[Preview] Pokémon Scarlet & Violet – Veel kleine verbeteringen

Vorige week waren wij uitgenodigd door Nintendo en The Pokémon Company International om op het kantoor van Pokémon de aankomende Pokémon-spellen te spelen. Tijdens de ruim een uur durende sessie konden wij alvast een gedeelte van Paldea verkennen. Dit was wel een developer build dus er kunnen nog kleine veranderingen komen. Daarnaast waren voor ons alle functies van Koraidon al vrijgespeeld. In deze Scarlet & Violet preview vind je bovendien onderaan nog wat gloednieuwe gameplay.

Een fijne diverse open wereld

Paldea is de eerste echte open wereld in Pokémon. Met Sword & Shield werd een eerste stap gezet, met Legends Arceus werd het verder doorgetrokken en nu is het dan eindelijk zo ver. Je kunt dankzij de legendarische Pokémon Koraidon en Miraidon echt overal heen waar je wilt. Bergen beklimmen, varen, of zweven. Hoewel je dus normaal geleidelijk deze functies vrijspeelt, kon ik alvast alles proberen.

Waar de Wild Area faalde heeft deze generatie geleerd. De hele wereld zit vol met diverse Pokémon, het rondreizen gaat soepel en het voelt als één geheel. Of je nu in een grasveld loopt, aan de kust of in een gebergte. Je vindt de Pokémon meer waar ze horen en ze zich thuis zullen voelen. Ook zijn de Pokémon wat natuurlijker, zo kun je bijvoorbeeld een aantal Starly bij een Staravia in de buurt vinden. Dit geeft meer het gevoel dat de wereld een werkende natuur heeft in plaats van dat Pokémon willekeurig in het gebied gezet lijken te zijn.

Het wisselen van type vervoer als je op (in mijn geval) Koraidon zit is bovendien ook erg soepel, je hoeft namelijk geen knoppen hiervoor te gebruiken, maar de wisseling gaat automatisch. Spring je een berg op? Dan gaat die klimmen, houdt je de springknop ingedrukt, ga je zweven et cetera. Doordat je al snel toegang hebt tot de legendarische Pokémon gaat het verplaatsen door de wereld erg snel en hoef je geen uren te doen over het verkennen. Probeer trouwens zeker eens van een klif te springen zonder dat je op de legendarische Pokémon zit, wat er dan gebeurd is zeker leuk om eens te zien.

Geen irritante uitroeptekens meer

Wat misschien wel één van de fijnste verbeteringen is, is hoe trainers in deze wereld reageren. Er zit namelijk geen “eyes met”-feature meer in het spel. Als je voorbij trainers loopt, zal er geen trainer je forceren om te gaan vechten. Nee je zult zelf de trainers moeten aanspreken waardoor je niet alleen het spel lastiger voor jezelf kunt maken omdat je minder snel experience krijgt, maar ook een veel fijnere flow kan krijgen als je op jacht bent naar Pokémon.

Grafisch nog niet helemaal wat je zou hopen

Game Freak is de afgelopen jaren flink onder vuur komen te liggen vanwege de graphics in Pokémon-spellen. Met games als Xenoblade Chronicles verwachten gamers toch wat meer dan wat te zien was in Sword & Shield. Inmiddels hebben ze sinds de release van de vorige generatie zeker goede verbeteringen doorgebracht en ziet het basisspel er nu al wat beter uit (nogmaals het was niet de uiteindelijke release die ik heb kunnen proberen).

Toch ben ik voor sommige dingen nog redelijk huiverig. Soms had ik toch wat framerate haperingen. Over het algemeen niet zo erg als wanneer je online in de Wild Area speelde, maar bijvoorbeeld met een missie waar ik Sunflora moest zoeken kreeg die wat moeite met de frames van de Sunflora die achter je aan gingen lopen. Hopelijk is dit een stukje optimalisatie die op het einde plaatsvindt.

Gevechten zijn vloeiender

In Scarlet en Violet lopen de Pokémon weer vrij rond en kun je op ieder moment een Pokéball tegen een wilde Pokémon aangooien om een gevecht te beginnen (of er tegenaan lopen). Net als in Legends Arceus zorgt het gooien tegen de rug van een wilde Pokémon voor een klein voordeel in het gevecht. Wanneer een gevecht begint zul je zonder een laadscherm beginnen met het gevecht. Door middel van een wissel van camerahoek begin je eigenlijk direct al. Dit zorgt er dus ook voor dat shiny Pokémon in het wild al te zien zijn. Er is geen moment namelijk om dit aan te passen zoals in Sword & Shield het geval was.

Verder zijn de Pokémon gevechten erg gelijk met vorige delen, enige verschil is dus dat je de nieuwe mechanic (Terastal) weer in elk gevecht kan gebruiken. Iets wat met de vorige (Dynamax) niet mogelijk was.

Deze mechanic is dan ook meteen erg bijzonder in het spel. Zo kun je in het wild Pokémon tegenkomen die aan het begin van een gevecht al meteen Terastalizen. Deze Pokémon zijn niet alleen sterker door de mechanic, maar hebben ook een hoger level waardoor je zult moeten oppassen. Daarnaast kunnen ze ook een ander type krijgen natuurlijk. Zo kwam ik een Flareon tegen die mijn water-strategie al meteen verpestte.

