Het is ondertussen ruim 11 jaar geleden dat Luigi’s Mansion 2 verscheen voor de 3DS. Nu verschijnt er een HD-versie voor de Switch. De vraag is nu dus of deze HD-versie het waard is of niet. Dit voor zowel nieuwe spelers als oude bekenden van het spel.
De Schaduwvallei heeft je nodig
In Luigi’s Mansion 2 HD is het verhaal onveranderd van de 3DS-versie. Luigi wordt door K.Wibus (E.Gadd) plotseling door een tv gezogen om de bijzondere professor weer te helpen met het vangen van spoken. Dit keer in vijf verschillende huizen met ieder een unieke sfeer, andere vijanden en geheimen. Deze vredelievende spoken zijn namelijk plotseling vijandig geworden. Dit omdat om een mysterieuze wijze de donkere maan in stukken is gebroken. Deze maan had namelijk een kalmerend effect op de spoken. Luigi zal dus met een gloednieuwe Poltergust en UV-lamp op pad moeten om de maanstukken terug te vinden.
Ieder huis heeft zijn eigen thema. Zo is het eerste huis een normaal landgoed, het tweede huis een kas en zul je in het derde huis ijzige sneeuw moeten trotseren. Ieder huis is opgedeeld in een aantal missies. Iedere missie heeft een eigen doel en een gedeelte van het huis wat je kunt verkennen. Dit alles om in ieder huis de eindbaas te vinden en een stuk van de maan terug te vinden.
Wat leuk is dat het huis per missie anders wordt. Niet een complete verandering, maar bijvoorbeeld een bepaalde kamer die ontoegankelijk is of een nieuw obstakel waar je een oplossing of omweg voor moet vinden. Hierdoor blijft het ontdekken van het huis boeiend en leuk. Zeker als je op zoek gaat naar alle edelstenen die in ieder huis verstopt zitten. Zo zijn er bepaalde stenen alleen in een specifieke missie te vinden.
Diverse missies
De missies zelf kunnen ook flink uit elkaar lopen qua doel. Soms moet je bijvoorbeeld een Toad redden, terwijl je een andere keer spinnenwebben moet verwijderen of de wieken van een windmolen moet terugvinden. Zo maakt het spel iedere missie weer anders.
Het mooie aan de gameplay is dat het eigenlijk constant puzzels verwerkt in de game. Niet alleen om bepaalde kamers te bereiken, maar ook om de collectibles te vinden. Zoals de eerder genoemde edelstenen, maar ook heeft ieder level een Boo om te vinden. Dit in combinatie met de verschillende huizen en de diverse missies houdt het spel fris.
Wat ik wel jammer vind, is dat het spel je regelmatig onderbreekt. Zo word je regelmatig gebeld door K. Wibus om wat informatie te krijgen en dat breekt een beetje de flow. Vooral in het begin snap ik dat nog wel voor wat uitleg, maar na het eerste huis hoeft mijn spel echt niet zo vaak onderbroken te worden.
Meer mogelijkheden en diversiteit naarmate je speelt
Hoe verder je komt in het spel des te meer Luigi kan bereiken. Zo kun je geld verzamelen voor Poltergust upgrades. Deze upgrades geven je een krachtigere stofzuiger die meer schade kan toebrengen aan spoken. Ook je UV-lamp kan upgrades ontvangen waardoor je makkelijker geheimen kunt opsporen zonder de lamp te oververhitten.
Nieuwe huizen brengen bovendien nieuwe typen spoken die ieder weer eigen tactieken nodig hebben om te verslaan. Je hoeft dus niet alleen maar constant tegen dezelfden te vechten en bepaalde combinaties van geesten kunnen bovendien ook redelijk wat uitdaging geven.
Zoals ik eerder al noemde zit in ieder level een Boo verstopt. Door het vangen van de Boo in iedere missie kun je per huis een bonusmissie vrijspelen. Deze laten je het opnemen tegen een stuk meer geesten dan normaal in verschillende kamers en het is aan jou om zo snel mogelijk ieder huis weer spookvrij te krijgen.
Tot slot heeft de game nog een multiplayer optie, de Tumulttoren, waarin je het tegen vreemden of vrienden kunt opnemen in verschillende modussen. Hoewel ik deze optie in mijn tijd met de Switch-versie niet heb kunnen proberen, heb ik het vaak genoeg op de 3DS gespeeld. Het is een leuke optie die de speler een competitief element geeft en wat unieke gameplay. Zo kun je kiezen om te racen naar de top van de toren, alle geesten vangen of op zoek gaan naar Polterpups
HD geeft de game een glow-up
De nieuwe laag verf die de game heeft gekregen komt het erg ten goede. De originele versie had al erg goede animaties, gave omgevingen en leuke diverse spoken. Door de betere graphics komt dit nog beter over. Zo zie je in de scènes niet alleen meer detail op textures, maar ook zijn animaties net wat soepeler en beter geworden dan op de 3DS. Je merkt dit helemaal wanneer je spoken bespioneert door een gat in een muur of van een afstandje ze ziet bewegen.
Deze spoken hebben namelijk allemaal andere persoonlijkheden. Sommige schilderen, anderen spelen piano of koken. Soms levert dit komische taferelen op die er nu beter uit zien dan ooit. Het zit natuurlijk niet op het niveau van Luigi’s Mansion 3, maar ik was wel positief verrast door de kwaliteit.
Echter, het gebrek aan 3D heeft ook wat negatieve effecten. Zo zijn bepaalde animaties en gameplay stukken die er door de extra diepgang in 3D net wat beter. Zo heb je bijvoorbeeld het laadscherm wanneer je geteleporteerd wordt waar je net wat diepgang mist. Ook wanneer je een level hebt met meer diepte in je gezichtsveld gaat er soms wat aan de ervaring verloren. Niet heel ernstig, maar wel iets.
Geen nieuwe content
Mocht je Luigi’s Mansion 2 al hebben op je 3DS hebben gespeeld moet je niet te veel nieuws verwachten. De grafische upgrade is praktisch het enige nieuwe van de game. De besturing is natuurlijk ook wat geoptimaliseerd, maar verder is er geen nieuwe content. Waar Luigi’s Mansion 1 op de 3DS multiplayer als extra kreeg en natuurlijk het 3D-effect en een tweede scherm heb je dat hier niet. Zoals ik al noemde komen sommige animaties voor mijn gevoel zelfs iets slechter tot hun recht zonder het 3D-effect. Hier zaten multiplayer elementen al in het originele spel en is het tweede scherm juist verdwenen. Voor terugkerende spelers is er dus eigenlijk weinig reden voor een dubbele dip.
