Alle gamers kennen het wel; Retro-Games. Voor velen pure nostalgie en voor anderen gewoon rijp voor de kliko. Maar wat is nu eigenlijk de waarde van het spelen van deze oude games? Het is welbekend dat het in grafisch opzicht compleet uit de tijd is. Maar over de herspeelwaarde bestaan vele discussies, om maar niet te spreken over de moeilijkheidsgraad. Neem bijvoorbeeld Megaman voor de NES. Een pittig spel met vele uitdagingen.
In de aanloop naar de Retro week die Daily Nintendo in april houdt is het interessant om te bekijken of al die oude spellen een toekomst hebben. Want heeft de huidige generatie gamers dit wel nodig en is de funfactor genoeg om de games nog uit te brengen? Het antwoord zal voor iedereen anders liggen, maar door de lancering van Virtual Console voor de Wii (U) en 3DS zijn ook de gamers van nu geïnteresseerd geraakt in het spelen van deze games.
Ik ben van mening dat het een goede zaak is dat dat ook de jongere generatie kennis kan maken met de spellen waar Nintendo groot mee is geworden. Op deze manier zien ze het verschil tussen al het tegenwoordige grafische geweld en de wereld van multi-playing. Voor oudere gamers is het vaak pure nostalgie. Games van vroeger zijn in hun ogen veel beter dan nu, en dan hebben zij het er vaak over dat het uitdagender was. Ook beweren zij dat je vroeger veel meer plezier kon beleven aan gamen. Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat zij alles door een grote roze bril bekijken, want niet alle spellen waren zo geweldig.
Voorheen was er geen internet voor hints en walktroughs, toen moest je iemand bellen als je geluk had dat iemand toevallig dezelfde game speelde. Ook ondergetekende is daarmee bekend. Als je volledig de weg kwijt was duurde het langer tot je weer verder kon spelen en de frustaties om de moeilijkheidsgraad waren niet van de lucht.Tegenwoordig wordt de weg bijna voor je geplaveid en heb je de oplossing met één klik bij de hand. Wat mij betreft is het speelplezier daarmee grotendeels verdwenen, maar anderen zouden het niet anders meer willen.
Met de komst van Virtual Console worden en zijn al vele pareltjes opnieuw uitgebracht. Maar wat vinden jullie er van? Wie neemt de moeite om deze oude spellen te (her)ondekken? Ben jij een gamer die alleen maar het nieuwste van het nieuwste wilt spelen of lijkt jou de oude games ook de moeite waard? Ik ben benieuwd hoe groot de belangstelling voor de ouwetjes is. Laat je mening horen in de comments hieronder.
