt de game er nogal veel moeite mee te hebben om in handheld gedraaid te worden. Jammer, want de combinatie van Super Monkey Ball-achtige gameplay en tower defense maakt op zich best voor een leuk spel. Het first-person perspectief zorgt ervoor dat je tijdens het rollen nooit weet wat je kan verwachten en ook de tijd tussen rollen en bouwen is goed uitgewerkt. Het komt allemaal alleen niet goed tot zijn recht.
Cijfer: 6,2