Laat je Pokémon zelf wat doen

Een leuke toevoeging is ook dat je je partner Pokémon los kan laten lopen en kan aansturen om zelf items in de buurt te verzamelen of Pokémon aan te vallen. Hierdoor zal die wilde Pokémon uit zichzelf aanvallen waarvoor je dan als je wint ook experience points krijgt. Hierdoor kun je ook weer met minder moeite trainen wat zorgt voor een minder vervelende grind.

Raidbattles zijn veel gebruiksvriendelijker

Raidbattles waren nieuw in Sword & Shield, maar de eerste versie maakte je afhankelijk van de snelheid van je groepsgenoten. Zo werd alles in rondes gespeeld. Nu echter is er een tijdslimiet en kun je zelf zo snel mogelijk je acties uitvoeren. Hierdoor wordt je minder afhankelijk, maar kun je nog steeds gebruik maken van de hulp van andere spelers. Dit maakt het stukken gebruiksvriendelijker. Dat geldt ook voor het feit dat je niet hoeft te vechten voor wie gaat Dynamaxen, iedere speler mag namelijk in het gevecht gebruik maken van Terastalize. Hierdoor is het voor iedereen net zo leuk om te spelen.

Drie paden, één spel

Doordat mijn tijd met het spel maar beperkt was heb ik maar voor twee van de drie verhalen wat kunnen ervaren. Doordat de Path of Legends veel met cutscenes werkt, heb ik mij gefocust op Starfall Street en de Victory Road.

Victory Road is de standaard route van het bevechten van gyms. Hiervoor heb ik kennis gemaakt met de grass-type gym die geleid wordt door Brassius. Net als in de vorige twee generaties hoef je bij gyms niet meer een lading trainers te verslaan als standaard uitdaging, maar zullen er uitdagingen gegeven worden. De uitdaging die ik nu moest doen was het zoeken van tien Sunflora’s die verstopt zaten in een stadje. Dit was een redelijk simpele opdracht en eerlijk gezegd mis ik de gyms die wat meer een puzzels bieden voor je bij de leader komt. De leaders voelen door de Terastalize wel net wat frisser aan. Je moet namelijk rekening houden met een Pokémon die kan Terastalizen en dus ook een opeens een ander type kan krijgen. Het is dus iets minder recht door zee wat je als strategie moet hebben.

In Starfall Street volg je het team van Paldea, Team Star dus. Dit team bestaat ook uit studenten van dezelfde school als waar jij op zit en zitten in verschillende kampen over de wereld verspreid. Elke basis laat je voor je tegen de baas vecht, een challenge halen. In het geval van wat ik speelde, moest je een dertig Pokémon binnen een bepaalde tijd verslaan. En hier komt één van de functies van je partner Pokémon goed naar voren. Je kunt namelijk op dit soort momenten drie van je Pokémon vrij laten vechten tegen de Pokémon van Team Star. Als trainer hoef je dus zelf geen aanvallen aan te sturen. Je hoeft alleen je Pokémon los te laten.

Niet heel uniek, maar wel een andere ervaring

De routes doen niet echt iets anders dan vorige generaties, maar het fijne nu is vooral dat je zelf kunt bepalen in welke volgorde je iets doet en waar je heen gaat. En wie weet wil je wel helemaal niet helpen met het stoppen van Team Star of de champion worden. Deze vrijheid is tot nu toe ongekend in Pokémon en geeft je eigenlijk echt voor het eerst het idee dat het jouw avontuur is als Pokémon-trainer.

Multiplayer geeft chaotisch plezier

Naast gewoon alleen spelen heeft Scarlet & Violet iets nieuws, dat is de volledige multiplayer. Je kunt samen met drie vrienden samen het spel spelen en Paldea verkennen. Door een Union Circle te gebruiken kun je een room joinen of maken. Nadat je samen in een spel zit kun je van alles doen. Van selfies maken met de groep tot picknicken of de wereld verkennen. Het is voor het eerst dat zoiets in een Pokémon-spel zit en hoewel ik het niet heel lang heb kunnen testen was het zeker een leuke toevoeging.

Zeker het samen maken van een sandwich met een picknick zorgde voor wat gezellige chaos. Het is daarvoor wel belangrijk denk ik dat je in elk geval contact hebt met elkaar online via iets als Discord om contact te houden. Door de grote vrijheid die je hebt raak je anders snel elkaar kwijt en zie je elkaar alsnog niet.

Tijdens de multiplayer kun je ook gewoon doorgaan met Pokémon vangen en bevechten dus geen zorgen. Als je een shiny tegenkomt, kun je die gewoon vangen.

Lijkt dus een geweldige generatie te worden

Scarlet & Violet hebben misschien (in elk geval op dit moment) wat problemen met pop-in en af en toe wat framerate drops, maar totaal gezien heb ik enorm genoten van tijd in Paldea. De wereld voelt levendig aan. De Pokémon die vrij rondlopen gedragen zich wat natuurlijker en de wisseling naar een gevecht is erg soepel. Bovendien zijn de Terastal Pokémon een verrassende toevoeging die zeker een interessante toevoeging aan de competitieve games gaat worden.

In onderstaande video komt praktisch alles aan bod wat ik hier boven heb beschreven. Van het rondlopen, tot het samen spelen en het vechten.

Meer weten over de games? Lees dan onze nieuwsartikelen of kijk op de officiële site.