[REVIEW] The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D

“You met with a terrible fate, haven’t you…”

Ik waarschuw je alvast. Er is een masker gestolen, een masker dat de gehele wereld Termina naar de verdoemenis kan helpen. En jij, Link, moet dit Masker zo snel mogelijk vinden. Wat zeg ik, binnen drie dagen! De tijd tikt, die vergaat. Terwijl een maan met de dag dichterbij komt om alles te verpletten… En mocht je het niet merken, je bent in een Deku Scrub veranderd… Krijg je het al benauwd?

Maskers

In Majora’s Mask 3D zul je niet heel het spel spelen als de Young Link die we kennen van Ocarina of Time. Al snel kom je namelijk in aanraking met Skull Kid, en niet lang daarna wordt je een Deku Scrub. Met de Song of Healing verander je na een tijdje terug in Young Link, en houd je er een Deku Masker aan over. De start van een avontuur waarin je diverse maskers kunt verzamelen, ieder met hun eigen krachten en werkingen.

De Maskers in Majora’s Mask 3D zijn een interessant gegeven, waarbij je veel mogelijkheden krijgt toegereikt. In deze game ligt dan ook minder de focus op het gebruiken van items, maar eerder op het gebruik van maskers. Zo kun je een Goron rondrollen en als een Zora door de grote oceaan zwemmen. Maar je hebt ook een masker die als een bom werkt, of waarmee je sneller kan rennen.

Maar uiteindelijk heb je natuurlijk ook nog Majora’s Mask zelf, het masker dat al het onheil in Termina zal veroorzaken als je deze niet binnen 3 dagen stopt.

 Sfeer

Wat eigenlijk het meest typerende aan Majora’s Mask 3D is, is de sfeer die deze game met zich meebrengt. Deze is toch wel anders dan de reguliere The Legend of Zelda-titels. Duisterder. Iedereen die het origineel heeft gespeeld zal het direct kunnen benoemen. De maan komt met met een angstaanjagende grijns steeds dichter naar je toe, terwijl het soms lijkt alsof zijn ogen je overal blijven volgen.  Een piano die in een cutscene van de Happy Mask Man opeens uit het niets verschijnt, het is allemaal erg duister.  In veel opzichten heeft deze game dan ook de sfeer behouden die de N64-versie had.

De graphics

Toch is dit een remake, en dan verwachten we niet dat we precies hetzelfde krijgen als toen in 2000. Dus zullen we dan eens kijken naar de verbeteringen?

Wanneer het spel voor het eerst wordt opgestart, wordt het al direct duidelijk dat dit écht een geremasterde versie is van het origineel. Alles ziet er grafisch precies hetzelfde uit als Ocarina of Time 3D, waardoor het spel ook op dit vlak vertrouwd aanvoelt. In die zin voelt alles vertrouwd voor hen die Ocarina of Time 3D hebben gespeeld, maar anderzijds ook weer vernieuwend voor de mensen die het oorspronkelijke spel hebben gespeeld.

Geen luie remake

Nintendo heeft ook de tijd genomen om enkele spelelementen te verbeteren. Zo is de Song of Double Time zodanig aangepast dat je nu de tijd makkelijker in gewenste mate vooruit kan zetten. Dit is erg handig voor de vele evenementen die Majora’s Mask 3D kent. Zo zijn er veel time based events, die op deze manier veel toegankelijker worden. Daarnaast komt het spel met een aangepaste variant van het Bomber Notebook. Dit is een boekje waarin je nu gemakkelijk kan bijhouden welke side quests je ondertussen hebt voltooid.

Daarnaast heeft het spel ook geleerd uit de pluspunten van Ocarina of Time 3D. Zo heeft dit spel ook een hintsysteem. Dit hintsysteem kan je gebruiken, maar dit is natuurlijk niet verplicht. De keuze is aan de speler zelf.

Open velden zoals Termina Field voelen soms nog wat leger, maar als je bijvoorbeeld Clock Work Town bekijkt, zie je dat er veel oog is voor detail. Muren hangen vol met posters, het stadje lijkt levendig. Ook als je verder kijkt, zijn er een heleboel easter eggs verstopt in het spel, die interessant zijn om te spotten. Het voelt zeker niet als een luie remake.

Save Points

Dat het geen luie remake is, wordt ook duidelijk doordat de makers de tijd hebben genomen om op aardig wat plekken save points neer te zetten. Een handheld-spel speel je meestal voor de wat kortere speelsessies, en het is dan ook een goede keuze dat de mogelijkheid om je spel op te slaan wat toegankelijker is gemaakt dan de Nintendo 64-versie. Daarentegen is het systeem nog niet geheel geoptimaliseerd. Het fijnste zou altijd zijn geweest als er een systeem was bedacht dat je het had kunnen saven vanuit het menu, om het spel vervolgens vanaf dat opslagpunt te kunnen spelen, de volgende keer dat je het spel start. Dit natuurlijk zonder dat je het kan misbruiken als je erachter komt dat de maan straks gaat crashen. Een Quick Save-systeem via het menu was hier een mogelijkheid geweest.

Kort spel met weinig Dungeons

Wel is er net als in het origineel een groot verschil met Ocarina of Time (3D).  Dit spel kent relatief gezien weinig dungeons. Maar 4 om precies te zijn. In die zin lijkt het dan ook dat je vrij snel door het spel heen bent. Iedereen die alleen geïnteresseerd is in de reguliere gameplay is dan ook vrij snel uitgespeeld met dit spel. Als je echter graag naast de verhaallijn een heleboel sidequests uitvoert, dan kun je nog veel halen uit Majora’s Mask 3D. Zo zijn er nog veel Time Based Events om mee te maken,  die je nog kunt ontdekken.

Conclusie

Dus? Is de maan op deze game gestort? Heeft deze game een ongelukkig lot gezien? Of is alles goedgekomen? Naar mijns inziens is Majora’s Mask 3D één van de beste The Legend of Zelda-titels en heeft Nintendo een goede zet gedaan om deze game te remaken. De game is toegankelijker geworden en zeker geen luie remake. Het spel voelt enigszins korter dan een ander The Legend of Zelda-titel, toch levert het verder geen kwaliteit in.

+ Veel Maskers met krachten
+ Duistere sfeer
+ Verbeterde graphics
+ Interessante nieuwe easter eggs
+ Toegankelijker dan de N64-versie
+ Het spel in een handheld-variant met save-points
– Het tijdsysteem kan een beetje frustrerend zijn
– Save-systeem is nog niet geheel geoptimaliseerd voor een handheld

Cijfer: 9,0