Op het eerste gezicht lijkt Shovel Knight afkomstig te zijn uit het NES-tijdperk. De pixel art, de muziek, en zelfs de menu’s en de introductie van het spel, passen allemaal bij een klassieke 8-bit game. Is dit spel dan alleen leuk voor fans van klassieke games, of zullen ook jongere gamers zich met Shovel Knight vermaken?
Shovel Knight is een ridder die in plaats van een zwaard – je raadt het – gebruik maakt van een schep om zijn vijanden te verslaan. Voorafgaand aan het spel trok Shovel Knight samen met de vrouwelijke Shield Knight door het land op zoek naar avontuur en schatten. Shield Knight is nu echter verdwenen en het land wordt bedreigd door een kwade macht. Nu is het aan Shovel Knight om het kwaad te bestrijden en Shield Knight terug te vinden.
Presentatie
Het verhaal in Shovel Knight is erg simpel en is niets wat we niet eerder hebben gezien, maar het past goed bij de luchtige aard van de game. Het spel neemt zichzelf niet te serieus en heeft een leuke en speelse stijl. De ontwerpen van de vijanden en verschillende personages in het spel zijn zeer geslaagd en vaak ook creatief of zelfs grappig.
De korte interacties met de kleurrijke personages zorgen ervoor dat het simpele verhaal toch leuk uitgewerkt is, en de droomsequenties waarin je een vallende Shield Knight moet opvangen, geven de stille hoofdpersoon een menselijk element. De filosofie achter Shovel Knight is in alle aspecten van het spel terug te zien:
simpele ideeën die goed zijn uitgewerkt.
Dit geldt ook voor de grafische stijl en de muziek. Het spel heeft een 8-bit-stijl en lijkt daarmee op een NES-spel, maar is voorzien van een aantal moderne wijzigingen die op het eerste gezicht niet opvallen, maar er toch voor zorgen dat de game er in zijn geheel goed uitziet en goed klinkt anno 2014. Zo hebben de ontwikkelaars gebruik gemaakt van extra kleuren, grote sprites voor vijanden, gedetailleerde animaties, en achtergronden die uit verschillende lagen zijn opgebouwd.
Voor de muziek hebben de ontwikkelaars gebruik gemaakt van een speciale sound chip die ze toegang gaf tot meer geluidkanalen dan waar de ontwikkelaars in de jaren 80 toegang tot hadden. De soundtrack is zeer geslaagd. Zo zijn bijna alle soundtracks die je Shovel Knight zult tegenkomen erg goed en memorabel.
Gameplay
Ook de gameplay is simpel maar erg goed uitgewerkt. Shovel Knight is een 2D-platformer waarin de verschillende gameplay-elementen afkomstig zijn uit een aantal NES-klassiekers waar de game een eerbetoon aan is. Zo lijkt de world map op die uit Super Mario Bros. 3 en lijken de dorpjes die je bezoekt verdacht veel op die in Zelda II: the Adventure of Link. Vrijwel alle levels hebben een eigen thema en een baas die bij dat thema past, zoals in Mega Man. Daarnaast kan Shovel Knight zijn schep gebruiken als een soort pogostick, wat lijkt op hoe Scrooge McDuck zijn wandelstok gebruikte in de game Ducktales, en kan hij verschillende relieken kopen en gebruiken als extra wapens, zoals in Castlevania.
Naast relieken kan Shovel Knight ook health upgrades, magic upgrades (magic is voor het gebruik van relieken), nieuwe harnassen en upgrades voor zijn schep kopen. Het klinkt misschien alsof de gameplay van Shovel Knight niet erg origineel is, maar al deze elementen zorgen samen voor een erg leuke game.
Ook op het gebied van gameplay hebben de makers van Shovel Knight een paar aspecten gemoderniseerd. Zo heb je geen levens en begin je altijd weer bij de laatste checkpoint wanneer je verliest. Om ervoor te zorgen dat doodgaan niet betekenisloos is, hebben de makers een systeem bedacht dat lijkt op dat van Dark Souls. Als je doodgaat verlies je namelijk een hoeveelheid geld die eenmalig terug te vinden is op de plek waar je af bent gegaan. Ga je op weg naar je verloren geld opnieuw dood, dan ben je het voorgoed kwijt.
Dit systeem was een briljant idee, hoewel het tegen het einde van het spel wel zijn betekenis verliest omdat je dan waarschijnlijk al genoeg geld hebt om tote kopen wat je wilt.
