[REVIEW] Mario + Rabbids Kingdom Battle

BWAAAAAAH! 

Hoewel er al langer geruchten rond gingen werd afgelopen juni officieel de Mario en Rabbids crossover van Ubisoft aangekondigd. Persoonlijk was ik direct nogal sceptisch over deze game. Een Mario en Rabbids crossover? Hoe zou dat in hemelsnaam een goed spel kunnen zijn? Was Nintendo nou helemaal gek geworden? En wat doen al die wapens in een Mario-game?! Hoe meer informatie er echter werd vrijgegeven over de game, hoe meer ik warm liep voor het idee. Niet alleen omdat het op een leuk en uniek concept begon te lijken, maar ook omdat Ubisoft hun nieuwe titel absoluut verkocht tijdens het afgelopen E3. Serieus, kijk de Ubisoft presentatie er maar op terug. De passie die Yves Guillemot voor deze game en het Mario universum heeft spat van het scherm af. Het smolt mijn hart een beetje en het was reden genoeg om Mario + Rabbids een welgemeende – maar voorzichtige – kans te gunnen.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Mario + Rabbids Kingdom Battle is vreemd. Het is niet zozeer dat we deze strategische spelelementen nog nooit gezien hebben, maar Mario + Rabbids doet er andere dingen mee dan je gewend bent. De game is in zijn geheel dan ook moeilijk met een bestaand iets te vergelijken, waardoor het even kan duren voordat je doorhebt wat er nu precies van je verwacht wordt. Gelukkig snapt de game dat zelf ook, en deze bombardeert je dan ook al vanaf het begin met charme om dit punt te overbruggen. En geloof me, dit werkt.

Strategisch puzzelspel

Het verhaal in Mario + Rabbids: Kingdom Battle is vrij simpel. Het uitgangspunt is een soort van virtuele bril, die elke twee voorwerpen waar het naar kijkt kan samenvoegen tot iets nieuws. De Rabbids krijgen deze al vrij snel te pakken (iets met een tijd/dimensie reizende wasmachine) waarna het geheel in het Mario-universum beland. Hier blijkt dat één van de Rabbids per ongeluk is samengevoegd met de virtuele bril, en dat deze onophoudelijk voorwerpen aan het samenvoegen is. Het is aan Mario en crew, inclusief een aantal Rabbids die nu op de bekende Mario-personages lijken, om alles op te lossen. Gelukkig krijgen ze hierbij hulp van Beep-O, een robot met kunstmatige intelligentie die op zijn reis naar de Mushroom Kingdom levend is geworden. Hij voorziet de gehele ploeg van wapens en technieken waarmee je de vele samengevoegde Rabbids kunt verslaan.

In plaats van platformers of minigames heeft Mario + Rabbids :Kingdom Battle ervoor gekozen om er een soort strategisch puzzelspel van te maken. Gevechten worden uitgevochten op een afgesloten stuk grond, dat opgedeeld is in hokken. Door middel van deze hokken verplaats je jouw teamleden over het veld, waarbij je ook dekking zult moeten zoeken achter de vele blokken die er op het veld staan. Dekking is erg belangrijk, omdat praktisch iedereen in deze game een wapen heeft. Daardoor zul je constant rekening moeten houden met waar iedereen zich bevind. Kan die Rabbid mij zien? En kan hij mij ook raken, of sta ik veilig?

Tijdens gevechten heb je drie teamleden tot je beschikking, elk met hun eigen wapens, speciale acties, voordelen en nadelen. De gevechten zijn turn-based, maar dit is erg losjes aangepakt. Het blijft “eerst al jouw teamleden en daarna de vijanden” maar in welke volgorde jij je teamleden acties laat uitvoeren mag je zelf bepalen. Waar je in Fire Emblem-achtige games vaak vast zit aan bepaalde regels (eerst bewegen, dan aanvallen) mag je dit in Mario + Rabbids ook zelf bepalen. Je kunt zelfs tussendoor een ander teamlid selecteren. Eerst Peach verplaatsen om Mario meer beweegruimte te geven, dan met Luigi een vijand lokken die Peach daarna neerschiet? Het kan allemaal. Plaatsing van je teamleden is sowieso één van de belangrijkste spelelementen, waarbij goede keuzes essentieel zijn om afstand te winnen en schade toe te brengen. Naast gewoon lopen kun je namelijk ook je tegenstanders tackelen of op teamleden springen om meer afstand te kunnen afleggen. De levels waarin gevochten wordt, zijn groot, maar de toevoeging van deze elementen zorgt ervoor dat je vaak grote delen van het veld tegelijkertijd gebruikt. Maar pas op, want je tegenstanders doen dit natuurlijk ook. Een plek waar jij denkt veilig te staan, kan plotseling je ondergang worden als de Rabbids net iets verder springen dan verwacht.

Het is dan ook vooral het gebruik van het speelveld dat deze game zo uniek maakt. Gelukkig worden de spelelementen langzaam opgebouwd, vooral in het begin neemt het spel ruimschoots de tijd om je aan nieuwe mechanieken te introduceren. De eerste levels kunnen hierdoor wat simpel aanvoelen, maar dit verandert al snel. Tegen de tijd dat je de derde wereld bereikt, is de game veranderd in een volwaardige strategische puzzel, waar elke verkeerde keuze meteen wordt afgestraft. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de unieke eigenschappen van elk personage, de persoonlijke vaardigheden die je kunt upgraden en de speciale effecten die wapens kunnen hebben. Er zit een soort van simpele diepgang in, die absoluut niet onderschat moet worden!

