Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning is een remake van Kingdoms of Amalur: Reckoning. Deze fantasy-RPG kwam in 2012 uit voor de Xbox 360 en Playstation 3. In de nasleep van het succes van Elder Scrolls IV: Oblivion werd destijds een team van succesvolle fantasy- en gameontwerpers gevormd om een nieuwe fantasy franchise te ontwikkelen. Onder anderen Ken Rolston (hoofdontwerper van Oblivion) en Todd McFarlane (tekenaar van stripheld Spawn) maakten onderdeel uit van dit team. De bedoeling was dat de eerste game, Reckoning, het begin zou zijn van deze grootse serie. Er was al een vervolg gepland en er waren zelfs plannen voor een heuse online RPG, Project Copernicus genaamd, wat zich zou afspelen in het KoA universum. Helaas kwam de ontwikkelaar 38 Studios in de financiële problemen, waardoor er niks van deze plannen terecht kwam. Amalur leek in de vergetelheid verdwenen. Totdat uitgeverij THQ Nordic in 2018 de rechten voor deze reeks kocht. Met Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning blazen ze nieuw leven in de game. Kan een spel van bijna 10 jaar geleden ons nog doen verwonderen? Je leest in het onze review.
The Fateless One
KoA speelt zich af in een gebied genaamd the Faelands. Al eeuwenlang wonen hier ontsterfelijke Fae van het zomer- en winterrijk. Momenteel heerst er een bloedige oorlog tussen de sterfelijke rassen (mensen, elfen) en een deel van de onsterfelijke Fae van het winterrijk, genaamd de Thuata. Deze kwaadaardige Thuata wil de bevolking tot slaaf maken. Je kruipt in de huid van het hoofdpersonage die niet lang geleden is gestorven op het slagveld. De gnoom Fomorous Hugues heeft je echter tot leven weten te brengen met behulp van de Well of Souls (Bron der Zielen). Dit blijkt een wonder te zijn aangezien dit nog niet eerder was gelukt. Je karakter staat al gauw bekend als the Fateless One, maar heeft verder geen herinneringen over zijn of haar verleden. Doel van het spel is daarom ook om het verleden te ontrafelen en een eind te maken aan de heersende oorlog.
Creëer je karakter
Zoals in de meeste RPG’s mag je in het begin van het spel je karakter vormgeven. Je hebt de keuze tussen 4 van de sterfelijke rassen. Almain en Varani zijn mensen en Dokkalfar en Ljosalfar zijn elfenrassen. Heb je een ras gekozen, dan kan je deze nog behoorlijk uitgebreid finetunen middels haarkleur, tattoo’s, gezichtsvorm enz. Daarnaast zijn er drie traditionele klassen waar uit te kiezen valt. Met de finesse-klasse doe je een beroep op je sluip-vaardigheden, waarbij je de vijand middels verrassingsaanvallen klein krijgt. De might-klasse staat gelijk aan de traditionele warrior-klasse, waarbij je veel fysieke kracht zult gebruiken. De sorcery-klasse maakt voornamelijk gebruik van magische spreuken om vijanden te overrompelen. Het is wel mogelijk om bijvoorbeeld als might-klasse spreuken te gebruiken of te sluipen.
Dynamisch gevechtssysteem
Tijdens de lange intro leer je gaandeweg hoe je je wapens gebruikt. Je kunt twee wapens tegelijkertijd bij je dragen, die elk met een andere knop kan worden gebruikt. Er is een ruime keuze tussen zwaarden, hamers, bogen, magische staffen etc. Het vechten zelf voelt aan alsof je een hack ‘n‘ slash-spel speelt. Het is een heel dynamisch gevechtssysteem waarbij je zelf ook zal moeten wegrollen om de aanvallen van je vijanden te ontwijken. Een nadeel van het gevechtssysteem is dat je het beeld niet kan vastzetten op de vijand. Daardoor kan je de vijand soms uit het oog verliezen en worstel je met de camera om deze in beeld te krijgen. In deze tijd kan de vijand al naar je toe gerend zijn om je een klap te verkopen. Dit kan frustrerend zijn en is naar mijn mening een gemiste kans voor deze remake.
