Home Reviews Persona 5 Royal – Take your heart

[Review] Persona 5 Royal – Take your heart

In 2017 verscheen het zesde deel in de Persona-serie voor de PlayStation 3 en 4. Nooit was de serie echt doorgebroken in het Westen, maar Persona 5 markeerde deze omslag. De reviews waren overweldigend positief en de serie werd eindelijk bij het grote publiek bekend. In 2020 verscheen de uitgebreide versie van Persona 5, genaamd Persona 5 Royal. Deze versie bevat een geheel nieuw stuk verhaal, een extra Palace, nieuwe personages en heel veel Quality-of-Life updates. Op 21 oktober 2022 kunnen Switch-bezitters ook eindelijk aan de slag met Persona 5 Royal. Is Persona 5 Royal daadwerkelijk dat meesterwerk dat ze zeggen dat het is? En is de Switch-versie een aanrader? Je leest het in onze review.

Een nieuwe start

In Persona 5 Royal speel je als een Japanse scholier, wiens naam je zelf kan toewijzen. Wegens een mishandeling heeft hij een strafblad gekregen. Echter of dat echt een mishandeling was of niet, daarover verschillen de meningen. Helaas moet hij toch weg naar een andere plaats om daar te wonen en naar school te gaan. Op Shujin Academy, zijn nieuwe school, ontmoet hij Ryuji waarmee hij algauw vrienden wordt. Alleen vrienden worden met de rest gaat niet zo makkelijk. Ze hebben namelijk allemaal al gehoord over zijn strafblad en ze speculeren er lustig op los waarom dat zo is.

Dit klinkt misschien vrij saai allemaal, maar er is veel meer aan de hand op de school dan wat je op het eerste gezicht zou vermoeden. Daar komt hij zelf ook relatief snel achter, wanneer hij door een vreemde app op zijn mobiel in de Metaverse komt. In de Metaverse vind je Palaces, die zijn gevormd door middel van de verlangens van slechte personen. Aan jou de taak om samen met de vrienden die je maakt op school die Palaces te infiltreren en de Treasure te stelen. Vooral die Treasure is belangrijk, want door die te stelen zal de slechte persoon tot inkeer komen en zijn misdaden opbiechten.

Verslavend

Het verhaal van Persona 5 Royal vind ik zeer aangrijpend en ik kon het amper neerleggen. De onderwerpen die aan bod komen zijn soms vrij heftig. Mishandeling, zelfmoord, et cetera, niks wordt geschuwd. Daarom is het verhaal zeker niet voor iedereen geschikt, maar persoonlijk vind ik de uitwerking ervan zeer goed geslaagd. Ook het nieuwe stuk verhaal, dat komt na het oorspronkelijke einde van Persona 5, vind ik een mooie toevoeging. In totaal ben je makkelijk 100 uur kwijt om überhaupt het gehele verhaal te ervaren. Ik kan alvast verklappen: daarna wil je gelijk weer de game spelen om de dingen die je niet hebt gezien nu wel te ontdekken.

Daarnaast is de game voor iedereen geschikt qua moeilijkheidsgraad. Je kan namelijk kiezen van heel makkelijk tot heel moeilijk en alles daar tussenin. Persoonlijk vind ik P5R niet de meest lastige game, dus je kan beter op normal starten en dan kijken hoe je het vindt spelen.

Het sociale leven

De tijd die je in P5R besteedt kan je in twee categorieën delen: het schoolleven en het dungeon crawlen in Palaces. In de game speel je namelijk een hoop maanden door en een groot deel van de tijd moet je toch echt naar school. Zo volg je lessen, moet je studeren, zoek je een baantje en heb je plezier in je vrije tijd. Er is zo ontzettend veel te doen op een dag dat je zelf moet kiezen wat je op dat moment gaat doen. Bij mij zorgde dat in het begin lichtelijk voor keuzestress, omdat ik nog niet echt doorhad wat het slimste was om te doen. Door bijvoorbeeld te studeren verhoog je jouw knowledge-stat, maar door een baantje te hebben weer jouw charme-stat. Daarnaast zijn er ook nog Confidents. Dat zijn personen met wie je een band moet opbouwen zodat de Confidents-rank van dat personage omhooggaat. Heel belangrijk om te doen, want hoe hoger de rank, hoe beter de voordelen zijn tijdens gevechten bijvoorbeeld.

