In mei 2019 bracht spelontwikkelaar 34BigThings zijn sci-fi racespel Redout naar de Nintendo Switch. De game werd geprezen om zijn gelijkenis met de F-Zero serie en wist de F-Zero-fans, bij gebrek aan een recente F-Zero-titel, te bekoren. Nog geen twee jaar verder mogen we het vervolg op Redout welkom heten: Redout: Space Assault. Redout: Space Assault is in tegenstelling tot zijn voorganger geen racegame maar een heuse on-rails space shooter, meer in de geest van de Star Fox-serie. Weet deze game dan ook onze honger te stillen naar een nieuwe Star Fox? Je leest het in deze review!
Prequel
Redout: Space Assault is feitelijk een prequel van het eerste deel. Het speelt zich namelijk een aantal jaren voor de snelle races van het eerste deel af. Het verhaal speelt zich af rondom de kolonisatie van de planeet Mars. In opdracht van het grote Poseidon Corp moet gevechtspiloot Leon de ruimte beschermen rondom de basis van het bedrijf op Mars. Er zijn namelijk zat ruimtepiraten en rebellen die de kolonisatie tegen willen gaan. Als speler kruip je in de huid van Leon en neem je plaats achter het stuur van zijn ruimtevoertuig. Het is een mager en voorspelbaar verhaal, waar ruimte had kunnen zijn voor een episch ruimtespektakel.
Zodra het spel begint is meteen te zien dat de makers geïnspireerd zijn door de Star Fox-serie. Vanuit het derdepersoonsperspectief neem je de besturing van Leon’s ruimteschip over. Naast dat je van boven naar beneden, en van links naar rechts over het scherm kunt vliegen, heb je de beschikking over het schieten met kogels en raketten. Verder kan je met een boost van je aandrijving snel vooruit vliegen of kan je juist vaart minderen. De besturing werkt erg goed en is enigszins te tweaken naar je eigen smaak. Zo kan je instellen dat je meer als een piloot, door de pook naar beneden te halen, omhoog beweegt en kunnen je wapens op een automatische stand schieten. Op deze manier zal je je door drie verschillende type levels moeten manoeuvreren.
Drie soorten levels
Het grootste gedeelte van de levels zijn zogeheten on-rails levels en volgen een bepaald traject waar minimaal van af te wijken is. In deze levels ben je bezig met het neerschieten van de vijanden en het ontwijken van hun aanvallen. Soms kom je off-rails levels tegen waar je meer vrijheid krijgt en zal je in het rond kunnen vliegen tussen de asteroïden. In deze levels is het de bedoeling bepaalde signalen te verzamelen. Ook zitten er speciale racelevels in het spel. De besturing in deze levels werkt helaas niet optimaal. Als je had verwacht dat deze racelevels het niveau halen van de eerste Redout, dan kom je van een koude kermis thuis. Op zijn minst opmerkelijk te noemen omdat de ontwikkelaar in het eerste deel wel heeft laten zien een goed racespel te kunnen maken. De verschillende levels voorkomen echter wel dat het spel een saaie herhalingsoefening word.
Vijanden overal!
De moeilijkheidsgraad van de levels stijgt snel. Waar je in de eerste paar levels nog de ruimte krijgt het geschut van de vijanden te ontwijken en deze onschadelijk te maken, zal dat je snel moeilijk gemaakt worden. Hele eskaders aan vijanden vullen binnen de kortste keren je scherm en proberen je neer te maaien. Om deze reden is het van belang om je ruimteschip gedurende het spel van upgrades te voorzien. Tijdens het spelen verzamel je geld waar je tussen de levels door onder anderen je wapens en schilden mee kan verbeteren. Op deze manier maak je meer kans de levels te overleven. Wat mij echter wel opviel is dat het wel een paar upgrades kost tot je een voldoenend effect opmerkt van bijvoorbeeld een versterkt wapenarsenaal. Hierdoor moest ik toch diverse keren hetzelfde level doorkruisen om genoeg geld bij te harken om een moeilijker volgend level te halen.
Grafisch ruimtespektakel
Het spel kenmerkt zich door zijn grafische pracht. De omgevingen zijn prachtig vormgegeven en zien er simpelweg waanzinnig uit. De ruimtestations, asteroïden en grote planeten vormen het decor en maken je tijdens het spelen bewust van de immense afstanden van de ruimte. Op deze manier krijg je een gevoel voor diepte, wat enorm goed uit de verf komt. De kleuren van de wapens en explosies spatten van je scherm. Er heeft daarnaast duidelijk tijd gezeten in het ontwerp van de verschillende schepen en personages. Deze zijn overigens door stemacteurs ingesproken, waarbij het acteerwerk goed te noemen is. Dit helpt het dunne verhaal meer karakter te geven en weet genoeg te boeien om niet saai te zijn.
Conclusie
Het komt niet vaak voor dat het vervolg (of in dit geval prequel) van een spel een ander genre inslaat. Naar mijn mening had de ontwikkelaar met dit spel net zo goed een andere franchise kunnen starten. Desalniettemin is Redout: Space Assault een vermakelijke en uitdagende titel te noemen. Wie snakt naar een nieuwe Star Fox kan zeker even zoet zijn met deze game. Origineel is het niet, maar totdat Nintendo zelf met een nieuwe Star Fox komt is dit een mooie zoethouder.