Karakterontwikkeling
Net als meer RPG’s uit die tijd is er in het spel veel ruimte voor karakterontwikkeling. Door vijanden te verslaan zal je een hoger level bereiken en kan je verschillende vaardigheden vrijspelen. Deze zijn onderverdeeld in de drie takken van finesse, might en sorcery. Het is mogelijk om van verschillende takken vaardigheden vrij te spelen, wat zorgt voor een eigen unieke speelstijl. Zo zullen sommige vaardigheden je meer behendig maken met verschillende wapens, waar andere vaardigheden je aanval of verdediging verhogen. Ook zijn er op deze manier meerdere spreuken vrij te spelen die je naast je wapen kunt gebruiken of welke zo sterk zijn dat je geen wapens meer nodig zal hebben. Het verder ontwikkelen van je karakter zorgt voor een meeslepende spelervaring, waarin je steeds een stukje verder wilt spelen.
Groots decor
Een groots avontuur als KoA heeft ook een groot decor nodig. Het spel kent lange laadtijden om deze wereld tot stand te laten komen. Ook tussen bepaalde gebieden, huizen of kerkers zal een laadscherm verschijnen, wat ervoor kan zorgen dat de wereld niet zo open aanvoelt. Als het laden echter voorbij is kan de wereld van Amalur adembenemend mooi zijn. Van dichtbegroeide bosgebieden tot dorre woestenij. Een wereld die ademt met overal karakters waar je kennis mee kan maken. Het spel kent talloze sidequests die niet belangrijk zijn voor het hoofdverhaal, maar wel helpen om de wereld van Amalur meer diepgang te geven. Toen de plannen er nog waren om een hele franchise te creëren rond KoA, schreef de beroemde fantasyschrijver R.A. Salvatore de uitgebreide geschiedenis van het KoA-universum. Dat heeft tot gevolg dat je tijdens het spelen vaak namen of termen naar je hoofd krijgt waar je geen weet van hebt. Dit kan voor verwarring zorgen, maar het gaf mij juist het idee dat ik te maken had met een levende wereld vol historie.
Opgepoetste graphics
De graphics van deze remaster zijn opgepoetst. Er is aandacht geschonken aan extra details in de omgeving. Ook de resolutie en de belichting zijn verbeterd ten opzichte van het origineel. Ondanks deze veranderingen kan het spel soms gedateerd ogen. Dit is vooral zichtbaar in de cutscènes en tijdens de gesprekken die je voert. De stijl van de game doet soms denken aan Blizzard’s Warcraft-serie of DOTA. Met felle kleuren die de wereld doen oplichten. Het is een stijl die tien jaar geleden ontzettend populair was, maar die je tegenwoordig niet meer vaak ziet. Als er veel in de omgeving gebeurt, of je gebruikt bijvoorbeeld veel spreuken, kan de framerate naar beneden gaan, wat resulteert in enkele haperingen. Het is jammer dat het spel geen optie kent om de grafische pracht iets af te schalen, om zo een soepele spelervaring te krijgen. Dat gezegd hebbende ziet het spel er verder goed uit en is het zeker altijd speelbaar.
Aan de kwaliteit van het geluid en de muziek is te horen dat de geluidsbestanden voor deze versie sterk gecomprimeerd zijn. Dit is iets wat mij opviel tijdens het spelen op de Switch Lite, en ik kan me alleen maar voorstellen dat dit nog meer hoorbaar zal zijn als je het spel in docked modus speelt, met betere speakers. Dit is wel jammer, want de soundtrack zelf is prachtig gecomponeerd en doet je verlangen naar het grootse avontuur van het spel.
Conclusie
Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning is niet de meest moderne RPG. Echter valt dit niet op door het dynamische vechtsysteem en het meeslepende verhaal. Amalur weet te overtuigen met zijn prachtig vormgegeven wereld. De prijs van €39,99 in de Nintendo eShop voelt wel een tikje aan de hoge kant voor een spel van bijna 10 jaar oud. Toch is het het waard om goed voor deze game te zitten en je te verdiepen in de uitgebreide wereld van Amalur. Hopelijk kunnen we meer delen in deze reeks verwachten.
