[Review] No Straight Roads

No Straigt Roads wordt ontwikkeld door Metronomik, de studio van Wan Hazmer, lead game designer van Final Fantasy XV, en Daim Dziauddin, concept artist van Street Fighter V; deze studio heeft dus al behoorlijk wat ervaring. Na enige vertraging is het spel vandaag dan eindelijk uitgekomen. Een poosje geleden mochten wij al met een deel van het spel aan de gang, maar als je wil weten wat ons uiteindelijke oordeel van dit spel is, kun je dat in deze review lezen!

Vinyl City

In No Straight Roads speel je als Mayday en Zuke, die samen de band Bunk Bed Junction vormen. Dit duo woont in Vinyl City, een stad die recentelijk is overgenomen door NSR. In deze stad draait alles om muziek; NSR heeft zelfs speciale technieken ontwikkeld waardoor stroom wordt gegenereerd door het maken van muziek. Mayday en Zuke besluiten om auditie te doen om de volgende grote stroomleveranciers te worden door rockmuziek te maken. Er is alleen één probleem: NSR is een groot liefhebber van EDM (Electronic Dance Music), waardoor Bunk Bed Junction wordt afgewezen na hun auditie. Niet heel eerlijk, maar ze moeten ermee leren leven. Wanneer ze echter door Vinyl City lopen, alle stroom uitvalt en het duo ziet dat alleen de gebouwen van NSR van noodstroom worden voorzien, besluiten ze dat dit zo niet langer kan. NSR moet kapot.

Tijdens het lopen door Vinyl City valt er genoeg te doen. Zo heb je gebieden die je kunt ontdekken en kun je stickers en energie verzamelen. Met de stickers kun je tijdelijke upgrades krijgen voor jouw gitaar of drumsticks. Met de verkregen energie kun je diverse apparatuur en lichtbronnen weer aan de gang krijgen. Hierdoor krijg je fans, waarmee je permanente upgrades kunt kopen. Ook zijn er genoeg karakters die met jou willen praten waardoor je weer nieuwe dingen vrij kunt spelen.

Hack elk NSR-concert

Je begint het spel met een introductie. Tijdens deze auditie leer je alle ins en outs van het spel; elke aanval die je kan uitvoeren op een tegenstander en dat allemaal op het ritme van de muziek. Zodra je wordt afgewezen, is het tijd om het eerste NSR-concert te hacken. Als eerste ga je de strijd aan tegen DJ Subatomic Supernova, een dj met een planeet als hoofd. In dit level is het dan ook de bedoeling om tegen planeten te slaan om kogels te krijgen, maar zodra de planeten heel hard beginnen te bewegen moet je oppassen. Als deze jou raken, verlies je heel snel levens! Zodra je gewonnen hebt, krijg je een score en aan de hand van deze score krijg je een aantal fans. Vervolgens ga je naar jouw kelder toe. Hier kun je een briefing krijgen van Kliff over de volgende vijand, je kunt jouw trofeeën bekijken of je kunt jouw fans inwisselen voor nieuwe vaardigheden. Ook kun je stickers opplakken op jouw muziekinstrument om zo voordelen te krijgen tijdens gevechten.

Als je klaar bent in jouw kelder, is het tijd voor een ontdekkingstocht door Vinyl City om vervolgens een volgend concert te hacken. Dit proces klinkt herhaaldelijk, maar door de afwisseling van de gevechten is dat zeker niet het geval. Zo heb je naast de dj onder andere nog een virtuele artiest en een klein kind dat piano speelt. Mocht een vijand wel te makkelijk voor jou geweest zijn, kun je deze altijd nog een keer proberen te verslaan op een moeilijker niveau. Ook is het ontzettend belangrijk om regelmatig te wisselen tussen Zuke en Mayday aangezien ze elk hun eigen kwaliteiten hebben.

Mayday is een gitarist; haar acties zijn slomer, maar sterker. Zuke is de drummer en hoewel zijn acties een stuk sneller zijn, doen ze wel minder schade. De snellere acties kunnen echter handig zijn als je een aanval snel moet afbreken. Tijdens de gevechten vinden acties van de kleinere vijanden namelijk plaats op het ritme van de muziek. Mocht je niet zo’n heel goed ritmegevoel hebben, zou je Zuke bijvoorbeeld kunnen gebruiken voor de kleinere vijanden en Mayday voor de grotere vijanden. Ook kun je snel tussen de twee personages wisselen zodat er niemand doodgaat; als er één van de twee doodgaat, zul je namelijk weel helemaal opnieuw moeten beginnen met het gevecht.

Guitar Hero?

Op een gegeven moment kan NSR het niet meer winnen, dus halen ze er een Shrek-achtig figuur bij. Dit is echter niet zomaar iemand, dit is namelijk de broer van Zuke! Tijdens hun ontmoeting gaat het er echter hevig aan toe en zul je een rap battle moeten doen. Toen ik deze battle zag, zag het er ontzettend uit als Guitar Hero. Echter is het bij deze rap battle juist de bedoeling om de icoontjes niet aan te raken, je zult dus zoveel mogelijk moeten ontwijken wat natuurlijk niet altijd lukt.

Audiovisueel

Wij hebben de eerste preview via de pc mogen spelen en het zag er allemaal schitterend uit, maar laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen: de Switch-versie valt enorm tegen. Tijdens de gevechten ziet alles er redelijk uit, alleen de tussenfilmpjes en Vinyl City zijn niet altijd even gaaf. Het spel ziet er regelmatig enorm pixelig uit en je kan merken dat de Switch het moeilijk heeft met dit spel. Ook als je door Vinyl City loopt zul je merken dat je niet heel ver kan kijken en dat delen van gebouwen pas tevoorschijn komen als je een stuk dichterbij staat. Ook is de camerabesturing niet optimaal, als je de joystick een klein beetje beweegt, draait jouw camera ontzettend snel en is de kans groot dat je jouw doel voorbij schiet.

Echter is de muziek wel geweldig om naar te luisteren. De muziek bestaat uit rockmuziek en EDM. Tijdens het lopen door Vinyl City overheerst de muziek totaal niet, maar tijdens de gevechten krijgt de muziek net wat meer kracht waardoor je echt het idee krijgt dat je het gevecht moet aangaan. Ook hoor je de beat ontzettend goed, wat natuurlijk nodig is als je de kleinere vijanden op het ritme moet aanvallen.

Conclusie

No Straight Roads is een vermakelijk spel dat zeker niet gaat vervelen. Het spel biedt genoeg afwisseling en is geschikt voor elk niveau. Het kan zijn dat je tijdens een gevecht een paar keer doodgaat, maar als je de baas doorhebt, kun je deze makkelijk verslaan. Daarnaast valt er genoeg te ontdekken in Vinyl City en is de muziek heerlijk om naar te luisteren. Wat wel tegenvalt is het grafische gedeelte van de game. Ik heb dan ook het idee dat deze game net iets te veel vraagt van de Switch. Mocht je hier echter geen moeite mee hebben, dan is No Straight Roads zeker een aanrader!

Eindcijfer: 7,3