Ik geef het toe: I <3 Rabbids

De game ziet er daarnaast uit om door een ringetje te halen. Mario-games hebben altijd al zeer kleurrijke omgevingen gehad en de wereld van de Rabbids is daarbij alleen maar een toevoeging. De chaos die ze brengen wordt gerepresenteerd door levensgrote POW-blokken, een Banzai Bill die vastzit in een enorme onderbroek en een bevroren woestijn met Egyptische Rabbids. Tussen gevechten door kun je daarnaast kleine scenes tegenkomen waarin de Rabbids de meest vreemde capriolen uithalen. Mijn favoriet is momenteel de twee Rabbids die proberen het record balkoppen te verbreken met 10.176.426. Ze zijn bij 7.

De muziek is daarnaast geschreven door niemand minder dan Grant Kirkhope – bekend van onder andere Banjo Kazooie -, die voor fantastische deuntjes zorgt die precies bij de atmosfeer passen. In plaats van achtergrondmuziek voegt het echt wat toe aan de game, en ook oude deuntjes worden hergebruikt op momenten dat dit gepast aanvoelt. Wat me echter nog het meest verbaasde was het verhaal dat Mario +Rabbids neerzet. Dat is namelijk goed geschreven en gewoon ontzettend grappig. Na al die jaren met ‘ongrappige’ sidekicks en mascottes was ik er helemaal klaar voor om tijdens deze review te gaan vertellen hoe vervelend en irritant de Rabbids wel niet waren. Maar dat zijn ze niet. Al hun acties, alle kleine visuele grapjes en alle geschreven tekst van de wapens, het klopt allemaal en liet me verschillende keren hardop lachen. De game zit daarnaast stampvol referenties en is zich best bewust van de dingen die het doet. Zo vind Beep.0 het wel heel verdacht dat Toad en Toadette elkaar steeds kwijtraken (bijna alsof dit als excuus wordt gebruikt voor begeleidingsmissies) en feliciteert het spel je ontzettend overdreven met de nieuwe vaardigheden die je krijgt. Nu kun je toch door naar dat volgende level, wat toevallig!

Niet alleen de woestijn bevriest

Helaas heeft Mario + Rabbids niet alleen maar goede punten. Een minpunt is de grafische kant. Mario + Rabbids Kingdom Battle is namelijk gemaakt door Ubisoft en tja, dat is te zien. Hoewel het er inderdaad uitziet om door een ringetje te halen, kan de Switch de grafische schoonheid die Ubisoft probeert neer te zetten niet altijd even goed aan. Dit valt het meest op tijdens de gevechten, waarbij het beeld nog wel eens gaat stotteren als je te snel tussen personages wisselt. De Switch loopt op sommige momenten zelfs vast, waarbij het beeld 2 à 3 seconden bevriest voordat deze verder gaat. Het vreemde hieraan is dat het niet per se gebeurd tijdens een grafisch intense scene met veel effecten, maar op willekeurige momenten. De game is gelukkig nog nooit compleet vastgelopen, maar mijn hart maakt toch elke keer een sprongetje als zoiets gebeurd. En niet alleen de gevechten lopen soms moeizaam, ook andere animaties lopen niet altijd even lekker. Verschillende keren kun je scenes zien waarbij de animatie van een model hapert of wordt afgebroken. Er is zelfs een segment in de game waar het staan op een bepaalde plaats er plots voor zorgt dat de wolken wel erg snel heen en weer bewegen. Nu verpesten deze grafische mankementen gelukkig niet het spel, maar het is niet netjes. Daarnaast wilt de besturing niet altijd even goed meewerken. Vermoedelijk komt dat door de problemen van de Joy-Con zelf, maar het blijft vervelend als Beep-O op het laatste moment nog ergens anders gaat staan als jij een teamlid selecteert. Je mag een beweegactie namelijk doen wanneer je wilt, je mag hem alleen niet overdoen. Misschien is het persoonlijk, maar het is duidelijk te zien dat de “Nintendo polish” hier niet aanwezig is. En dat is jammer.

Conclusie:

Al met al is Mario+ Rabbids Kingdom Battle een fantastische strategische turn-based game geworden, met een focus op gameplay elementen je die niet vaak tegenkomt. De combinatie van Mario en de Rabbids werkt daarnaast meer dan prima, waarbij zowel de Mario crew als de Rabbids meer persoonlijkheid krijgen dan dat ik persoonlijk van ze gewend ben. Het zal voor sceptici misschien even duren voordat de game je heeft overtuigd van zijn charme, maar als het dat eenmaal doet, ben je verkocht. De gevechten zijn leuk en uitdagend, en zelfs de kleine puzzels tussendoor om meer wapens, 3D-modellen en andere extra voorwerpen vrij te spelen zijn goed uitgewerkt. Het enige minpunt dat ik kan ontdekken zijn de grafische mankementen die de game en kleine, maar merkbare slordigheid meegeven. Het is simpelweg niet netjes. Als je dat echter laat voor wat het is, heb je een fantastische game in handen met voldoende content om je een behoorlijke tijd bezig te houden.

+ Gameplay is leuk en uitdagend, focust zich op omgeving en plaatsing, wat verfrissend aanvoelt
+ Voldoende te doen, naast de normale gevechten een hoop extra uitdagingen en verzamelobjecten
+ Kleurrijke, interessante en grappige omgevingen
+ De game zit barstensvol humor
+ De muziek is geweldig

– Grafische mankementen zorgen ervoor dat de game er te vaak slordig uitziet
– Besturing voelt niet altijd even soepel aan

Cijfer: 8.9