[REVIEW] Nintendo Labo Toy-Con 2: Robokit

Maak, speel, ontdek en bewonder?

Nintendo liet bij aankondiging weten dat de Switch over onbekende functionaliteiten beschikte. Het duurde dan ook niet lang voordat Nintendo Labo werd onthuld, dat zich richt tot kinderen en mensen met een kinderhart. Het betrof dan geen virtual reality, waar menig gamer op hoopte, maar liet spelers kennis maken met innovatieve en unieke gameplay die gebruik maakt van karton. Sterker nog, de benodigde attributen dienen zelf in elkaar te worden gezet, waardoor nostalgische gevoelens van handarbeid op de basisschool opgewekt worden. Vervolgens kunnen de attributen worden ingezet om minigames te spelen, waarbij de Robot Kit zich onderscheid door het besturen van een robot in een heuse robotpak.

Project Giant Robot

Voordat inhoudelijk verder gegaan wordt op het tweede deel van Nintendo Labo, maken wij een reis door de tijd. Eerder werd een game aangekondigd die de functionaliteiten van de Wii U zou benutten. Dit had betrekking op de destijds nieuwe Star Fox-game, Project Guard en Project Giant Robot. Het laatstgenoemde werd enthousiast gepresenteerd door legendarische ontwikkelaar Shiguru Miyamoto en liet met het spel zien dat je een zelf gemaakte robot kon besturen door middel van motion-controls. In de game kon je gebouwen kapotmaken en nam je het op tegen reusachtige robots.

Lang bleef de titel op de releaselijst staan, zonder nieuwe beelden te krijgen, waardoor het uiteindelijk aannemelijk werd dat de game het levenslicht niet zou zien. Bij de onthulling van Nintendo Labo werd echter al snel duidelijk dat Project Giant Robot een doorstart heeft gekregen in de wereld van karton!

Bouw en bewonder

Net als bij Toy-Con 1 is het eerste wat je doet bij het tweede pakket het openen van de doos en de talloze kartonnen bladen bewonderen. De bewondering krijgt vorm door de bewustwording dat je jouw eigen robotpak in elkaar kan zetten en dat het karton aardig stevig is. Gelukkig legt het spel haarfijn uit hoe je van kartonnen bladen een heus pak kan bouwen.

De instructies worden door middel van beeldmateriaal duidelijk uitgelegd, waarin elke stap en vouw in beeld wordt gebracht. Tijdens het in elkaar zetten van het pak is het mogelijk om de instructie te pauzeren, camerabeeld te veranderen en de instructie terug te spoelen om toch nog die ene instructie opnieuw te bekijken. Dit maakt het geheel toegankelijk voor jong en oud, hoewel jonge spelers wel hulp kunnen gebruiken bij het plakken van stickers en het op de juiste plaats zetten van het karton.

Vanwege de omvang die het robotpak heeft, duurde het mij ongeveer vier à vijf uur om daadwerkelijk een pak te hebben gecreëerd. Daarbij bestaat de mogelijkheid om het karton te beschilderen, te beplakken met frutsels en andere creatieve manieren om jouw robotpak te personaliseren. Een leuke bezigheid om alleen, maar ook om samen te doen.

Speelplezier

Hoewel het in elkaar zetten van het pak een aardige bezigheid is, is het bouwen van tijdelijke duur. Nadat je het pakket in elkaar hebt gezet word je verwezen naar het speelgedeelte en dat bestaat uit verschillende elementen waarin het robotpak centraal staat. Het eerste gedeelte is een minigame waarin je in een aantal minuten zoveel mogelijk gebouwen moet slopen en ruimteschepen kapot kan slaan. Dit is mogelijk door het robotpak aan te doen en door middel van motion-controls die perfect werken. Voor deze bezigheden krijg je welverdiende punten en zorgen samen voor een score. Na het volbrengen van deze modus kan je de minigame opnieuw spelen met exact dezelfde doelstelling om je highscore te verbeteren. Helaas begint dit na een aantal potjes snel te vervelen.

Om de verveling te voorkomen zijn nog een aantal andere modi. Denk aan multiplayer en vaardigheidsoefeningen. De eerstgenoemde is alleen mogelijk indien een medespeler beschikt over een eigen robotpak, waardoor dit minder toegankelijk is. De vaardigheidsoefeningen zijn daarentegen iets interessanter en bieden verschillende opdrachten om jouw robot sterker en vaardiger te maken. De opdrachten wisselen dan ook van moeilijkheidsgraad en zijn daardoor ook uitdagend. Helaas voorkomt het niet dat het gevoel van verveling zal optreden en dat is gezien de euro’s die je ervoor moet neerleggen teleurstellend te noemen.

Doelgroep

Voor de creatievelingen onder ons kunnen daardoor nog terecht bij een derde modus, te kennen als Toy-Con Garage. In deze modus kan je met verschillende geluiden en vibraties karton laten bewegen en zelfs muziek maken. Helaas geldt dat bij de Robotkit niet echt. Er wordt niet duidelijk gemaakt welke kartononderdelen je nodig hebt en tot welke mogelijkheden je beschikt. Wellicht dat het ligt aan mijn creatieve tekortkoming of door het algehele gevoel dat ik snel uitgekeken raakte op Nintendo Labo. Het laatste zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat ik mijzelf niet tot de doelgroep kan rekenen, want ik kan mij voorstellen dat jeugdigere spelers meer plezier beleven aan Nintendo Labo dan ikzelf.

Conclusie

Nintendo Labo Toy-Con 2: Robotkit is een interessant pakket met een hoog prijskaartje. Als eerst is het een indrukwekkend accessoire te noemen, waarin motion-controls zijn geperfectioneerd en een unieke ervaring centraal staat. Het brengt jong en oud samen om creatief bezig te zijn en dat is een prestatie op zich. Het gebrek aan content is daarentegen een doodsteek voor deze versie van Nintendo Labo. De gameplay leidt snel tot verveling en dat kan niet de bedoeling zijn. Wat dat betreft een gemiste kans.

+ Creatief bezig zijn
+ Stevig karton
+ Motion-controls werkt nagenoeg perfect

– Wordt snel saai
– Te prijzig

Cijfer: 6.5