De tijd dat je met het sociale leven bezig bent, kan soms wel uren in beslag nemen. Het is dus wel van belang dat je het niet erg vindt om veel te lezen en je in de personages en wereld te verdiepen. Regelmatig wordt er ook gebruik gemaakt van voice-acting, wat voor mij echt een pluspunt is. Daardoor krijgen de personages een stuk meer diepgang en voel je je er meer bij betrokken.

Dungeon crawlen

In een Palace moet je de weg zoeken naar de Treasure. Daarvoor moet je vele kerkers door en zoeken naar de route. Onderweg kom je Shadows tegen, dat zijn de vijanden die je moet verslaan. Er zijn meerdere manier om een gevecht te starten: loop er tegenaan of besluip hem vanachter om met een voordeel te starten. Het is dus zinvol om voorzichtig door de kerkers te bewegen. In het begin leert de kat Morgana jou alles over hoe je moet vechten en wat verschillende tactieken zijn. Let goed op, want anders merk je later in de game dat je zeer nuttige tactieken vergeet te gebruiken. Het vechten bestaat uit typische turn-based gevechten. Elke vijand heeft bepaalde zwaktes die jij moet uitbuiten om ze te verslaan.

Echter is het niet handig om elke vijand zomaar af te slachten. Het is namelijk nuttig om een Hold It te krijgen en te onderhandelen met de Shadow. Op die manier kan hij zich overgeven, waardoor jij de Persona tot je beschikking krijgt, of je krijgt geld of items. Persona’s zijn de “monsters” die je moet verzamelen, zodat je ze zelf kan gebruiken om mee te vechten. In de Velvet Room kan je dan Persona’s fuseren om weer sterkere te bemachtigen. Je moet echter niet denken dat het zonde is van die Persona om hem te executeren en dan te fuseren, want je kan hem tegen een kleine prijs altijd weer opnieuw oproepen.

Draait perfect

De vijanden hebben unieke en soms bizarre ontwerpen. Vastgeketende vrouwen of rare eindbazen, net als de thema’s kunnen deze ontwerpen niet gek genoeg zijn. Voor mij is dat wat deze game zo zijn charme geeft. De vreemde wezens brachten me regelmatig aan het lachen vanwege de absurditeit van het ontwerp. Verder heeft P5R een typische anime artstijl met regelmatig manga-invloeden. Het past allemaal uitstekend bij elkaar en het ging bij mij niet vervelen in de uren dat ik de game speelde. De muziek is zeer aanstekelijk en ik weet zeker dat je de titelsong niet meer uit je hoofd krijgt na hem een paar keer gehoord te hebben. Verder is de muziek tijdens de gevechten en in de kerkers passend. Het is namelijk altijd duidelijk of er gevaar op de loer ligt.

De performance op de Nintendo Switch is goed genoeg. Ik ben geen framerate-problemen tegengekomen en de resolutie zag er prima uit. De game draait zoals hij moet draaien en daar heb ik niks op aan te merken. Zeker als je al eerder P5 of P5R op de PlayStation hebt gespeeld, dan is de handheldstijl wel een mooie manier om de game opnieuw te beleven. Het gemak van het meenemen van de Switch en gewoon door kunnen spelen, is voor mij wel een pluspunt.

Conclusie

Persona 5 Royal is en blijft een fantastische JRPG. Het verhaal sleept je op een goede manier zo door de tientallen uren die de game duurt. Het sociale leven is iets wat je moet leren te begrijpen. Het is namelijk in het begin zoeken hoe je zo slim mogelijk jouw stats en Confidents kan opkrikken. Het dungeon crawlen spreekt daarentegen redelijk voor zich. Al zit er redelijk wat diepgang in het gevechtssysteem. De performance van de Switch-versie is uitstekend. Dus mocht je P5R nog nooit gespeeld hebben, dan is dit hét moment om de game te kopen. Heb je hem al eerder gespeeld, dan kan de wendbaarheid van de Switch je overhalen om de game nogmaals te spelen. Er zit zo ontzettend veel content in P5R dat het voor €59,99 absoluut een aanrader is.

+ Interessant verhaal
+ Bizarre ontwerpen van vijanden
+ Vechtsysteem werkt goed
+ Voor iedereen een goede moeilijkheidsgraad
+ Gave artstijl
+ Performance is uitstekend

– Heftige thema’s; daardoor niet voor iedereen geschikt
– Keuzestress van de vele activiteiten die je kan doen op een dag

DN-score: 8,8