Home Reviews Paper Mario: Color Splash

[REVIEW] Paper Mario: Color Splash

De Paper Mario-franchise heeft het zwaar te voortduren. Na Paper Mario: Sticker Star eisten de fans vooral dat Paper Mario terugging naar zijn roots, maar Nintendo had andere plannen.  Hoe dat uitpakt? Je leest het hier!

Tijdens de aankondiging van het nieuwste avontuur in de bekende reeks liet Nintendo ook weten dat ze niet van plan waren om de nieuw ingeslagen richting van de serie te veranderen. Fans lieten hun ongenoegen hierover weten door een petitie op te starten om Color Splash te laten annuleren. Deze groep vond dat het nieuwste deel zich wederom teveel zou focussen op het papieren thema en te weinig op de RPG-elementen en originele personages. Gelukkig heeft Nintendo nooit zo’n boodschap aan zulke petities en dat is maar goed ook, anders hadden we nooit deze ontzettend kleurrijke en grappig geschreven game gehad.

Verhaal

Het verhaal van Color Splash begint op een regenachtige avond, wanneer Toad en Peach bij Mario’s huis aankloppen. In hun hand hebben ze een brief, die uitgevouwen eigenlijk een kleurloze Toad blijkt te zijn. Het koddige personage is afkomstig van Prism eiland, en om uit te zoeken wat er gebeurd is reist het drietal hiernaartoe. Hier aangekomen is het tropische eiland uitgestorven. Normaal staat het bekend om zijn kleuren en levensgrote verffontein, maar de zes sterren van de fontein zijn nergens te vinden. Daarnaast ligt de omgeving bezaaid met kleurloze toads en zijn er overal witte vlekken te vinden waarvan de kleur is gestolen. Gelukkig maak je al snel kennis met Heuy, een levend verfblik dat je de mogelijkheid geeft om dingen opnieuw te verven.  Aan jouw de taak om kleur terug te brengen op het eiland en het mysterie op te lossen!

paper-mario3

Sfeer

Op het eiland is het goed vertoeven, want de sfeer in Color Splash is simpelweg fantastisch. Nintendo heeft zich de laatste jaren verdiept in hoe materialen zich vertalen naar een game (zoals wol in Yoshi’s Wooly World) en dat is te zien. Bijna alles in de game is van papier en je ziet de typische vouwen, scheuren en andere soorten textuur waaruit papier en karton zijn gemaakt. Het is dat de personages nog animaties hebben want anders zou je bijna denken dat je naar een zeer uitgebreide kijkdoos zit te kijken. De game gebuikt daarnaast heldere en vrolijke kleuren, waardoor het geheel die typische Mario vrolijkheid uitstraalt. Juist hierdoor ontstaat er een sterk contrast met de stukken waar de kleur van is verdwenen, zodat je meteen weet dat er iets goed mis is. Ook de muziek is van hoge kwaliteit. Het past precies bij de omgeving, die gelukkig eens wat anders bied dan de standaard woud, woestijn, water en kasteel levels. In plaats daarvan reis je naar een tropisch strand, een western-achtig gebied waar archeologische opgravingen worden gedaan, een hotel waar het spookt, een onderwater gameshow en meer.

Color Splash ziet er grafisch fantastisch uit, maar dit alles zou nog in het niet kunnen vallen ware het niet dat het gedragen wordt door de geweldige dialogen en verhalen. Echt, als ik één woord moet verzinnen waarmee ik deze game wil beschrijven dan is het wel grappig. Hoewel de meeste personages bestaan uit gekleurde toads en shyguys, krijgen de meeste een compleet eigen persoonlijkheid mee. Dit zorgt er niet alleen voor dat de toads eindelijk eens sympathiek overkomen, maar ook dat ze soms hilarische opmerkingen maken. Ik zat vaak hardop te lachen, van een Toad die me bloedserieus vertelde dat niemand ooit had zien aankomen dat Peach ontvoerd zou worden tot een Dry Bones die tijdens een gevecht maar “Welcome to the BONE ZONE!” bleef schreeuwen. Dat niet alleen, Nintendo weet precies wanneer je weer een beetje onzin nodig hebt. Elke keer dat het spel in de herhaling begint te vallen gebeurd er weer iets onverwachts waardoor je bij de les blijft, vaak met een grote glimlach op je gezicht.

paper-mario2

Gameplay

Hoe fenomenaal de sfeer echter is, hoe oppervlakkig de rest van de gameplay. Paper Mario: Color Splash speelt namelijk als een RPG met puzzelelementen, maar heeft moeite met bepalen wat het nou precies wil zijn. De uitvoering is simpel genoeg, met gebieden die functioneren als levels. In de gebieden zelf kun je los rondlopen, problemen oplossen en mini paint stars verzamelen. De mini paint stars kenmerken het einde van een level en zorgen ervoor dat er nieuwe gebieden worden vrijgespeeld. Vijanden die je ondertussen tegenkomt bevecht je door middel van turn based battles. Deze val je aan door kaarten uit te spelen die je tijdens het spel verzamelt. De kaarten zijn gebaseerd op typische Mario aanvallen zoals bijvoorbeeld een jump of een hamer.

