[Review] Inescapable: No Rules, No Rescue – Wachten op een update

De afgelopen jaren zijn Switch-bezitters verwend met vele goede visual novels. Het is dan ook jammer dat het genre nog niet zo enorm geliefd is bij mensen in het Westen. Inescapable: No Rules, No Rescue is een gloednieuwe sociale thriller in de vorm van een visual novel. Het draait om elf personen die worden ontvoerd en terechtkomen op een eiland met een prachtig resort. Al snel ontdekken ze dat het geen vakantiereisje is. Ze zijn in een soort tv-show beland en moeten nu voor zes maanden het publiek gaan vermaken. Regels zijn er niet, alles is geoorloofd. Daarnaast krijg eenieder die na zes maanden nog in leven is een half miljoen ter compensatie. Al met al een idyllische setting met een gruwelijke show.

Gezien de setting zou dit zeker mensen in het Westen kunnen aanspreken. Afhankelijk van de keuzes die je maakt, zou het spel zich kunnen ontwikkelen tot de Hunger Games of Love Island. Het is in elk geval een moderne kijk op hoe elf mensen met elkaar omgaan in een benarde situatie. Of de game en het concept weten te overtuigen? Dat lees je natuurlijk in onze review.

Wat is jouw verhaal?

Inescapable heeft geen standaardverhaal. Ieder die het speelt zal het anders ervaren. Dat komt doordat er zo enorm veel keuzes zijn die allemaal gevolgen kunnen hebben. Het kan daardoor zelfs zijn dat de een een zoetsappig verhaal krijgt en de ander een strijd op leven en dood. Dat maakt het best lastig om deze game in een bepaald hokje te duwen, maar dat moet je eigenlijk ook niet willen. Deze game moet je zien als een sociaal experiment. In het echt zou het nooit goedgekeurd worden, mag ik tenminste hopen, maar in de game kan je je dus van je slechtste kant laten zien. Het zet je wel aan het denken hoe op het oog onbelangrijke keuzes grote gevolgen kunnen hebben. Ik heb tijdens het spelen meerdere keren gehad dat een keuze die ik eerder had gemaakt een niet zo leuk gevolg kreeg.

Daarnaast zorgt deze opzet ervoor dat het zinvol is om de game vaker te spelen. Dan kan je bijvoorbeeld in een compleet andere rol kruipen en kijken hoe het verhaal zich ontwikkelt. Alhoewel de eerste playthrough toch het meest speciaal is, omdat je dan de keuze voor het eerst tegenkomt en je eigen hart volgt daarin. Je weet de eerste keer nog niet wat de gevolgen kunnen zijn en dat maakt het dan zo bijzonder. Een tweede playthrough staat zeker in de toekomst op de planning voor mij. Echter zal dat wel pas na een grote update zijn.

Steeds de verkeerde scène

Op het moment van schrijven is versie 1.0.1 onspeelbaar na in-game dag 25. De game beslaat zes maanden en dus zo’n 180 dagen. Bij dag 25 arriveer je na ongeveer 5 uur spelen. Op dat moment kom je een hele irritante bug tegen. Telkens als er een activiteit hoort te zijn, krijg je dezelfde oude scène over het fictieve ‘Wie is de moordenaar?’-spel. Ik kreeg nooit de activiteit die er zou moeten zijn, waardoor ik cruciale informatie miste. Ik ben nog tot dag 60 doorgegaan met spelen, maar toen ben ik gestopt. Het was zonde om nog door te spelen, omdat je veel te veel van het verhaal mist en het daardoor niet meer kon volgen. In de dagen tussen dag 25 en dag 60 heb ik wel tien keer diezelfde verkeerde scène gezien.

De ontwikkelaars hebben al laten weten dat ze ervan op de hoogte zijn en er onderzoek naar doen. Ik neem dus aan dat er binnenkort een update zal verschijnen. Was deze bug er niet, dan was de game waarschijnlijk een stuk beter. Van de dingen die wel werkten in de game heb ik namelijk genoten. De game speelt lekker weg en ik had echt het gevoel alsof ik op het eiland zat. Daarom baalde ik ook zo toen deze irritante bug optrad.

Het eilandleven

In de game speel je als Harrison. Hij is een van de elf personen die zijn ontvoerd naar het eiland. Door zijn ogen leer je de andere personages kennen en verken je het eiland. Bijna elke dag kan je voor morning, afternoon en evening kiezen waar je heen gaat en met wie je praat. Zo leer je de personages beter kennen en ontdek je soms wat geheimen. Ik merkte al snel dat het best lastig is in het begin om te kiezen met wie je een dagdeel wil doorbrengen. Je kent ze allemaal niet en weet totaal niet met wie je beter snel een band kan opbouwen. Al snel merk je dat iedereen wel een compleet andere persoonlijkheid heeft, en dat botst natuurlijk. Eva vond ik bloedirritant vanwege haar constante hunkering naar aandacht en sociale media. Echter draaide ik later wat bij, toen ik meer tijd met haar had doorgebracht.

Elk personage heeft de beschikking over een telefoon met daarop een aantal apps. Harrison krijgt bijvoorbeeld in het begin een app die vergelijkbaar is met Wordle. Elke in-game dag ging ik dus de dagelijkse Wordle oplossen. Daarnaast vind je informatie over je medespelers en zelfs een vissenencyclopedie. In de game kan je namelijk er ook voor kiezen om een dagdeel te besteden aan vissen of het spelen op een arcadekast.

Prachtige art

Persoonlijk was ik gelijk verliefd op de art van de game. Het sprak me enorm aan door de realistische toon en alle felle kleuren. Daarbij zijn de personages vrij vooruitstrevend. Zo willen ze niet in een hokje geduwd worden en zijn transgender en gender onderwerpen die aan bod komen. Ik zou deze game niet aan een wat jonger persoon geven. Vrij vroeg in de game kwam ik al een plaat tegen met twee naakte vrouwen in een sauna met slechts wat stoom voor de borsten. Andere voorbeelden zijn het roken wat duidelijk in beeld gebracht wordt en de seksueel getinte gesprekken.

Tijdens de belangrijke scènes zijn de personages ingesproken. Ik vond niet iedereen even prettig klinken. Eentje klonk zelfs alsof er een enorme spraakvervormer was gebruikt. De teksten lazen goed weg. Alhoewel ik af en toe wat gekke tikfouten ben tegengekomen. Zoals een verkeerd woordje of een woordje dubbel.

Conclusie

Inescapable: No Rules, No Rescue had zo veel meer kunnen zijn als die bug er niet in zat. Die bug maakt de game op versie 1.0.1 niet leuk om te spelen, omdat je hele stukken van het verhaal mist. Het cijfer zou zonder die bug zeker een goede voldoende zijn, maar in deze staat is de game dat niet waard. Op de rest van de game is weinig aan te merken. Voor nu zou ik de game afraden tot er een update uitkomt waar dit probleem wordt oplost. Helaas voor dit veelbelovende spel.

DN-score: 4,5