Het checkpoint-systeem neemt een hoop van de frustratie weg die veel moderne gamers waarschijnlijk zouden ervaren bij het spelen van de klassiekers waarop Shovel Knight is gebaseerd. Toch is het spel zeker niet makkelijk te noemen.
De levels zitten slim in elkaar en bieden voldoende uitdaging. Ook de (vele) baasgevechten zijn soms best pittig. Het spel is misschien niet zo moeilijk als de oude klassiekers, maar wel moeilijker dan de gemiddelde moderne game. Voor de spelers die op zoek zijn naar een echte uitdaging is er ook nog een new game plus-modus. In deze modus brengen vijanden meer schade aan, zijn items die je leven herstellen vervangen door bommen, en zijn er minder checkpoints.
Replay-waarde
Het duurt ongeveer zes uur om Shovel Knight uit te spelen, maar daarna is er nog genoeg te doen. Je behoudt namelijk alles wat je verzameld hebt en kunt meteen verder met de new game plus-modus. Daarnaast kunnen fanatieke spelers proberen om alle 45 feats te behalen. Deze feats zijn vergelijkbaar met de achievements en trophies die we kennen van Xbox en Playstation.
Sommige van deze feats zijn ontzettend moeilijk om te halen en zullen zelfs de meest hardcore gamers tevreden stellen. Voor wie dat nog niet genoeg is heeft maker Yacht Club Games gratis DLC aangekondigd, die beschikbaar zal worden gesteld in de toekomst.
Wii U of 3DS?
Deze review is gebaseerd op de Wii U-versie van het spel, maar alles wat ik in deze review heb genoemd geldt ook voor de 3DS-versie. Er zijn echter ook verschillen tussen de twee versies, die ik kort zal benoemen.
Zo biedt de Wii U-versie off-tv play, de mogelijkheid om met verschillende controllers te spelen, en Miiverse-ondersteuning. Daarnaast kan de Gamepad dienen als een tweede scherm waarop je snel tussen relieken kan schakelen.
Op de 3DS heeft het onderste scherm dezelfde functie. Daarnaast biedt de 3DS-versie Play Coin-ondersteuning, de Streetpass Arena-modus en uiteraard 3D-weergave, wat er erg goed uit schijnt te zien (ik heb het zelf helaas niet gezien).
Conclusie
Shovel Knight is een zeer geslaagde game geworden. Het spel is niet alleen geslaagd als eerbetoon aan de klassiekers van de jaren tachtig, maar is ook op zichzelf een goede game. Het spel heeft een leuke stijl, strakke gameplay, uitdagende levels en baasgevechten, en een hoge replay-waarde. Ik wilde voor deze review graag minimaal een minpunt bedenken, maar dat lukte simpelweg niet. De game is dan misschien niet bijzonder vernieuwend of origineel, maar is wel precies wat het probeert te zijn. Fans van klassieke games zullen zich vast en zeker vermaken met dit spel, maar ook voor jongere gamers is Shovel Knight zeker het proberen waard.
+ Strakke gameplay
+ Geslaagde retro-stijl
+ Goede soundtrack
+ Hoge replay-waarde
+ Combinatie van oud en nieuw
Eindcijfer: 9,5
Als er alleen plus punten zijn waarom geven jullie dan geen 10?
Ik denk omdat een tien wordt gezien als perfect denk ik. Ik denk dat de schrijver van deze review dacht bijvoorbeeld de soundtrack is goed, maar kan beter. Dit betekent dus geen minpunt maar geen maximale score ofzo, maar ik zal het even vragen aan hem.
Ik heb de review geschreven. Wanneer moeten games een 10 krijgen? Dit is een eeuwige discussie. Sommigen zeggen dat games een 10 krijgen wanneer ze perfect zijn en geen 10 mogen krijgen wanneer ze niet perfect zijn.
Als een game niet perfect is maar mij compleet omver blaast door hoe leuk/origineel/verslavend etc. het is, dan zou het best kunnen dat ik vind dat het een 10 waard is. Puur omdat het dan zoveel meer doet dan andere games van zijn tijd. Een mooi voorbeeld is Bayonetta 2. Ik zou daar veel minpunten bij kunnen bedenken. Heb ik last van die minpunten? Nee! Omdat de game verder zo ontzettend leuk en spectaculair is. Wanneer een maker van een game de lat hoog legt, neemt deze ook het risico dat er meer fout zal gaan. Moeten ze daarop afgerekend worden?
Andersom kan een wit scherm met een zwarte stip perfect zijn omdat de maker precies dat wilde maken, maar is het dan een 10 waard?
Shovel Knight doet alles goed maar speelt alles veilig.