Voordat je de kaarten kunt spelen moet je ze alleen wel inkleuren, waardoor je nog enigszins moet nadenken over waar je precies je verf voor wilt gepaper-marioslurpbruiken: de kleurloze vlekken in de wereld of je kaarten. Leuk, maar helaas zijn de meeste gevechten een doelloze aanvulling. Je krijgt namelijk niet echt een beloning. In Color Splash bestaat er geen experience points of level systeem en in plaats daarvan krijg je aan het eind van het gevecht verf, muntjes, kaarten of upgrades om de hoeveelheid verf die je kunt dragen te vergroten. Dit heb je alleen al vrij snel niet meer nodig. Muntjes zijn er zoveel dat je na een half uur alle kaarten ter wereld wel kunt kopen, kaarten verzamel je in overvloed en verf is overal wel te vinden.
Dat wil niet zeggen dat de gevechten overbodig zijn, de boss batlles zijn over het algemeen goed uitgedacht en je komt speciale vijanden tegen die vreemde kaarten of een combinatie van kaarten nodig hebben om verslagen te kunnen worden. Hoewel ze nooit moeilijk worden zijn deze gevechten wel leuk en geven ze ook daadwerkelijk een soort van voldoening. De standaard gevechten doen dit echter niet, waardoor je ze al vrij snel probeert te ontwijken.

Dan blijft alleen het puzzelgedeelte over, en hoewel dit ook aan simpele RPG’s doet denken (Probleem A wordt opgelost met voorwerp B dat gehaald moet worden op locatie C), is het magertjes uitgewerkt en geeft enkele problemen. Zo is er de indruk dat het spel niet linear wil zijn terwijl dat het uiteindelijk wel is. Je kunt namelijk  niet kiezen welk level je wilt doen, zelfs als er meerdere opties zijn. De game verspert je dan gewoon de weg. En een 2D personage in een 3D wereld is af en toe ronduit verwarrend. Het zorgt ervoor dat je niet altijd doorhebt waar jou personage nou precies staat, en in de wat platformer-achtige levels waar je bijvoorbeeld over spikes heen moet springen is dit zeer vervelend. Dit omdat je wel gestraft wordt met schade, en je met een ‘game over’ terug gezet word naar je laatste save.

paper-mario1

Tijd om na te denken

Voordat ik een oordeel kan geven is het belangrijk om na te denken wat je precies wilt in een game. Ben jij iemand die op zoek is naar uitdaging, naar een manier waarop jij je personage of gameplay zo kunt aanpassen zodat jij die ene moeilijke gebeurtenis kan overwinnen? Sorry, maar dan is dit spel niet voor jou. Paper Mario: Color Splash is namelijk een heleboel dingen, maar moeilijk of uitdagend is het absoluut niet.

Ben jij echter iemand die immens kan genieten van leuke verhalen, omgevingen, goede muziek en die gewoon zin heeft in een leuke tijd? Lach jij ook hardop om grappen over de ‘BONE ZONE’ en Goomba’s die super dreigend op je af rennen en dan mega klein blijken te zijn? Wacht dan niet langer en haal deze titel. Paper Mario Color Splash is namelijk zo kleurrijk en vrolijk dat het bijna onmogelijk is om dit spel chagrijnig te spelen. En de gameplay is natuurlijk geen complete ramp, hoewel er weinig uitdaging in zit is het voldoende om je geïnvesteerd te houden en moet je het vooral zien als verrijking van de verhalen.

Conclusie

Paper Mario: Color Splash is een fantastisch leuke game. Het zal geen prijzen wpaper-mariomarioinnen in de categorie innovatieve gameplay of moeilijkheidsgraad, maar de charmante manier waarop de wereld en zijn personages wordt weergegeven zal ervoor zorgen dat je snel over zijn tekortkomingen heen kijkt.

+ Prachtige omgevingen en fantastische muziek.
+ Charmante dialogen brengen de wereld en zijn personage’s tot leven en zorgen voor een ontzettend grappige game.

– Weinig uitdaging
– De gevechten in de game hebben weinig nut.

Cijfer: 7,8

2 REACTIES

  1. Ik heb nu een aantal uur in deze game zitten en ik denk dat je een goede review hebt geschreven de gevechten zijn niet heel bijzonder maar toch is de game zeer vermakelijk om lekker te doorlopen. Misschien is dit niet de paper mario geworden die iedereen graag ziet, maar nintendo heeft iets gecreëerd wat voor jong en oud leuk is.

  2. Goede review. Moeilijk is het spel totaal niet. Gelukkig is het museum er nog zodat je als doel nog hebt alle kaarten te verzamelen. Verder is het lastigste in het spel wel het ontwijken van vijanden als je geen zin hebt in het gevecht.

    Maar toch is ie wel leuk. Hij ziet er heel mooi uit en en is gevarieerd genoeg qua levels om het leuk te houden. Ik heb nu net de quiz gedaan (toen ging m’n hartslag wel even omhoog). Dus nu maar zien wat er nog komen gaat.

    (P.S. yay, eerste reactie, veel meer dan op de front page artikelen reageren zal ik niet actief zijn)